КУРАНОТ Е КНИГА ИСПРАТЕНА ОД БОГ

Miralem1 напиша: Vistinata na Forumov za Islamot poveke vie ja dokazuvate,trudejki se laga da vmetnete. Ima Evangelija koi go potvrduvaat Istoto za Isus sto i Muslimanite. Isus ne e raspnat, tuku predavnikot Juda iskariot.Sto e i logicki,onoj sto zasluzil taka taka go znaslo a Allah go sakal Isa a.s pa si go spasil.   Isus ne e ubien. Isus ne voskresnal. Isus ne e Bog. Isus ne e Sin Bozji. Isus e PROROK. (Evangelie po Barnabi).   Ova e nevazecko,neli.... pa komu e tesko Vistinata da mu se kaze sega ? Vistinata vo Islamot e KRISTALNO JASNA. Nema sto da ni se objasnuva.Jasno e KO DEN. No kako da mu objasnime na Elshadi,tebe i na evangelos,deka Musliman ne Kritikuva Islam i ona vo sto Site veruvame.... zema primer za Islamot od ona sto Islamot go kritikuva.   Obrabotil/a nekoja tema (ustvari i taa prevedila samo) i sega teolog. Tolku li treba ? ? ? Ako jas sega pocnam da pisuvam Istorija za Islamot,za objavata na Qur'anot i za se po red,,,(za ona vo sto sekoj Musliman denes veruva) ke mi rece NE,vidi ova....  Salman Ruzdi da go vidam ? EDNA KNIGA NE VE' PRAVI LUGE. Citajte i Ucite.

во контекст на претходно кажаното:

Различни реакции се развиваат во однос на овој настан:

a)Традиционален Исламски поглед
Традиција за „сатанските стихови“ никогаш не влегла во ниту една од мусанафата или Исламскиот канон, компилации на хадита (постои можност дека се скратени или отстранети стиховите кои го бележат овој настан). Краткотрајната контрола која сатаната ја превзема врз Мухамед, која е наговестена во самиот к*ран, ваквата традиција постанува неприфатлива за составувачите. Ова е уникатен случај каде група на традиции се отфрлаат откако се споредуваат со к*ранските модели и као производ на ова истите се усогласуваат. Овие референци и егзегези, за стиховите кои се појавуваат кај раните историчари на Исламот (Ибн Ишак „Сират Расул Аллах (Животот на Мухамед), Ал-Табари „Тарих“, Абд ал-Табарани (у.971) ал Муџам ал-кабир). како додадок на она што се појавува во Тафсирот на Табари, и е користено во Тафсирот на Мукатил,„ Абд ал-Разак“ и Ибн Катир, исто така и во нас`х (технички термин кој означува абригација или укинување, главна Исламска егзегеза, која има цел на решавање на материјали кои изгледаат контрадикторни во Исламскиот свет закон: к*ранот и Пророчката Суна. Нас`х типично вклучува замена (табдил) на некој ран стих или традиција со соодветен кој хронолошки одговара) дело на Нахас, Асбаб колекција од Вахиди и дури покасната компилација Ал-Сујути АЛ-Дур ал-Матур фил-Тафсир бил-Матур.

Најрани забелешки за овој инцидент имаме од четвртиот Исламски век, во делото на Абу афар ам-Нахас (у.338 АХ) и продолжува да биде тема кај покасните генерации на академици како што се Абу Бакр ибн ал-Араби (у543 АХ), Фахр ад-Дин Рази (606 АХ), исто така и ал-к*ртуби (671 АХ). Нај опсежно побивање на овој инцидент имаме во „ал-Шифа“ од Кади Ијад. Овој настан се побива на две основни. Првата е, дека овој настан е во конрадикторност со исма, боженствена заштита на Мухамед од грешки. Втората е, дека опишувањата на збирот настани пренесени до ден денес од тој период не се комплетни и усогласени (сахих `афтентичност`). Ибн Катхир, во својот коментар нагласува дека различните иснади (ланец на пренесување на одредени настани) преку кој приказната која е пренесена е скоро комплетн мурсал (избрзана), или без наследник на Мухамед во ланецот на пренесување. Постои еден мутасил (комплетна) верзија на иснадод која се протега до наследникот Ибн Абас, но ова е зачувано само во неколку извори. Се нагласува дека името на Ибн Абас мора да било дел од оргиналниот иснад, но е отстрането така што овој инцидент може да биде одземен од сахих иснад и дискредитирано.

п.с. на оваа проблематика имам материјал од едно триесетина страни, само од Исламски мислители.

