Писмени состави,семинарски...

Може си препишала,или некој тоа тука
ти го срочил...Без екстерно ништо не признавам.

la fille напиша: nerobizzy напиша: Здраво на сите... Имам потреба да ми дадете некој состав за утре.. Имам три теми и тоа: 1.Народното творештво-огледало на нашето минато. 2.Човекот е голем тогаш кога е хуман. 3.Работата го краси човекот а мрзата го гнаси. Ве молам по брзо да ми ги дадете. Очигледно последната тема не треба да ја пишуваш...затоа што не ти се работи

Абе ај давајте ми состав итно ми еее   

nerobizzy напиша: Здраво на сите... Имам потреба да ми дадете некој состав за утре.. Имам три теми и тоа: 1.Народното творештво-огледало на нашето минато. 2.Човекот е голем тогаш кога е хуман. 3.Работата го краси човекот а мрзата го гнаси. Ве молам по брзо да ми ги дадете.

Здраво на сите...
Имам потреба да ми дадете некој состав за утре..
Имам три теми и тоа:
1.Народното творештво-огледало на нашето минато.
2.Човекот е голем тогаш кога е хуман.
3.Работата го краси човекот а мрзата го гнаси.
Ве молам по брзо да ми ги дадете.

mi trebaat strucni mislenja na tema.."Povrzanosta na studentskite protesti vo Skopje so 60000 sarmicki vo Prilep,vistina ili zabluda!" i "Medaljonot na Sv.Nikola verna kopija ili original?"....za diplomska...hitno.

A zabraviv uste nesto treba i rima da ima.. ccc so nema da i tekne na profesorite

Гане Тодоровски

Звукот на душата

(За окарината на Михаил Ренџов)

Ќе го подземеме патот под нозе
Со таква сигурност, неоти
Ќе талкаме со денови
Накај најблискиот Вавилон -
И некаде на полпат во далечината
Ќе се подзапреме, бидејќи
Ќе треба да се вслушаме
Во звуците на волшебницата – окарината...
Во чиј ли ум е родено,
Од чии прсти ли е стокмено
Тоа ништотно парченце глина,
Таа чудесија окарина,
Јајчеста,
Валчеста,
Ковчеста,
Со десет дупчиња
За десет тонски скали,
Зад кои потајум ѕиркаат
Вечно будните звуци
На неотклучената милновина,
Низ која душата се слуша
Како шуми ли шуми...
Надуј ги белите дробови
Епископу брегалничко-нерешки (на зборот)
Да ти ја слушнам душата, бидејќи
Јас пак и пак и пак
Ќе доталкам на полноќ
Пругоре по мојата Пчиња,
Од Кожле ќе се искачам
До Прохор Пчински пешки,
По козји врвици ќе акам,
Низ трње ќе се провирам
Си до кај чардаците на изгрејсонцето
Асномско -
За да ти ја слушнам песната
Што остана да лебдее
Во воздухот покрај манастирот,
Раздобена во звучни интервали
И растреперена
Неоти несфатена вина,
Таму,
Во дворјето и во конаците,
Другар галидуша,
Господине, господине, господине
Со окарина.


The Sound of the Soul

    (For Mihail Rendzhov's clay flute)

We'd tread the path under our feet
With such certainty, as if
Rambling for days on end
Toward the nearest Babylon –
And somewhere, at half the distance
We'd stop a little, as
To listen intently
To the sounds of the magic clay flute…

In which mind was it conceived,
Under what fingers was it crafted
That trivial piece of clay,
That miraculous flute,
Oval,
Oblong,
Bony,
With ten holes,
For ten musical keys,
Behind which secretly peer
The eternally alert sounds
Of the unlocked sweetness,
In which one can hear the soul,
Whispering and wailing…

Breathe in with your lungs
You bishop (of the words) from
the Bregalnitsa and Nerezi
To hear your soul, as
I'll again, again and yet again
Wonder at midnight
Up the Pchinja river,
From Kozhle I'll climb on foot
Up to the Prohor Pchinski monastery,
I'll tread along goats' paths,
I'll veer through the thicket

All the way to the balconies of sunrise
Only to hear your song
Which remained hovering
In the air near the monastery,
parted in musical intervals
And trembling
Like incomprehensible guilt,
There,
In the yard of the dwellings,
You, my friend, who excite the soul,
You, my friend, your highness
With a clay flute.




Кога веќе не сакаш да се помачиш да најдеш,помачи се со четири строфи.