СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

Прво писмо

Ништо не е повидливо
и ништо не е поприсутно од твоето отсуство:
ни детските шепоти што ги откривав
во сеидбите на дождовите,
ни закажаната бура во пајажините
од крајпатните меанчиња,
ни воздушните патишта, осветлени од ластовиците
ни она што добива форма само во мојот слух,
ни мојот слух додека во него задоцнетиот штурец
го навиваше својот ноќен часовник,
ни родилните маки на фрленото семе,
ни разгорениот пожар на главата од петелот
додека бега од сенката што слегува од небото,
ни просторот што ми остана меѓу твоите раце,
меѓу твоите два припека,
ни змијата што го возбудува врвот од житата,
ни снежните намети и налети во афионовите полиња,
ни пламенот што надојдува, како есенска магла,
во низата од пиперките,
ни љубовта и омразата меѓу клучот и катанецот,
ни притаената светлина во купениот кибрит;
ништо не е повидливо од твојата трага
пред мене и зад мене, со мене и во мене.

Ода на ЉУБОВТА

Да зборувам на сите човечки јазици

па дури и на ангелски,

ако љубов немам тогаш сум бронза што ѕвони

или кимбал што ѕвечи.

И ако имам дар да пророкувам,

и ги знам сите тајни и

целото знаење, и така силна вера

што и планини да поместувам,

ако љубов немам ништо не сум.



И ако го раздадам целиот свој имот за да ги нахранам сиромашните,

и ако го предадам своето тело да биде изгорено,

ако љубов немам, ништо не ми користи.

Љубовта долго трпи, љубовта е љубезна, не љубомори

љубовта не се фали, не се вообразува;

не се однесува непристојно, не го бара своето,

не се раздразнува, не памети зло;

не и се радува на неправдата,

туку се радува со вистината;

премолчува се, на се верува, на се се надева, се поднесува.



Љубовта никогаш не престанува,

додека ако се пророштва - ќе престанат;

ако се јазици - ќе замолкнат;

ако е знаење - ќе исчезне;

Зашто делумно знаеме и делумно пророкуваме,

но кога ке дојде совршеното, ќе исчезне делумното

Кога бев дете зборував како дете, како дете мислев,

како дете расудував.

А кога станав маж, го прекинав детинското.

Зашто сега гледаме како во огледало, нејасно,

а тогаш лице в лице.

Сега сознавам делумно, а тогаш ке сознаам целосно,

како што сум и самиот целосно познат.



Така сега остануваат овие три:

ВЕРАТА, НАДЕЖТА И ЉУБОВТА,

најголема од нив е ЉУБОВТА...



(извадок од Библијата; Ода на Љубовта, прво послание. Коринтјаните, глава 13)

***

Тагувам со насмевка на усните.
Се радувам со солза во окото.
Се смеам безгласно,
и плачам безгласно.
Храбра сум, со срце полно страв.
Се плашам со цврсто искажан став.
Имам покорен поглед
и непокорна душа.
Љубам силно, страстно,
и мразам со истата страст.
Мислиш ме знаеш, но всушност,
воопшто не ме познаваш.

В. Костадинова

Neće se dvaput ponoviti ovaj dan
Komadić vremena skupocjeni dragulj.

Nikad se više neće vratiti ovaj dan.
Svaki trenutak vrijedi koliko neprocjenjivi biser.

Далечината ми умре во
погледот вџашен,рацеве ми немаат
мир при сонот сив,
мојата душа согорува при зборот див,
болот во мене е сеуште жив.
Каде да те побара
мојата мистична меланхолија,
во вечерите без љубов,
паѓав во сонот како во провалија.
Ти подарив исконска трошка
бисерен звук
песна на широките,зелени гори,
немој повеке да збориш.
Во тие гори,
гласот ми го продаде,
го замени за вриштење на орли,
ти дадов тело,бело,
нежно,кожата ми ја продаде,
ја замени со кожата на магарица.
Споулавено те посакував,те создадов,
а сега како светлина ти дозволив да ме
водиш,верба моја си,беше,
БЕШЕ...за минатото ти благодарам,и
ти ветувам,ке опстојам,ти ветувам,
ке те заборавам...

Од сина тишина зборови

Од сина тишина создавав зборови
и од зборови Те создавав Тебе
Те поведов низ младоста, низ цел живот
една по една да ги собираме трошките
на кои постапно се распаѓавме.

Сега, легнувајќи во самите корени
на новиот век
се загледуваш во мене
и ги згаснуваш една по една
ѕвездите во моите очи.
Така, обезѕвезден, влегувам во предел
на света бессоница,
во предел на морничав студ.

Dolgo, dolgo      
gledam vo toa lice
se trudam da ne mislam
kolku e ubava,
kolku e prekrasna
moram da go skrotam stravot
znam
kolku toa moze
da me promeni

Dolgo, dolgo
zboruvam
sakam da te trognam
da vidam bar
edna solza
zaludno
ti se smees
ti si radosna
i voopsto ne gi sledis moite zborovi
ti si tolku daleku
od mene..........