Јас можам да тврдам нешто, но тоа е субјективно, значи моето субјективно мислење, мора да биде потврдено или побиено со објективни факти, а тоа се историски записи, археолошки докази и др. За истиот проблем има различити тумачења од страна на Шиитските мислители и Сунитските мислители.

Откако умира мајката на Мухамед тој е земен од неговиот дедо, Абу ал-Муталиб, кој бил главен началник во Мека, ги обавувал свештеничките функции од највисок ранг, тука биле вклучени трите феминистички божества кои биле медиатори за Највозвишеното битие, створител на сите работи. Овие религиозни церемонии се одвивале во Каабата, главното светилиште на пред исламска Арабиа и се поврзувало годишното религиозно патување во Мека на поклонение и истото служело како за религиозни цели така и за комерцијални цели. Мухамед во својата религија ги вметнува, годишното патување кон Мека на поклонение и е едно од пета столба на Исламот, бакнување на црниот камен и потоа принесувањето на животинска жртва. Овие работи не се спомнати во к*ранот, но се церемонии поврзани со идолските поклоненија на пред Исламска Арабија. Значи Мухамед го прифатил и вметнал во Исламот она што му одговарало.

Miralem1 напиша: Elshadi...  dzaba vlozuvas trud vo rabotata.

е за ова се сложувам.

Полесно на далтонист ќе му ги објасниш боите, отколку на испран муслиман вистината.

(проштевајте сите далтонисти)

PS: Elshadi... ima ocigkledni lagi i OCIGLEDNO e deka stihovite koi mislis deka se ottrgnati "nikogas i ne postoele"

Е ефенди Миралеме, така теолошка апологетска егзегеза правиш на својата вера.

Еве дел од она што го работам:

Сатански стихови, дадено именување на неколку стихови од к*ранот кои се наоѓаат во раните верзии на к*ранот а кои покасно се избришани. Муслиманите тумачат, дека вметнувањето и одстранувањето на овие два стиха како Хараник инцидент. За постоењето на овие стихови може да се прочита од биографиите за Мухамед од ал-Вахиди Ибн Саад ал-Табари и Ибн Ишак.
Постојат повеќе извештаји за овој инцидент, кои се разликуваат во конструкцијата и деталите но во основа пренесуваат иста работа. Се работи за еден момент кога Мухамед во својот жар да ги обрати луѓето во Мека (коие се негови сонародници и соседи) кон Исламот, како што цитира Сура Ал –Нам (53), како што покасно ќе биде објавено од ангелот Гаврил (малак Џибрил) како сатанско искушение да ги вметне следниве зборови после стиховите 19 и 20 ( Што мислите за Алат и ал- Уза? И за Менат, , оној третиот, последниот?): Овие се славениот Хараник, за чие застапништво е врзана надежта.

Алат, ал-Уза и Менат биле три божици кои се славеле од жителите на Мека. „Хараник“ е нешто што е само еднаш спомнато во овој даден документ , ова се наоѓа само овде споманто. Коментаторите велат дека тоа значи Намидиански Пеликан, кој може да лета на голема височина. Подтекстот на овој исказ е дека Мухамед се обидел да одстапи од својот бескомпромисен монотеизам, велејќи дека овие божици биле вистинити и ефективни застапници.
Жителите на Мека се израдувале слушајќи го ова и му се приклучуваат на Мухамед со ритуално поклонување (суџуд) на крајот од ова сура. Муслиманските избеглици, кои побегнале во Абисинија слушнале за крајот на прогонствата и започнале да се враќаат дома. Исламската традиција држи дека ангел Гаврил го укорува Мухамед за давање на ова откровение статус на идолство, но му нагласува во откровение да го утеши (Хаџ 22:52, Пред тебе ние не сме испратиле ниту еден посланик и пророк а да шејтанот `ѓаволот` не уфрлил нешто во она што го велел; Аллах, она што шејтанот ќе го уфрли, ќе го отклони, а потоа ќе ги зацврсти Своите зборови – Аллах знае се и Тој е мудар –“). Мухамед ги повлекува своите зборови и прогонствата од жителите на Мека се враќаат. Во Сура Ал-Нам 53:21 се дадени стихови кои овие божици се омаловажени. ова е сумаризирано во делот кој ги вклучува стиховите 19-26: Што мислите за Алат и ал- Уза? И за Менат, , оној третиот, последниот? За вас ли машко а за Него, пак, женско? Поделбата таква, тогаш, е неисправна. Ете, тоа се имињата со кои ги именувате вие и предците ваши; за тоа Аллах не ви објави доказ; го следат само сомнежот и она што го пожелуваат душите. А од Господарот нивни, навистина, им дојде Патоказ! Или: Ќе го има ли човекот она што ќе го посака? И Ахирет и овој свет . . . та, Аллахови се! Колку има мелеки на небесата чие посредување не ќе им користи во ништо, освен, секако, со одобрението Аллахово, за оној за кој Он ќе посака и со кого Он е задоволен!
Во раниот Ислам, инцидентот со сатанските стихови е забележан во тафсирот (Интерпретација, егзегеза на к*ранот или коментар) и сира махази литературата која датира од првите два века на Исламот и кои се едни од најпочитувани, есенцијален тафсир пренесен од скоро секој коментатор на к*ранот, кои ги бележат првите два века од хаџира. Тие се основен елемент кој се врежува во заедницата на раните Муслимани за животот на Мухамед.
Овие стихови се проблем на многу Муслимани, бидејќи во основа се херетички, се дозволува на застапништво од три пагански феминистички божества, тие го еродират авторитетот и семоќноста на Аллах. Исто така тие носат поразителни импликации во однос на откровението во целост, за Мухамед, ова откровение му било дадено со цел да ги омекне заканите за божествата на жителите на Мека.

