Што е смислата на животот

Smislata na zivotot e da go pokries nekoj dodeka spie 

Koga si mald se ti e ubavo i ramno. Koga si vozrasen nisto ne ti e jasno. Ko ke podostaris se ti e jasno ama veke e kasno 

....i so toa da se....zamaram?

Чекорењето.

zabegan напиша: нема смисла... ама не може да нема смисла нели? за се постои објаснување, така?

,,,,
 
 ,,,,dobro veli JT,, ko onoa,<>sve je otishlo u honduras<>,,balash,,,,

Joshua_Tree напиша: ili vo size...ne baraj ja smislata zivej go momentot poln so cuvstva i dozivuvanja

,,,
 
 ,,,potpolno vo pravo si druzhe,,,,,, napishanoto,  toa bilo vo nekoe drugo vreme,,,,,,,


Изменето од pajser - 25.Септември.2012 во 01:35

Отсекогаш било полесно да се најде смислата и одговорот на некое логичко, математичко прашање отколку да се реши некоја дилема во врска со постоењето на човекот. Затоа што едноставно е тешко да се почне. Дури и најголемите мислители најдобриот одговор што го смислиле е дека секој човек треба сам да ја пронајде смислата на својот живот. Многу едноставно, но истовремено и тешко затоа што и кога ќе се стигне до некој одговор на крајот остануваш прашувајќи се дали е тоа навистина така и повеќето едноставно се сфаќаат дека треба само да продолжат понатаму живеејќи најдобро што можат. Не се малку оние кои сметаат дека без разлика на се, смислата на животот е да го извлечеш најдоброто од него. А што е добар живот? Да имаш здравје, знаење, љубов, семејство, да бидеш способен да го издржуваш тоа семејство? Во секој случај, да. Човекот е нецелосен без овие привилегии, без разлика колку и да сака да се посвети на само некои од нив.
Сенека, грчки философ, е познат по своите зборови: „ За човекот, човекот е нешто свето“. Толку е очигледна неговата порака, човекот треба да ја негува својата природа. А во човекотвата природа спаѓаат сите „услови“ за добар живот: здравје, знаење, љубов, вера… Човекот е интелигентно суштество, привилегирано да мисли и да сознава, суштество кое низ вековите се повеќе го открива светот и ја задоволува својата љубопитност. Мислам дека најдобро ќе го разберам животот кога конечно ќе се спознаам себеси. Тоа е трка со сопствениот дух и со секој нов ден откривам нешто ново за себе. Така секој човек колку повеќе свои доблести открива толку подобар светот може да биде. Многу едноставно, мислам значи постојам.
Спротивно на ова втората движечка сила, љубовта, е прилично комплицирана, најверојатно затоа што е чувство, нешто што човекот не го контролира најлесно. Според мене, оние кои трагаат по совршенство, треба да трагаат по љубов.
Се раскажува дека Бог на почетокот создал едно суштество. Тоа суштество било толку совршено и хармонично што самото божество се исплашило па го разделило на две, маж и жена. Од тогаш, секој човек трага по својата друга половина која целосно ќе го надополнува.
Ако нешто може да те натера да направиш некоја глупост, да постапиш многу храбро или пак целосно да се смениш тогаш тоа е љубовта. Вознемирува фактот дека нешто што си го осмислувал и градел или пак едноставно она што си, може да биде променето или уништетно само поради чувство. Но така е, низ вековите таа влијае врз историјата, цивилизациите, светот. И можеби за некои љубовта нема смисла, но јас сосема добро ја сфаќам како дел од смислата на животот.
Здравјето, она без кое не можеме ништо ни од претходното ни од она што следи. Епикурејците сметале дека „највисокото добро е задоволството, а најголемото зло е болката„ и верувале дека избалансираниот живот може да ги доведе до задоволство Значи да се развиваат и интелектуалните и физичките способности е услов за добар живот.
Според многумина пак, ниту едно од овие вредности не е важно како верата. Некои смислата на животот ја наоѓаат токму во неа и преку неа се трудат да го разберат животот, причината зошто живеат, нивната цел во светот. Верата е многу силен поим, а за некои и само поим. Иако често се поистоветува со религијата за мене тие две работи се многу различни. Јас верувам во луѓето и нивните способности и морал, но кога станува збор за Бог, сум само традиционална, дури и агностик. Па според тоа религијата за мене не е движечка сила. Ниту пак парите и материјалните добра. Нивната вредност за мене е неспоредливо мала во однос на духовните вредности. Едноставно тие само му се потребни на нашиот физички дел. Најдобро се убедив во тоа кога ме прашаа: Што ако се околу тебе исчезне? Што ќе остане?... Ќе остане мојот дух со сето духовно богатство, чувства и спомени на малите нешта кои ме исполниле и надоградиле.
Па според мене најважно од се е да се одружува внатрешниот дух затоа што човекот е најсреќен кога не зависи од непостојани и случајни нешта.

 ,,,eden postar tekst ,,,,za promena kirilichno ,,i bez zapirki,,,,,,tamu nekade 2007g,,,,


Изменето од pajser - 24.Септември.2012 во 11:11