Извадоци,исечоци,цитати

" Оној кој умееше да живее во мигот, кој живееше во сегашноста и со таква радост и грижа му се восхитуваше и на најмалиот цвет на патот, умееше да го цени и најмалиот разигран миг на животот, нему животот не можеше ништо лошо да му стори. "

 

Степски волк - Херман Хесе

Луѓето се исти, ама умот не е ист во луѓето.
- Може ли коњот да биде вол само со тоа што ќе му го смениш името, како мене што ми го сменија презимето?
- Дури и Господ да ѕида куќа на земјава, би ја ѕидал во селото мое.
Секој мисли дека е најубаво она место кај што се родил.
- ...А мене срцето ми се полони со болки, со чемери. Ама срцето човечко било бунар; само се полни а не се преполнува.
- Лошето време го прават лошите луѓе и нема лошо врме што е подалеку од луѓето.
- Човекот најмногу не верува кога се сомнева во себеси.
- Болеста доаѓа само од водата и од лебот. Болеста е голема кога имаш леб, а уште поголема коа немаш леб!
- Стравот е страшен само за оние што му се плашат.
- Човек не треба во ништо да верува и најубаво му е на оној во ништо што не верува, во ништо што не се надева, така барем ништо не може да го изненади.
- Нам на селаните, среќата ни е променлива, а несреќата постојана.
- Пријателот ти е роднина кога самиот си го избираш.
- Трагата на ѓаолот не му ја гледаш и пак по неа одиш.
- Огнот во туѓа рака никогаш не жежи.
- Слободата е најголема во сонот и најмногу вреди да се бориш за сонот.
- Сите грешки и неправди гробот ги исправува.
- Господ ги сака и оние што ги зема.
- Само мртвите имаат време за чекање, оти времето, сето време е кај мртвите.
- На изгореното срце и окото му е суво. Не пушта солза и да го молиш.
- Блазесити оти имаш жарче до срцето.
- Само голите рани не се гледаат и не се догледуваат.
Не се гледаат оти се во душата, а душата е сегде до кај што стасува умот. P.M Andreevski "Pirej"

Стрелата е фрлена, само што таа лета во празно, не постои мета што ќе ја погоди. Што вреди што му кажав дека сум го сакала, што вреди што ми кажа дека ме сакал, кога ние повеќе не бевме истите. Дури зборувавме за нас, ние зборувавме за некој друг. Некој што излегол од кругот на љубовта. Останале само спомените што наликуваат на препарирана пеперутка врамена под стакло. Гледаш дека пеперутката е убава, ама тажна е сликата, зашто таа веќе никогаш нема да лета.

Винка Саздова" Последниот чај"

Демонот и госпоѓица Прим" од Коелјо:

Некој човек заедно со својот коњ и со своето куче одел по некој пат,и фатила бура и ги удрил гром,но човекот не сФатил дека го напуштиле овој свет,и си продолжиле по патот.Патот бил долг и стрмен,сонцето силно печело и тие биле многу жедни.Здогледале прекрасна мермерна порта,која водела кон некој плоштад,во чиј центар се наоѓала чешма од која течела кристално бистра вода.Патникот му се приближил на чуварот,и дознал дека тоа место е Рајот,и побарал да се напие вода.Чуварот му дозволил,но рекол дека не е дозволено за животни.Човекот се разочарал,не сакал да пие сам,се заблагодарил и си заминал.Понатаму тие наишле на другаврата и таму си лежел некој човек.Патникот побарал вода за себе,и за својот коњ и за своето куче,а човекот ги упатил кон некој извор и му рекол да пијат колку им душа сака.Откако се напиле,патникот му се заблагодарил на човекот,и го прашал како се вика тоа место,па повторно го добил истиот одговор:Рајот.Патникот рекол дека и претходното место се викало Рај,а стражарот му рекол дека тоа е Пеколот,затоа што таму остануваат сите оние кои се во состојба да ги изневерат најдобрите пријатели

