ДНЕВНО-ПОЛИТИЧКИ настани, вести и актуелности

Најпознатиот македонски роман „Пиреј“ на Петре М. Андреевски прв пат е преведен на англиски јазик (после скоро 30 години од првото издание)од австралиската издавачка куќа „Политекон“ со седиште во Сиднеј.

„Пиреј“ е единаесетта македонска книга на „Политекон“, која досега ги издаде и првите преводи на англиски јазик на македонските романи „Црно семе“ од Ташко Георгиевски и „Големата вода“ од Живко Чинго.

Преведувачите Вил Фирт и Мирјана Симјановска се професионални преведувачи од Австралија. Фирт има преведено повеќе од 20 книги, а Симјановска е професорка и академик.

Романот „Пиреј“ може да се нарача преку Интернет на веб-страницата www. pollitecon.com.

POPE , GREV LI E DA GLLASAM ZA SELMANI ???????

 

  

ovae hit na predizbornata kampanja ... samo ova moze da mu konk*rira na gllupostite na Ivanov ....

не,не...само прашав...имам чувство дека во последно време од жртви станавме јуришници

мислиш дека после сета гунгула која се крена некој ќе поверува дека сме сепак ние добрите?

Антонио Милошоски испрати писмо до шефицата на грчката дипломатија, Дора Бакојани,во кое се вели: -Имајќи ги предвид неодамнешните недоразбирања околу историските прашања изнесени јавно од високи грчки функционери и со цел да се надмине застојот во билатералните односи и повторно да заживее политичкиот дијалог, сметаме дека двете држави би сакале заеднички да ја искажат својата обврска и одговорност за натамошното развивање на грчко-македонските односи во духот на добрососедството и партнерството.


Во овој дух на пријателството, би сакал да ги повторам трите македонски иницијативи предложени до грчката страна на официјалниот состанок во рамките на ОН за прашањето за името меѓу двете страни што се одржа во Охрид на 21 јануари 2008 година. Овие иницијативи сведочат за нашата постојана подготвеност за заеднички ангажман и тесна соработка во сите области кои се важни за нашите меѓусебни односи и за нашата целосна посветеност на решавање на сите отворени прашања на најдобар можен начин.
Оттука, а воден од словото и духот на Времената спогодба од 13 септември 1995 година, би сакал да го повторам и, со тоа, по втор пат да предложам потпишување на Декларација за пријателство, добрососедство и соработка меѓу нашите две земји. Цврсто сум уверен дека оваа Декларација не само што ќе придонесе кон пријателството на народите од двете земји за денешните и идните генерации, туку и ќе даде значаен придонес кон мирот и развојот на регионот на Југоисточна Европа и на Европа во целина.
Земајќи ја предвид искажаната чувствителност на Грција за историските прашања, верувам дека еден од можните чекори за градење доверба меѓу двете држави и народи е заедничко разгледување на историските настани. Во овој контекст, би сакал уште еднаш да предложам основање Заеднички комитет за образование и историја. Подучувањето заедничка и повеќеперспективна историја на Балканот може да игра важна улога во процесот на помирување со минатото, преку спречување на употребата на историските настани за поттикнување идни недоразбирања.


Врз основа на начелата на Времената спогодба од 13 септември 1995 година, инструмент што мојата Влада длабоко го почитува, и со цел да се зајакне меѓусебното разбирање, сметам дека двете држави треба да ја продолжат праксата на одржување редовни консултации и состаноци на различни нивоа, како и на потпишување билатерални спогодби во сите области од заеднички интерес. Затоа, би сакал да го повторам нашиот Рамковен предлог за унапредување на билатералните односи меѓу нашите две земји. Ова ќе придонесе кон понатамошното зајакнување на соработката и меѓусебното разбирање, како и кон унапредување на регионалната соработка, што е неопходен услов за создавање стабилен и просперитетен регион и негова интеграција во европските и евро-атлантските структури.


Длабоко сум убеден дека Грција, како земја со силна посветеност на целите и начелата на Повелбата на Обединетите нации, Финалниот документ од Хелсинки и Париската повелба, отворено и искрено ќе ги поздрави овие иницијативи во позитивен дух во целите на развивање на пријателските односи меѓу двете земји.


Покрај тоа, цврсто сум уверен дека со прифаќање на овие три иницијативи обете влади ќе испратат силна порака за својата силна посветеност и конструктивен приод кон тековните разговори меѓу Република Грција и Република Македонија под покровителство на ОН за надминување на разликата околу името.


Со искрени желби и надеж дека пријателската и блиска соработка меѓу нашите две земји уште повеќе ќе зајакне во иднина, Ви ги упатувам изразите на моето највисоко почитување.-

Автор на веста: Нетпрес
некој си игра топло-ладно?
последново посебно ме трогна-
...пријателската и блиска соработка меѓу нашите две земји УШТЕ ПОВЕЌЕ ЌЕ ЗАЈАКНЕ во иднина....
значи ние у ствари сме се сакале и до сега..а од сега уште повеќе


Изменето од anastea - 31.Март.2009 во 03:40

Стејт департментот им порачува на американските граѓани да бидат внимателни при посета на Атина

http://www.idividi.com.mk/vesti/svet/511857/index.html

 

E pa isto ke mu dojde..a Bangladesh a Atina!

