Проблемот на човечките односи

zamislena напиша:   Премногу зборуваме.... премалку сакаме.... пречесто мразиме......  Научивме како да преживуваме.... ама  не и како да живееме....  Додаваме години во животот..... но не и живот на годините.... Загосподаривме со надворешниот простор.... но не и со внатрешниот.........!!!

zaboravi i...u jeeeeee...zivot u ritmu muzike za ples... vo vtoro lice mnozina...

 

Баш во тие шаблони и формалности се губи идентитетот. Мислам дека коренот е во стравот. Страв од одбивање, страв од неуспех, страв од можен успех дури.

Renatax напиша: pHp напиша: saguaro напиша: pHp, начнуваш проблем со кој секојдневно се среќавам. Од каде таа константна променливост во исказите на луѓето, недржењето на одредени ветувања/принципи? Немаат интегритет. Ретки се луѓето со интегритет. Имаше една емисија за егзорцизам и за тоа кои се квалитети треба да ги поседува лицето кое може да врши егзорцизам. Меѓу другото беше наведен и интегритетот. Значи променливост не може да има! Види јас веќе долго време структурирано ги посматрам човечките односи. Структурирана опсервација е психолошка техника (не метод), која може да даде порелијабилна, но не валидна слика за состојбата. Покрај менливоста, јас говорам и за нешто друго. Конкретен пример од вчера. Дечко се запознава со девојка и очигледно си се допаѓаат еден на друг. Разговор се движи за некаква си ревизија, за некакви си евро - односи со речник карактеристичен за бизнис конференција. Преочигледно е дека ниту едниот ниту другиот уживаат во разговорот, но го тераат упорно со цел да се оствари контактот. Прашањето ми е, зошто толкава формалност и од каде потребата кај двајцата да се докажат на некој начин? Каде е сосема олабавениот разговор за музика, филм, вицови, шо има ново и сл... Зошто мора да се оди со толку многу "ракавици"? Од каде потребата на приказ на нешто, што во приватниот живот не си? Има ли потреба од толкава промена, како што велиш ти? Па тука всушност и нема проблем ,јас барем не гледам... тие двајца едноставно од некаде мора да започнат па ете работата ги споила и нивниот прв контакт и размена на мислења се случил на деловен план,а каде и како ќе заврши сето ова останува да не известиш.

Бре не ги манијачам ја па ти, ако ги видам пак, еве ветувам дека навремено ќе бидете известени.

saguaro напиша: pHp, начнуваш проблем со кој секојдневно се среќавам. Од каде таа константна променливост во исказите на луѓето, недржењето на одредени ветувања/принципи? Немаат интегритет. Ретки се луѓето со интегритет. Имаше една емисија за егзорцизам и за тоа кои се квалитети треба да ги поседува лицето кое може да врши егзорцизам. Меѓу другото беше наведен и интегритетот. Значи променливост не може да има!

Види јас веќе долго време структурирано ги посматрам човечките односи. Структурирана опсервација е психолошка техника (не метод), која може да даде порелијабилна, но не валидна слика за состојбата.
Покрај менливоста, јас говорам и за нешто друго. Конкретен пример од вчера. Дечко се запознава со девојка и очигледно си се допаѓаат еден на друг. Разговор се движи за некаква си ревизија, за некакви си евро - односи со речник карактеристичен за бизнис конференција. Преочигледно е дека ниту едниот ниту другиот уживаат во разговорот, но го тераат упорно со цел да се оствари контактот. Прашањето ми е, зошто толкава формалност и од каде потребата кај двајцата да се докажат на некој начин? Каде е сосема олабавениот разговор за музика, филм, вицови, шо има ново и сл...
Зошто мора да се оди со толку многу "ракавици"? Од каде потребата на приказ на нешто, што во приватниот живот не си? Има ли потреба од толкава промена, како што велиш ти?

Егото не го гледам во негативна конотација,напротив...тоа е меѓата помеѓу биолошката и социјалната страна и се обидува да ги избалнасира нештата,да се побуни понекогаш и да насочи кон правилна постапка.

И упорно тврдам дека нема човек без барем минимална доза на его,во спротивно би бил она што вели Зенмастер.

viktorija123 напиша: Ako nekoj uspee da go trgne egoto, koj kje bide "tamu" za da se izmanipulira, navredi...