Целта на Масонството

МАРШАЛ напиша: он се носи онака како ќе му кажат ....... во зависност од тоа во кој круг на масоните се наоѓа во моментот ...... нешто слично на“  борецот “   за човекови права ,  [COLOR=#0000cc">jesse jackson[/COLOR">  кој се бори за еднаквост меѓу расите и слични нешта но никако да се осмели да побара вадење на статуата на оснивачот на ККК од вашингтон .........

Znaenjeto e sila ,znaenjeto e mok !!!! a za onie koi mislat deka SE znaat a vsusnost nisto ne znaat mi ostanuva samo da gi sozaluvam.Moj iskren sovet imame eden kup nacionalni televizii imas kapacitet da go nadmines Vasko Eftov zatoa samo napred tuka lezat parite.
DDarko-jas ama bas nisto ne vidov i ne zakluciv od toj klip sto go imas linkuvano za Iluminatite ,dali e toa nekoja teatarska pretstava,dali nesto drugo nemam poim zatoa daj asistiraj za da skontam sto e toa ama so fakti znaci ubavo da se vidi ili da e pisano delo.Thanx

он се носи онака како ќе му кажат ....... во зависност од тоа во кој круг на масоните се наоѓа во моментот ...... нешто слично на“  борецот “   за човекови права ,  jesse jackson  кој се бори за еднаквост меѓу расите и слични нешта но никако да се осмели да побара вадење на статуата на оснивачот на ККК од вашингтон .........

Нема конкретна релевантност тоа.
Во масонските текстови не се спомнуваат конкретни години, туку настани, така што реално, немало потреба од употреба на календар. Во крајот на 16-тиот век, се првите записи од работењето на самите ложи, и се користи Грегоријанскиот календар (кој е туку што воведен). Првото спомнување во пишана форма на другиот начин на броење на времето е во 1722 година, и тоа не како Anno Lucis, туку како Anno Masonry (да, доста чудна комбинација од еден латински и еден англиски збор). Истата референца се користи и во првиот устав на Андерсон, во 1723-та година, каде се запишани двете години: "Printed in the Year of Masonry 5723 ; of our Lord 1723."
Прв пат официјално Anno Lucis, се спомнува во 70-тите години на 18-тиот век.
Идејата на самата употреба на "Anno Masonry" и "Anno Lucis" е за да се покаже дека масонството е старо колку што е стар светот (според една од античките масонски легенди). Нема религиозен контекст, нема догматско значење, нема реална употреба во рамки на ложите, ниеден масон не се раководи според тој календар ниту во масонското, ниту во секојдневното работење и живеење. Како што реков - чисто симболички приказ на идејата дека масонството постои од самиот почеток на светот.

Не постоел сегашниот масонски календар (Anno Lucis) пред 17-ти век. Се користеле календарите кои биле тогаш во употреба. Како што реков - и денес се употребува чисто симболички, а не догматски.

DDarko напиша: Сега ќе ти кажам за моите сваќања и спортот во врска со Христијанството. Кога некој ќе влезе во ринг со мене, тоа е негов избор, има шанса да не тренира боречки спорт, а има шанса и да откаже борба пред да започне. Има шанса тој да ме повреди, та што ќе плаче мојта, нека плаче неговата мајка.Ако некој влезе со мене во ринг и ме нападне со рачен удар ( директ, кроше, аперкат ) или народски кажано ( песница ) или селски ( пејсница ) знам дека самиот се осудил на повреда.Верувам дека Бог ме чува во спарингот во рингот и мене и мојот противник, а и ми дава трпение за да не избувнам со гнев...

