"Како во Охрид се досели бугароманството"

Добро, а како му е грчкото име на Робев? Јас како што гледам горе пишува „Аксиотиме Кирие Димитрие А. Робе“- што си е точно по правилата на грчкиот јазик. Вокативот од Димитриос е Димитрие.

Изменето од Pat - 17.Јули.2010 во 19:42

Македон напиша: чоли напиша: Меѓу тоа Ви честитаме пријателски и оставаме под Вашата благосклонност Иван Евров Козма А. Пасхали Георги С. Чакарис. --- А сега да се попитаме дали Димитар Робев е знаел бугарското четмо, та троицата да му пишат на бугарски език? И да е знаел, много по добре е знаел грчкиот език. А да се запрашаме истотака, како Робев знаеле да го наречат со македонското име, дури и на охридски, како што кажа и Платеникот, Робе, а своите имиња на грчки ги напишале. Зошто и неговото име не му го напишале онака како што било на грчки?

Нели има хипотеза што Робевци са директни наследници на албанскиот владетелски род коj владеел Охрид по времето на крали Марко - т. е. на жупан Андреj Гропа (Ропа)?

Зависи како му било грчкото име. Во некои европски јазици вокативот завршува на е, како Горан-е и сл.

Превод



Достопочитаеми господине Димитар А. Робе! Во Битола



Струга, 19 март 1861 година



Во тој момент се научиме од еден, кој дошол оттаму и кој слушнал од вас во канцеларија Ви, како што кажува дека има потреба од мала парична сума за конечното ослободување на Димитар (Миладинов), за да се даде мито (рушвет), каде што треба. Ако ова е точно и е единствената пречка за да не биде ослободен, даваме Ви правото, ако се одобри и од вас, да дејствувате како најдете за добро. Можете да известите и него за тоа. Имаме надежда дека и тој ќе се согласи со нас по ова прашање. Во спротивно, односно при негативен негов одговор на испраќаш да се плати за таа цел од најмалку илјада (1000 гр) до две илјади гроша (2000 гр) најмногу, ние долуподписаните на драго срце ветуваме да Ви платим сумата, која ќе биде потрошена со Ваше одобрение за тоа, но да не ги надминува поменатата погоре големина [1].



Меѓу тоа Ви честитаме пријателски и оставаме под Вашата благосклонност



Иван Евров

Козма А. Пасхали

Георги С. Чакарис.
---
А сега да се попитаме дали Димитар Робев е знаел бугарското четмо, та троицата да му пишат на бугарски език? И да е знаел, много по добре е знаел грчкиот език.

Македон напиша: А не го прифаќам ставот на Шапкарев, затоа што гледам дека и во годините кога народот се борел против Елинизмот пишувал на грчки, што секако не би било проблем, ако и името не му било грчко.

Vidi kako gi predstavuva rabotite Shapkarev.







Znaci za prv pat gi naucil bukvite vo 1856.

Daj gi da vidime pismata so grckiot podpis od koe vreme se.

Македон напиша: Кон секоја туѓа институција јас не можам да чувствувам благонаклонетост,а од друга страна истотака и сум доста реален, а и запознаен со црковните прашања, па тоа што го зборувам и не е нешто невистинито, или пак непознато. Кажи ми тогаш зошто, ако Егзархијата била нешто наше, токму во Охрид, во тој период имало и протести против Митрополитот Натанаил на Егзархијата, па дури и во Автобиографијата токму тоа е одбележано, а колку што се сеќавам, дури се говори дека тоа што Егзаргијата го правела, дури ниту Грците не го правеле.

А дали виде како ги представува Е. Спространов работите во Охрид?




Значи не им веруваш на Миладинов, Прличев, Шапкарев, Спространов и ги прифаќаш ставовите на некојси ОХРИЃАНИН?
Зошто сте го промениле името на темата?

Дали ја прочита книгата што ја покажа вчера Буги - „Македонија“ од српската пропаганда? Без да се осеќате сте ги прифатиле српските тези, а сопствените сте ги изоставиле.

Значи Егзархијата била туѓо тело?

Па дури и Чуповски плаче во „Македонски глас“ оти србите ги затвориле македонските училишта. Значи и најголемиот апологет на самостојната македонска нација ги имал егзархиските училишта за македонски.

Па не ја укинал Миладинов Охридската Архиепископија, зар не? А кога Турците станале полиберални во врска со верските работи, на народот му била понудена можност да бира, и тој избрал. Ако ги читаме документите од тоа време, било да се работи за преродбениците, било на револуционерите, било на повеќе странски известувачи и новинари, па всушност и од порано, како на пример патеписите на Евлија Челеби, тогаш тоа што ќе го прочитаме таму соодвествува на направениот избор.