 

 

Во политичките и научни кругови се’ почесто се зборува за потребата од донесување Закон за рехабилитација на политички прогонувани и репресирани лица, а има најави (Стојан Андов) дека веќе се работи на проектот. Според Андов, се работи на закон со кој би се рехабилитирале сите лица за кои има докази дека биле жртви на монтирани судски процеси, потоа би следувала национализацијата и други неправди (меѓу нив и неправди сторени кон Албанците и Турците).
Согласни се и историчарите дека неправдите од минатото направени кон Македонски револуционерни, политички, културни и историски личности конечно треба да се исправат, и да се расчисти со историските табуа кои ја оптоваруваат државата.
Но, како што е и поставено прашањето во написот кој следи, дали Македонија, десетици децении подоцна, е подготвена да расчисти со премолчениот дел од својата историја?
Дали политиката овојпат ќе остане на страна и ќе им ја остави историјата на историчарите?
----------------------------------------------------------------------------------------

Политиката удри црни печати врз илјадници личности од историјата, револуционерни и културни дејци од илинденскиот период, од периодот меѓу двете светски војни, но и по Втората светска војна. Стигмата врз нивните семејства се протега до денес, предрасудите се влечат низ историските читанки, а партиите ги валкаат нивните имиња во изборната кампања.Такво беше на пример обвинувањето дека актерот Петар Арсовски своевремено го кодошел својот колега Ристо Шишков.Македонија ќе мора да ги откопа гробовите на репресираните за идејата за македонска самостојност, препорачуваат дел историчари што ги проучуваат и полека ги отвораат табу-темите во историографијата.

Се отвора кошмарна историска и политичка дилема - дали Македонија, десетици децении подоцна, е подготвена да расчисти со премолчениот дел од својата историја.

Општа констатација е дека не сме начисто со многу контроверзни личности. Обично оцените за одредени ликови варирале според политичката клима и политичките потреби на владејачките гарнитури, вели Виолета Ачкоска, професорка на Институтот за историја.
- Тоа што историјата не го напишала е премолчената вистина за општеството. Кај нас 50 години табу-теми беа токму оние личности со кои Македонците требаше да се гордеат. Но ние се гордеевме со личности што беа или просрпски расположени, или го продаваа македонскиот национален интерес за сметка на југословенските или други идеи, како што сега ни ги продаваат името и историјата. Ние Македонците секои 50 години ја почнуваме историјата од нула. Од 1945 година почнавме да создаваме нов човек, комунистички, отфрлајќи многу личности од националната историја со кои требаше да се гордееме. Потоа, кога дојдоа новите сили со Љубчо Георгиевски, рекоа: „Ќе уништиме се што беше комунистички, па ај историјата ќе ја почнеме одново“. Тоа е погубно за еден народ. Сега новиве глобалисти велат: „Не ни треба минато, важна е иднината“. Натаму, некому му пречи античката, некому словенската, некому комунистичката историја. Одредени историски ликови се обликуваа според моменталната идеолошка клима во државава, да се задоволи некое вмроовско его или социјалдемократите да покажат дека ВМРО се предавници. Кај нас се злоупотребува минатото според потребите на политиката - вели Ачкоска.

До 1956 година помасовно, но, и потоа се одеше во затвор за идеолошко затсранување или за вербален деликт.

Потомците на репресираните не сакаат многу да зборуваат за тоа што се случувало во нивните семејства. Емоциите се уште се силни, актерите во дел од тие настани се уште се живи. Тоа го прави процесот на рехабилитација болен. Затоа многумина од нив не поведуваат постапки пред судовите за да почне процес на рехабилитација на жртвите.

Нов поглед на историјата

- Не може да се зборува за ново, туку за научно толкување на историските настани и личности. Тоа беше маргинализирано во претходниот комунистички систем од идеолошки причини. За многу настани и личности има голем број неправилности, кај македонските историчари можеби не постои согласност за сите работи - вели Никола Жежов, доцент на Факултетот по историја.

- Сме учеле идеологизирана историја. Главна причина се предрасудите со кои дел историчари ја проучуваат историјата. Македонската историографија до 1991 година се што беше десноориентирано го третираше како негативно. Тоа го правеа дел историчари. И да сакале да се спротивстават, биле под супервизија од тогашната власт, која ги принудувала на таков начин на размислување. Поради притисокот тие сами правеле автоцензура на своите монографии и статии. Многу се обраќаше внимание на периодот на НОБ, малку се изучуваше македонската национална историја. Од Илинденското востание директно се одеше на Втората светска војна. Како да не постоел периодот меѓу двете светски војни. Голем број монографии од стариот систем беа пишувани врз основа на претпоставки или од извори во Комунистичката партија. Без никого да напаѓам, потребна е промена на генерации, која треба да се склучи кај дел од историчарите. Некои градеа кариери во тој поранешен систем и сега тешко е да си плукнат по кариерите - вели Жежов.
Според него, ситуацијата сега се менува, излегуваат нови научни сознанија, се пишуваат монографии, доаѓаат млади генерации историчари, кои не се оптоварени со југословенството.

Жежов вели дека историјата веќе ги рехабилитира политичките и културните дејци по Втората светска војна. Тоа е генерацијата на поранешниот претседател Киро Глигоров, Шишков, Мајски, Ченто, Шатев, Соколов и други. Жежов вели дека сега останува судовите да ја завршат својата работа.

- Политичарите треба да им ја остават историјата на историчарите. Со години државата не даде пари за ниту еден научен проект. По 1991 година, ние сме фрлени во „аут“, а историјата ја толкуваат тие што најмалку ја разбираат. Толкави историски глупости слушаме во парламентот што ја понижуваат нашата професија - велат на Институтот за историја.

Рехабилитацијата многу зависи и од тоа дали ќе профункционира Законот за лустрација и ќе се отворат досиејата на репресираните и ќе се откријат имињата на нивните кодоши. Научните работници што при истражувањата имале пристап до документите велат дека досиеја од по 7-8 илјади страници се педантно исчистени, сведени на стотина страници, а преостанатите биле уништени. Ги уништиле истите тие што и ги напишале досиејата.

(Целиот напис тука)