Miralem1 напиша: elshadai напиша: Миралем, очогледно не ме разбираш, се обидов да кажам која е причината зошто според Христијанството и Јудаизмот к*ранот не е прифатен како Божја објава, ми цитираш на англиски, кој не е соодветен за да се опише коренот на значењето на зборот Господ и Бог. А како второ постои коренита разлика помеѓу она што се верува во Исламот под терминот Божји Збор и она што го подразбираат Христијанството и Јудаизмот, затоа избива к*ршлус, Христијаните веруваат дека Зборот Божји е објавен во личноста Исус Христос, тоа значи дека неговите зборови и дела (опис за живото негов) се вклопени во едно, нема одвојување како во Исламот (на к*ран, божја објава и хадиса исламски тумачења, значи не можеме да мешаме баби и жаби, кога имаме круцијална разлика во терминологиите и сваќањата, нит па можеме да осудуваме една или друга страна, можеме само да презентираме, зошто го верувам тоа што го верувам а дали некој ќе се сложи, тоа е релевантна работа. Мојата вистина не мора да биде твоја ама ни твојата не мора да биде моја, ова се нарекува субјективност. А она со небесата е научна фантастика, не се мешам таму.   E pa Elshadi,veruvajte si kako sakate. Jas kazav sto e prifatlivo za eden zdrav razum. Nemoze da bide Bozja Objava Pavlovata vo koja sam veli :"Za devicite NEMAM ZAPOVED" a vie velite toa e zapoved Bozja. Jas razbiram koe e Hristijanskoto veruvanje,pa zatoa i zboruvame. Allah na sekoj Bozji pratenik pa i na Isa a.s mu objavil KNIGA te. del od Qur'anot a denesnite Evangelija se izbrani od eden GOLEM kup na razni knigi i zabeleski na sekakvi luge koi go pisuvale negoviot zivot. Pavle sam resil da odi na zimuvanje,zosto toa Bozja objava ? Pavle gi zaboravil corapite pa mu pisuva na Timotej da mu gi donese... ova se licni raboti,bez troska korist. I sekako... ete se vrakjame... sekoj si prodolzuvame da veruvame vo ona sto si veruvame,ne mora mojata vistina da bide tvoja nitu tvojata da bide moja.... no samo prajme muabet deka PAVLE e onoj koj vi gi vmetnal site dogmi goi ve vadat od van patot Bozji.

Како што и реков Павле бил проблемот, абе што човек беше, махер, еден куп луѓе успеал да излаже и неговата лага опстојува илјадници години.

Да не сум влегол во форум за научна фантастика?

или можеби Миралеме ти си директен потомок на Мухамед (слава му) или па твоите претци славеле некој друг бог, па така добро ги познаваш Светите Книги и за истите даваш солидни научни и теолошки тумачења(Машала). „Gharaniq“ се надевам познат тие овој збор, работам на овој текст. Ај дај ми теолошко мислење, поткрепено со историски записи, а јас ке ти дадам од мои извори, Нели к*ранот е испратена книга од Бог (Аллах), за оние кои немаат појма, се работи за настан во кој Мухамед ги спомнува трите божици кои биле славени од жителите на Мека како медијатори на Аллах, покасно овој дел се оправдува како искушение на Мухамед од Шејтанот и се развива една цела генеза на тумачења на овој настан. Неќам да навлегувам подлабоко, да оставиме на господинот Миралем да образложи теолошки со историски факти кои го довеле до одреден став за овој настан од животот на Мухамед.

the king напиша: evangelos ako sakas da postanes naucnik i pronaogac proucuvajgo k*ranot i ke uspees. allah neka ti se smiluva...(Оваа фраза е на Миралем)