кога би можел да ги растгнам градиве и од нив да ја извадам сета моја љубов за да фрлам под твоите нозе...

ОНОРЕ ДЕ БАЛЗАК шагринска кожа

"onoj koj vistinski bara,koj vistinski saka da go najde patot, ne moze da primi nikakvo ucenje. No, onoj koj go nasol, toj moze da go odobruva sekoe ucenje, sekoja cel, nego nisto povekje ne go oddeluva od iljadnite drugi koi ziveele vo duhot na vecnosto, vo duhot na bozjoto"

Herman Hese - Sidarta

"Smelite i karakterni lugje sekogas im se neprijatni na drugite"

"Mozebi toa bilo nekoe junacko delo, a mozebi ne.Vo sekoj slucaj, ostanatite slabaci sega bile isplaseni do smrt, se zalele, i koga nekoj bi gi zaprasal:"zosto ednostavno ne go ubiete?", tie ne mozele da kazat: "Bidejki sme plashlivci!", tuku velele "Ne mozeme. Toj go ima znakot. Gospod go stavil znakot vrz nego!" "

Herman Hese - Demijan

...имам четириесет години,лоша возраст,човек е сеуште млад за да има желби а веќе стар да ги остварува.....

Зашто триесет години се младост,тоа сега го мислам кога неповратно се одалечив од неа,младост која од ништо не се плаши,па ни од се*е.

Изговорено од Ахмед Нурудин"Дервиш и смрт"-Селимовиќ Меша

plemeto nase e pirej i ne go nisti ni edna vojska.Ama ti kolku sakas koskaj ja,korni ja,kubi ja,taa pak ne umira.Samo malku da se dopre do zemjata i pak ke se fati,ke ozivi ke potera.Nisto ne ja nisti taa treva.

                                   "Pirej"P.M.Andreevski

The grandfather explained to her that it was the sun that did
it. "When he says good-night to the mountains he throws his most
beautiful colors over them, so that they may not forget him
before he comes again the next day."

Heidi - by JOHANNA SPYRI

http://www.gutenberg.org/dirs/etext98/heidi11.txt

...Golemata voda kako dalecno eho,kako vo son,cudesna pak se javi.Proklet da bidam,DOAGASE.Se kolnam nisto nemase izmeneto vo negovoto srce,toa bese istoto,Kejtensko.Tuka bea prijatelstvoto i ljubovta i drugarstvoto i pogledot na prijatelite i smeata,negovata smea...

                            "Golemata voda"-Zivko Cingo

Dogi напиша: The grandfather explained to her that it was the sun that did it. "When he says good-night to the mountains he throws his most beautiful colors over them, so that they may not forget him before he comes again the next day." Heidi - by JOHANNA SPYRI http://www.gutenberg.org/dirs/etext98/heidi11.txt

 http://www.gutenberg.org/dirs/etext98/heidi11.txt - http://www.gutenberg.org/dirs/etext98/heidi11.txt 

...opet sam te sanjao!Kako zalim sto san ode,te i ti s njime!Kako bih voleo da to ne bese san,san i nista vise.Ali hvala i snu.Bolje je sanjati negoli stvarnost gledati i gusiti se od navrelih osecanja,uspomena,i teska,hladna,samotna zivota.....Da sladzi je san,san detinstva i mladosti....

  "Uvela ruza"-Borisav Stankovic

Izvini sto ti se obrakam licno megutoa spored literaturava sto ja citas dobiv vpecatok deka si na Filoloski fah. grupa makedonski jazik ili knizevnost.Neli e taka?

Pozdrav super si

Netko je rekao da je vera ne verovati necemu uprkos ociglednosti.Hrabrost je uciniti nesto uprkos posledicama.

Sudbinata sto mi odzede se mi go podari ova molcenje za da mi bide stit pred l

ugeto Ivo andrik

....tatko mi mi dade eden sovet,koj od togas postojano e prisuten vo mojata glava...."Koga ke pocustvuvas deka bi trebalo nekogo da kritikuvas"velese toj,"seti se deka site luge na ovoj svet gi nemale prednostite sto si gi imal ti."Ne rece nisto poveke,no nie dvajca se razbiravme.....

                      "Golemiot Getsbi"-Fitcerald

site nie sme patnici na patuvanje niz vselenata_zvezdenata prasina koja treperi ili se dvizi nosena od struite i viorite na beskonecnosta.Zivotot e vecen,no oblicite niz koi zivotot se manifestira se nedofatlivi,momentalni,minlivi.

"Sedum duhovni zakoni..."-Dipak Copra

"Pishuvanjeto e najobicna laga so ja razubavuva realnosta, a toa go pravat samo vozrasnite."

