Студентски Марш

Секој има право да го изрази своето мислење, својот став, видување, преку протест на мирен и демократски начин, тоа никој нема право да го забрани и оспори 

Студентите како идна интелектуална елита, која ќе ја креира иднината на Македонија потребно е да бидат консултирани, прашани при донесувањето на конечниот предлог за државниот испит, и тие на констуктивен начин да ги кажат нивните предлози, сугестии, забелешки кои ги имаат во поглед на концептот на државен испит, кој се однесува на самите нив.

На образованието му е потребна реформа, на високото секако и тоа треба да се движи во неколку насоки кои се клучни се со цел да се подобри квалитетот и да се вратат критериумите кои се потребни со цел да се подигне репутацијата и реномето на универзитетите како највисока образовна инстанца во процесот на образованието воопшто во нашата држава.

Точно е дека во последниве неколку години нешто се случува во високото образование, опаднат е квалитетот, не е тоа случај секаде, но критериумите се опаднати, се пишуваат високи оценки на студенти кои не заслужуваат да добијат преодна оцена - како доказ дека ја владеат материјата по предметот кој го полагале, кој е за тоа виновен па секако тој кој ја пишува оценката, но образованието денес стана бизнис секој факултет си го гледа финансискиот интерес - односно бројот на запишани студенти од кој зависат приходите на самиот факултет па посебно доколку станува збор за приватен.

Потребно е да се направи корекција на ЕКТС во делот каде се констатирани, утврдени слабости, бидејќи во последните неколку години на тоа укажуваат и професорите а и самите студенти.

ЕКТС им овозможи на студентите полесно да ги полагаат испитите со самото тоа што истите ги полагаат на колковиуми, материјалот го полагаат на неколку дела, им се овозможува на оние кои не го положиле редовниот колоквиум да полагаат на поправен сето тоа е многу полесно за разлика од порано кога испитите се полагаа на цел материјал, исто така денес оценката се формира од неколку елементи, од испит, од присуство, активност, и изработка на семинарска, па можноста за добивање на повисока оцена е поголема за разлика од порано кога не постоеше овој начин на формирање на оценката

Се отворија многу факултети, посебно приватни, се зголеми конК*ренцијата во високото образование, тоа резултираше со поголем број на запишани студенти, но и со намалување на критериумите и квалитетот на образованитето, сето тоа ги наведе властите да размислуваат за воведување на контролен механизам, филтер, кој ќе гарантира проверка на стекнатите знаења на студентите.

Се отворија дисперзирани студии и тоа придонесе кон намалување на критериумите и квалитетот на образованието, потребно е да се преиспита ова со дисперзираните, бидејќи истите според мене се непотребни бидејќи тоа само доведе до квантитет на сметка на квалитетот.

Неможе сите средношколци да се запишуваат на факултет, ова во смисла и како последица на тоа имаме хиперпродукција на кадри од одредени образовни профили кои се суфицитарни на пазарот на труд, завршените дипломци тешко се вработуваат, ги има во прекумерен број, државата мора да превземе нешто на овој план, особено ова се однесува на општествените науки каде и најповеќе се запишуваат студентите и кои се во најголем број невработени, и тешко наоѓаат работа. 

Потребно е да се намалат квотите на државните факултети од општествените науки и тоа драстично, некои да се стават во мирување, а да се потикнуваат студентите да се запишуваат на оние кои се дефицитарни на пазарот на труд се со цел да се воспостави рамнотежа - баланс помеѓу понудата и побарувачката за одредени образовни профили

Во врска со мислењето на некои дека во последниве години се зголеми бројот на магистри и доктори тоа е како резултатот на следново

- ЕКТС - најголем дел од програмите се по моделот 3+2 па студентите по завршувањето на 3 та се запишуваат и продолжуваат уште  две години и се стекнуваат со титулата магистер

- зголемениот број на факултети особено ова е изразено на приватните

- желбата за подобра кариера - напредок на работното место

- огромниот број на завршени дипломирани студенти во последните години, ги поттикна останатите да се запишат на посдипломски со цел полесно да дојдат до одредено работно место со повисок степен на образование, надеваќи се дека на тој начин ќе се издвојат и ќе успеат

- политиката на самите факултети за остварување на поголеми приходи ги потикна да запишуваат повеќе студенти на посдипломски, бидејќи посдипломските имаат карактер на приватни студии и студентите сами си плаќаат за тоа, пример за завршување на еден студент на посдипломски му се потреби од 2500-3000 евра, во зависност од факултетот, тоа се приходи на самиот факултет, чиста економска логика.

- бројот на доктори се зголеми по стариот модел на одбрана на докторски, бидејќи е полесен и поевтин, зошто? затоа што по стариот модел на докторски кој важеше до декември 2012(мислам дека до тогаш беше последен рок на пријава за одбрана на докторски труд, па сите избрзаа да го испочитуваат последниот рок по стариот модел бидејќи е полесен за нив)

полесен? затоа што по стариот модел на докторски потребна е само одбрана на докторски труд од 250- 300 страни и толку, додека новиот модел на докторски студии е далеку потежок и поскап, потенцирам докторски студии - потребно е да се полагаат неколку испити 6 - 8 во зависност од факултетот, изработка на трудови за време на докторските кои треба да бидат објавени во странски списанија и на самиот крај изработка и одбрана на докторскиот труд, тоа беше причина како што наведов претходно сите да избрзаат и да пријават труд по стариот модел, зошто? затоа што за нив тоа е многу полесно поедноставно и поефтино, тоа укажува и доведува до заклучок дека секој сака да дојде до целта по полесниот, поедноставниот пат 

Мислам дека на доста објективен и непристрасен начин ги нотирав причините и проблемите кои предизвикаа да дојде до сето ова.

Потребно е да се најде заеднички јазик помеѓу владата, студентите, факултетите, се со цел да се усогласат ставовите, аргументите за и против државниот испит, во интерес на иднината на студентите, државата, универзитетите и општеството во целина. односно на сите страни засегнати во конкретниот случај.