Јас ги разбирам твоите сфаќања и не ги осудувам. Секој има право да прави и да постапува онака како што смета дека е исправно. Искрено прашав - дали мислиш дека тепањето на некого, нанесувањето на повреда, и тоа направено своеволно, по сопствен избор и воља е нешто што е Богу-угодно? Дали е Христијански да се постапи така? Дали тоа на било кој начин ги одразува основните Христијански вредности - грижа за ближните, љубов, спокојство, мир, "не прави на другиот она што не сакаш да ти го прават тебе"...?
Еве што вели Бог, Самиот, со Негови зборови:
"Благословени се кротките луѓе, зашто тие ќе бидат наследниците на Земјата!"
"Благословени се милостивите луѓе, зашто тие ќе бидат помилувани!"
"Благословени се миротворците, зашто тие ќе бидат прогласени за Божји деца!"
"Јас, пак, ви велам: ,Секој што истура гнев против својот ближен, заслужува осуда!"
"И ако сте љубезни само спрема своите ближни, тогаш, по што се разликувате од другите луѓе? Та, тоа го прават и паганите!"
"Не осудувајте други, па и вие нема да бидете осудувани. Зашто, како што ќе судите вие, така и вам ќе ви биде судено; со каква мера ќе мерите, со таква и вам ќе ви се мери."
"Постапувајте со луѓето онака како што сакате тие да постапуваат со вас  тоа е суштината на Мојсеевиот Закон и на она што го проповедаа пророците."
"Секое питомо дрво раѓа питоми плодови, а секое диво дрво раѓа диви плодови. Од питомото дрво не може да произлезе див плод, ниту пак од дивото дрво може да произлезе питом плод."

Сакаш уште, или ова е доволно...? И тоа ова е само од Беседата на Гората, искажано директно од самиот Исус. Кажи ми како нанесувањето на повреда (макар и доброволно) се совпаѓа со овие Заповеди дадени од Бога?
Една работа сакав да ти кажам со сево ова пријателе... ние луѓето сме многу брзи да осудиме некој друг, за неговите постапки, дури и кога не знаеме точно какви се тие, доволно е само да мислиме дека не се правилни... Но Тој, не поучи сите нас - не судете самите, затоа што се знае Кој Е Судијата.

zidarski напиша: Да, користам превод на МПЦ, од оваа страница: Свето Писмо DDarko напиша: Точно zidarski уживам кога победам, уживам кога нокаутирам. А тие твој браќа, не нокаутираат? Баш би сакал еден спаринг со нив...Само како што се ограничени во животот, да не бидат ограничени со удари и движења во рингот, од тоа се плашам.. бидејќи едно утро кога ќе се погледнам во огледало дополнително ќе уживам уште во некој нокаут... Какви се во рингот - си е нивна работа, не ме интересира тоа... Со нивните постапки не се согласувам, затоа што сметам дека секое повредување на друг човек, нанесено на било кој начин е неправилно и неправедно. Ме интересира - од чисто Христијански аспект, како го оправдуваш тепањето и нанесувањето на повреди, па макар било и во ринг? Зарем е Христијански да се повреди некого? Зарем е Христијански да се ужива во тоа? Зарем е тоа прикажување на Милост, Љубов, Грижа за Ближниот?

Сега ќе ти кажам за моите сваќања и спортот во врска со Христијанството.
Кога некој ќе влезе во ринг со мене, тоа е негов избор, има шанса да не тренира боречки спорт, а има шанса и да откаже борба пред да започне. Има шанса тој да ме повреди, та што ќе плаче мојта, нека плаче неговата мајка.
Ако некој влезе со мене во ринг и ме нападне со рачен удар ( директ, кроше, аперкат ) или народски кажано ( песница ) или селски ( пејсница ) знам дека самиот се осудил на повреда.
Верувам дека Бог ме чува во спарингот во рингот и мене и мојот противник, а и ми дава трпение за да не избувнам со гнев...
И добро знам од која страница. Знаеш по што познав, по тоа кршчето таму што е напишано помегу стиховите.
Поздрав.

Да, користам превод на МПЦ, од оваа страница: Свето Писмо

DDarko напиша: Точно zidarski уживам кога победам, уживам кога нокаутирам. А тие твој браќа, не нокаутираат? Баш би сакал еден спаринг со нив...Само како што се ограничени во животот, да не бидат ограничени со удари и движења во рингот, од тоа се плашам.. бидејќи едно утро кога ќе се погледнам во огледало дополнително ќе уживам уште во некој нокаут...

Какви се во рингот - си е нивна работа, не ме интересира тоа... Со нивните постапки не се согласувам, затоа што сметам дека секое повредување на друг човек, нанесено на било кој начин е неправилно и неправедно.
Ме интересира - од чисто Христијански аспект, како го оправдуваш тепањето и нанесувањето на повреди, па макар било и во ринг? Зарем е Христијански да се повреди некого? Зарем е Христијански да се ужива во тоа? Зарем е тоа прикажување на Милост, Љубов, Грижа за Ближниот?