- od " Oskar i gospogjata vo rozov mantil" - Erik Emanuel Shmit

Velika korist koju imamo od zena i borilackih vestina jeste u tome sto osecaj vremena pocinje da bledi ,pa cak se i sustinski menja. ,,Juce,, i ,,sutra,, postaju manje vazni. Sve vise nasu paznju usmeravamo na sadasnji trenutak i ,,zivot u celini,,

nekogas, vo staro vreme site sme bile isto gomno, ista lepeska. Ama pominala nekoja kola, i so kolcata ja presekla lepeskata na dve, pa pominala druga i pak ja presekla lepeskata. I taka, nie od edna lepeska sme nastanale mnogu lepeski, mnogu gomna.....

....е лулка и парадигма, супериорен и недостижен образец на целото богатство на изворната човечка супстанца . Тој е синоним за времето во кое човештвото се уште не минало низ дестилации , не се определило , и со тоа не се негирало во сите останати  можности. Тоа е состојба на автентичноста , наспроти на сурогатната стварност  на останатиот свет.

Само уште тука може да се најде она ,,архе,, , онаа праматерија од која е создадено се што е човечко  и се што е човечно. Тоа , првото млеко , автентично презентирано  со таинствено прецизниот термин на ,,апејрон-от,,.....

САТАНСКИ СТИХОВИ - С. Ружди

devica69 напиша:  Boze daj mi sila da gi prifatam rabotite koi ne mozam da gi smenam/ angeli i demoni/

Courage to change the things I can,

And the wisdom to know the difference.

"Kako i site drugi povekje gi sakase svoite losi naviki od dobrite odluki"

,,Колку може да се осознае за едно нешто преку неговиот мирис? ,,Би те прашала Клара Марија тогаш.

Не може ништо да се осознае според мирисот.Бидејки ништо не може да се осознае преку сетилното искуство.Преку сетилата не можеме да спознаеме ништо, бидејки се додека се обидуваме со сетила да ја дофатиме есенцијата на едно нешто, се дотогаш под тоа нешто ке го подразбираме ефектот што тоа нешто го остава на нашето тело , а тоа не е вистинско спознание ,туку восприемање на отисок, обична трага на физичкото врз физичкото.Претставата добиена преку сетилата никогаш не е есенција на едно нешто ,туку негова појавност .

Jas napusten sum sega kako bregovite v zori.

Desanka Maksimovic'

Strepnja

Ne, nemoj mi pric'i! Hoc'u izdaleka
da volim i zhelim oka tvoja dva.
Jer srec'a je lepa samo dok se cheka,
dok od sebe samo nagoveshtaj da.

Ne, nemoj mi pric'i! Ima vishe drazhi
ova slatka strepnja, chekanje i stra'.
Sve je mnogo lepshe donde dok se trazhi,
o chemu se samo tek po slutnji zna.

Десанка Максимовић

Опомена

Чуј, рећи ћу ти своју тајну:
не остављај ме никад саму
кад неко свира.

Могу ми се учинити
дубоке и меке
очи неке
сасвим обичне.

Може ми се учинити
да тонем у звуке,
па ћу руке
сваком пружити.

Може ми се учинити
лепо и лако
волети кратко
за један дан.

Или могу ком рећи у томе
часу чудесно сјајну
предрагу ми тајну
колико те волим.

О, не остављај ме никад саму
кад неко свира.
Учиниће ми се негде у шуми
поново све моје сузе теку
кроз самоникле неке чесме.

Учиниће ми се црн лептир један
по тешкој води крилом шара
што некад неко рећи ми не сме.

                 Vi prvo ispitujete i sumnjate
                 daleki ste i od rodjenih sinova,
                 za trpezu svoju ne posadite
                 svakog tudjina.
                 Vi mozete da pijete
                 a da svakom ne pruzite
                 case vina.

                 A kod nas su jos obicaji grubi
                 mi pustamo svakog pod svoje sleme,
                 kod nas se jos i s namernikom ljubi,
                 kod nas se podvizi zbog gostoljublja cine,
                 kod nas svaki covjek ima
                 citavo pleme
                 prijatelja i rodbine.

                 Vi,doista,imate
                 nekoliko miliona Hristovih kipova
                 na svakog covjeka po jednoga
                 imaju ga drumovi i polja,apsane i skole,
                 a kod nas,kad ljudi veruju u Boga
                 u sebi ga nose
                 i tiho mu se
                 skoro u snu,mole.

                 Vi,istina,za svaki kut zivota
                 imate sprava i masina,
                 sve ste sracunali i sve znate
                 izumi vasi su za divljenje,
                 a mi jos imamo starinske alate,
                 ali sve je kod nas jos zdravo
                 i prirodno ko glina
                 i umiranje,i radjanj,i zivljenje.

                 Vi imate citave zbirke
                 pravila i nauka o slobodi
                 o svemu se kod vas pise i pripoveda
                 ali mi po nepisanim zakonima
                 slobodno zivimo
                 i nekog prirodnog drzimo se reda
                 slicno ognju,vetru i vodi.

