Битолската плоча за Самоил - фалсификат!

Пред Беласица

Пирува македонский император.
Шум, вик. Пенят се руйните вина.
Навън е буря... праскат знамена.
Нощта реве, бучи ужасен вятър.

Войската спи под тъмна пелена...
Тук-там огнец на бойния театър...
В миг Самуил под своя свилен шатър
положи пълна чашата, скокна...

Вслуша се той недвижим, бледен, страшен,
с коса настръхнала, почти уплашен...
(О, боже мой! - войводите шептйът.)

И мисли македонский император
че чува в писъка на горский вятър
на двайсет слепи полкове плачът.

бугарски историчари Проф. Д-р Димитар Ангелов.

Во неговиот обемен труд Образуване на бÍлгарската народност, (Софија, 1971), овој историчар ја опишува етногенезата на бугарскиот народ. Како прв етникум од кој е составен бугарскиот народ, тој ги споменува Тракијците, како први познати жители на Бугарија, за кои постојат пишани податоци.

Опишувајќи ги соседите на Тракијците, на стр. 50 од својата книга, Проф. Ангелов, сосема јасно ги опишува античките Македонци како западни соседи на Тракијците. Притоа, тој ги опишува античките Македонци како најдоминантно население во Македонија (заедно со Пеонците, кои подоцна се претопуваат со античките Македонци). Во врска со ова Проф. Ангелов пишува:

На југ соседи на Тракијците биле Елините... На запад Тракијците граничеле со редица илирски племиња, кои во И век п. н. е. го населувале целиот северозападен дел на Балканскиот Полуостров... Западни соседи на Тракијците биле и редица македонски племиња, кои во првото илјадалетие п. н. е., населувале голем дел од денешна Македонија и кои во В. век п.н.е. создале една прилично силна држава, чиј прв владетел бил Пердика. Во однос на етничкото потекло на Македонците, постојат различни мислења. Некои истражувачи сметаат дека тие биле Грци или сродни со Грците, но поверојатно е да се прифати мислењето според кое тие биле самостоен етнос... Освен македонските племиња, западни соседи на Тракијците биле и пеонските племиња, кои во првото илјадалетие п. н. е. исто така населувале еден дел од Македонија (подвлекувањата се мои, з. м.)

Бугарска је на Балкану имала снажне средњевековне државе - прво бугарско царство са престоницама у Плиски и Преславу (VII-XI в.) и друго бугарско царство са престоницом Велико Трново у XII-XIV веку. У време другог царства бугарски владари били су и у рођачким везама са српским двором. Свети Сава је умро и сахрањен у Трнову, престоници бугарске државе, у припрати цркве Четрдесет мученика. Како је бугарска средњевековна држава пала под власт Османлија пре српске, дошло је до пресељења учених духовника у деспотовину...   

Така на пример, еден од патеписците, кои почетоците на бугарската култура ја врзуваат директно за Македонија е англискиот патеписец Џон Барбари. Тој во 1665 година, го посетил градот Пловдив (тогашен Филиполис), за кој град запишал:
Градот, што порано се викал Пенерополис, сега се вика Филиполис, според името на Филип Македонски, кој го основал овој град. Овој град се протега близу до една голема рамнина и се мие од познатата река Хеброс, која сега се нарекува Марица.
Интересно е да се спомне дека од времето на Третата крстоносна војна (крај на 12. век), на крстоносците градот Пловдив им бил прикажан како град во - Македонија! Во Историјата на крстоносците, во врска со североисточната граница на Македонија, пишува:
Филипол (Пловдив, з.м.) е богат и познат град, кој е расположен на самиот почеток од Македонија.

Но тоа не е се во врска со детерминирањето на бугарските градови како македонски. Патеписецот Хенри Блаунт во 1634 година ја посетил Софија. Како резултат на сознанијата до кои дошол таму, овој патеписец запишал нешто, што за денешните великобугарски пропагандисти ќе делува шокантно:
Софија, според овдешното административна поделба, е главен град на Бугарија, но географски овој град се наоѓа во Македонија, близу до границата со Тесалија.
Во продолжение Блаунт дава опис на убавините на овој град - сакрални и духовни објекти, убеден дека тие се дело на Македонци (штом градот Софија се наоѓал во Македонија).
И за Рилскиот манастир, постојат сведоштва дека се наоѓал во Македонија! Самите монаси од овој манастир, во 17. век тврделе дека Рилскиот манастир е дел од Македонија. Во 1627 година, монасите од овој манастир напишале писмо до рускиот цар, во кое, помеѓу другото се вели:
Писмото е напишано во Македонија во братството на преподобниот отец Јован Рилски.

НЕЗНАМ ДАЛИ Е ДОСТА БИДЕЈКИ ИМА УШТЕ МНОГУ ДОКАЗИ АЈ ЧИТАЈ И ПЛАЧИ