Македонскиот јазик и македонската азбука

Нотарски документ од 1915 година сведочи дека македонскиот јазик и идентитет за Грците бил неоспорен факт

Македонскиот јазик ниту е измислен, ниту е коминтерновска творба заедно со македонската нација, како што тврдат Грците во својата агресивна пропаганда, докажуваат документи од почетокот на минатиот век. Еден од нив е и нотарскиот договор од 1915 година склучен во Лерин. Договорот на 6 март 1915 година бил попишан меѓу Македонецот Ставро Стојчев и Турчинот Алим Јузеир. Ни едниот ни другиот не го знаеле грчкиот јазик, кој бил вопспоставен со грчкото администрирање на делот од Македонија што Грција го доби по договорот во Бук*решт во 1913 година. Поради тоа, грчките власти во Лерин ангажирале преведувач што ги зборувал и македонскиот и турскиот јазик. Во нотарскиот акт пишува: „Пред мене, нотарот Василиу П. Кувела, во присуство на сведоци, грчки државјани кои ми се познати, здрави и неосудувани жители на Лерин, трговците Теодор Керамици и Христо Данаил, ми се јавија и се легитимираа Ставро Стојчев, земјоделец, жител на Опсирина, Околија Флорина и Алим Јузеир, жител на Флорина, земјоделец. Тие не го знаат грчкиот јазик. Првиот зборува македонски, вториот турски. Го повикавме преведувачот Наум Грива, трговец со тутун, кој се заколна пред Светото евангелие дека верно ќе врши превод од македонски и турски на грчки и обратно“.

Во натамошниот текст се зборува за заемот што Стојчев му го дал на Јузеир од тогашни 4.530 драхми, односно 220 отомански лири. Документот е потпишан од сите присутни и завeрен со печат на нотарот и на грчката административна управа. Документот е оригинален, со неколку таксени марки што тогаш поединечно чинеле по 25 пари.Овој документ со години го чуваат наследници на Ставро Стојчев. Тие документот му го отстапиле на Петре Наковски, поранешен македонски амбасадор во Полска, кој подолго време истражува и пишува за македонските бегалци од Егејска Македонија, а наскоро во издание на Архивот на Македонија ќе ја промовира и книгата „Македонските бегалци во Полска 1948-1975 година“.