                 Kod vas je zbilja sve tacno propisano
                 kako se jede,govori i oblaci,
                 a mi kad govorimo,vicemo
                 i masemo rukama
                 i corbu glasno srcemo
                 i u rukavicama smo
                 obucu nosimo od svinjske koze,
                 puno je kod nas seljackih navika i stvari
                 i kraljevski preci nasi
                 doista su bili govedari.

                 Narod nas,zbilja,u gnevu moze da kolje
                 rusi i pali,
                 ali mi nismo oni sto smisleno tlace
                 mi ne smatramo da je svet celi                  nase polje
                 mi ne bismo podneli
                 ni urodjenik prasumski da zbog nas place.

                 Dusa je nasa prostrana
                 iako smo brojem mali.

Po rastanku            


 
        I
 
Reci mi sad, kada vec proslo je sve:
casi bolni i dani dragi, lepi;
kad novi bol se starom bolu smeje;
od reci tvojih kad dusa ne strepi, -
     reci, da l' te je moja
     tuga bolela
     nekad, kad sam te mnogo,
     mnogo volela?
 
Reci mi sad, kada me ne volis vise;
kad ti se prosloj ruga nova sreca;
i kad se dani koji nekad bise
dusa ti samo, kad me vidis, seca -
     reci, da l' te je moja
     radost bolela
     jednom, kad nisam vise
     tebe volela?
 
 
          II
 
Nekad sam bila dobra i mlada
i poverljiva i puna nada,
nekada pre,
ti si mi tada reci mog'o
beskrajno mnogo, o kako mnogo
sa rec i dve.
 
Spokojni bili su dani moji,
a ti si srcu mi prvi koji
bese drag,
pa iza svega sto si mi rek'o
katkad surovo, kadkad meko,
ostao je trag.
 
Sad srce moje bije tise:
vec manje volim, a znam vise
nego pre;
vec sad mi ne bi reci mog'o
onako dosta, onako mnogo
sa rec i dve.
 
I kad bi danas prisao meni
i hteo reci davno receni'
buditi draz,
u srcu mome saptao bi neko:
da sve sto si mi ikada rek'o,
bila je laz.
 
 
 

Jovan Jovanovic Zmaj

Dusko Trifunovic

I sad dosta placamo
za greske nase
i nije nam malo
zar zelimo jos..
Ne znam sta da radim
da precutim
da nestanem
trag sakrijem
zivot kojim sam navikla
dalje da zivim..
A bolit ce
znam
nesto je iskrslo
izmedju nas
moram se borit
protiv sebe
tebe
ljubavi nase
neocekivane
Oprosti sto ovo kazem
rekli smo iskreno
pogledaj nju,
ona je kraj tebe
i ne sluti
zasto sutis
kud ti lutaju misli..
Poljubi je
ipak je ona ta
koja te prije mene imala...

Извадок од романот "Крај реката Педра седев и плачев"

 

        Едно момче и една девојка лудо се вљубиле еден во друг. И тие решиле да направат веридба. Верениците секогаш си даруваат подароци. Но, момчето било сиромашно. Негово единствено богатство било еден часовник што го наследил од својот дедо. Мислејќи на убавите коси на својата сакана, тоа решило да го продаде часовникот и да и подари убав сребрен чешел. Од своја страна, ни девојката немала со што да го плати подарокот за својот вереник. Пошла кај најбогатиот трговец во градот и му ја продала својата коса. Со добиените пари таа купила златен синџир за часовникот на својот сакан.
        Кога се најдоа, на денот на веридбата, таа му подарила синџир за часовник кој беше продаден, а тој чешел за косите кои беа отсечени.

Ах, Таго, не треба да те гледам
како пес-уличар
што доѓа зад куќи
по корка леб, по сува коска.
Треба да ти верувам.

Треба да те намамам
дома и да ти наместам
твое ќоше,
ќилимче да си легнеш,
чинивче со вода.

Мислиш оти не знам
дека ми живееш под стреата.
Копнееш да имаш свое место
пред да дојде зимата. Ти треба
име,
синџир и плочка. Ти треба
право да лаеш по натрапниците,
да ја сметаш
мојата куќа за своја,
јас да ти бидам газда,
а ти мене
мој пес.

Денис Левертов

 СОЛАРНИ СИМБОЛИ

  Се престори во сонце.
  Не знаеш што се соларни симболи
  јас знам за сончевите приказни.
  Ти не знаеш да раскажуваш
  Јас не прикажувам.
 

Ти патуваш под јаворите,
 јас во Вангоговите градини...

  И зедов сончоглед
  да ти дојдам во двор,
  под карпа,
 да ја љубам свилата во која ќе ноќеваш
 да те љубам тебе
 Хана, месечино моја.

 Ти ги грабнав очите
 ти ќе ме љубиш засекогаш...

 Не играј со својот создавач
 црвените перја на Павлета
 носат многу вистини,
 будења во камен и изгрев во свила
 И јас во утрина.

Herman Hese - Sidarta