к*рва сум. Чесен збор. Само, многу паметна. Тоа ме јаде. Види. Како грба го влечам мојот тежок мозок. Јас сум една комплексна к*рва. Види ме убаво. Страшно скапа к*рва. Ме боли вагина. Ме бркаат од едни универзитети, јас основам други. Од едни држави, јас основам други. Знаење и магија. Искуство и фантазија. Ги знам системите. Шифрите. Знаците. Тајните на ѕвездите. Тајните на државите. Алхемијата на природата. Одгонетките на загонетките. Рецептот на Кока Кола. Виртуелна реалност. Биолошки чипови. Работите што уште не се измислени. Лавиринтите на човековата душа. Сите актери и гробари на Европа. Сите ангели на Европа. Црви. Идеи. Хаос. Гета. Паранои. Пороци. к*рви. Проширена свест. Политички конспирации. Херметични кругови. Езотерични кругови. Мистични кругови. Геометрија. Геомантија. Хиромантија. Некромантија. Метапомантија. Шизомантија. к*романтија и така натаму.
Досадно ми е. Ништо не се случува. Киснам во Црно Прасе. Најдобра биртија во Витемберг и пошироко. Овде реалноста е илузија во недостаток на алкохол. Многу големи умови треснале од подов. Некои повратиле, па се удавиле. Јас ќе се напијам пиво. Ќе паднам. Ќе го скршам вратот. Црно прасе го уби Доктор Фалус. Вода и оган. Зборот ми беше, купи една кригла пивo...

...Паѓа ѕвезда. Замисли желба. Не измислувај глупости. Нема ни ѕвезди ни желби. Чиста параноја. Гледај. Еден кобен ден, левото око ме вреѓа, го вадам. Сега, многу слабо гледам со десното. Гледај. Имаш две очи. Лошо гледаш. Фата моргана. Ништо не можеш да видиш. Гледаш други работи. Работи што ги нема. Гледај. Ако сакаш да видиш, извади го едното. Или оштети ги двете. Или извади ги двете. Направи нешто...

...Се вратив. По пат видов ангел. Со шест крилја. Две, да си го скрие лицето. Од страв. Две, да си ги скрие нозете. Од срам. Две да лета. Да носи добри вести. Да рече, доста е. Да рече, ќе биде подобро... Се вратив. Ништо не видов по пат. Излези да видиш. Нема ништо. Светот е коцкаст. Сите бои се бели. Има еден пол. Дупка. Има еден мирис. Измет. Има еден вкус. Крв. Нема сеќавање. Секое добро треба да се поебе. Секоја идеја треба да се уништи. Спомените да се силуваат. Различните да се осакатат. Тој што не мисли како тебе. Убиј го. Тој што мисли. Убиј го...
ПАЃААТ СЕНКИ...
Да рече, не требаше вака да биде. Да рече, врати се. Ме боли колку те нема...


Извадоци од ММЕ кој прв почна - Дејан Дуковски

Toa se vikase ljubov, nesto postaro od lugeto i od samata pustina, a koe sepak sekoj pat so ista sila izbliknuva koga ke se sretnat dva pogledi koga i da e. I koga ke se sretnat tie licnosti i ke se vkrstat nivnite pogledi, seto minato i seta idnina go gubat sekoe znacenje i postoi samo toj mig i taa neverojatna sigurnost deka site nesta pod sonceto gi ima ispisano edna ista raka. Raka koja ja budi ljubovta i koja sozdala edna dusa bliznak za sekoja licnost sto raboti, sto se odmara i sto bara bogatstvo pod sonceto,zasto bez toa nitu eden den na coveckata rasa nema da ima smisla.

citat od Alhemicarot-P.Koeljo

ПодВодно напиша: Извадок од „Пророкот“ на Калил Џибран: ...Кога умираш стоиш гол на ветрот и се топиш под сонцето. Кога ќе престанеш да дишеш, твојот здив веќе не е роб на плимата и осеката на градите – твојот здив е ослободениот џин кој го бара патот до својот создател. Затоа што само кога си се напил од реката на тишината вистински ќе запееш. И дури кога си стигнал до врвот на планината, започнува твоето искачување. И кога земјата ќе те стегне во своите прегратки – тогаш вистински танцуваш.

wow... Мислам дека ќе ја побарам книгава