Македонскиот јазик и македонската азбука

depo напиша: Имало стремежи за општ јазик но подеднакво да се застапени говорите и од Македонија и од Бугарија. Тоа е нешто како што беше Српско-Хрватскиот. Со тек на времето е сфатена намерата да се узурпира и да се наметне бугарското наречје па настанува отпор. Тоа е сосема природна работа.

Прекрасно објаснение depo, јас искрено не можам да ја сфатам таа оска српско-хрватски и слично, не сум живеел во СФРЈ, не знам колку српскиот, а колку хрватскиот беше застапен во заедничкиот службен јазик, меѓутоа од делото на Шапкарев јасно се гледа дека Македонците бараат и нивното наречје да е вклучено, а дури и самиот Шапкарев прави разлика меѓу македонското наречје и горнобугарското, како две целини. Многу кажува тоа за јазичната особеност.

Македон напиша: ... темата е за македонскиот јазик, не е за бугарскиот. И не е за некаков иден општ јазик, туку за историски контекст.

Програмата за општиот език е била во ход. Види Кузман Шапкарев што е писал:




Не знам зошто, но нештата не се развиели како Шапкарев е сакал.

чоли напиша: Во оние времена Македонците се велеле Бугари... а самите Бугари ги нарекувале Шопи. Така пише и Прличев: ...Бугарин Бугаринот нарекуваше "шоп"; бугарската азбука само на тројца беше позната и се нарекуваше српска; учните мажи кажуваха дека бугарите немат писмен јазик... Григор Прличев /на бугарски/

Интересно Чоли, но си заборавил да додадеш дека Автобиографијата не е пишувана на литературен бугарски, туку на народниот говор на Авторот. Григор Прличев не научил бугарски целиот живот, тоа не смееш да го заборавиш, независно што го нарекува така јазикот, додека азбуката пак ја нарекувале српска, што никако не значи дека била српска.


Изменето од Македон - 06.Декември.2009 во 13:18

Македон напиша: Каснакоски напиша: Nesto interesno od Enciklopedijata sto ne go znaev. Amerikanskite misioneri izbrale eden makedonski dijalekt za osnova na bugarskiot jazik? Znaci prviot standardiziran bugarski jazik bil vsusnost makedonski??? Хммм...Источна Македонија и Тракија....од таму изгледа се многуте грцизми кои ги има во бугарскиот јазик...

Значи не сум пишувал на памет. Денешниот бугарски литературен јазик, е дериватив од источно македонските наречја.

Заклучок: денешниот стандарден бугарски јазик е во основа источно македонски дијалект.

Прашањата се кој, кога и зошто тој источно македонски дијалект некој го нарекол бугарски?!




Изменето од Platenik - 05.Декември.2009 во 23:38

Прво буквата Ѣ никаде не ја спомнав, а времето покажа дека не е ни некоја којзнае каква загуба што воопшто ја нема.

Тоа што преродбениците не успеале да го сторат во нивно време, сигурно не го обезвреднува нивниот допринос. Напротив, јас го гледам тоа како процес, а успехот дошол во онај момент кога се создале улови за таква промена.



Но, како и да е ти го знаеш мојот став по однос на јазикот. Вие многу сакате да го користите тој поим општ, но сметам дека тој збор има различна конотација употребен во Македонија. Јазикот во основа бил ист, сличен, но тоа може да се заклучи за сите така наречени словенски јазици кои се деривативи од македонскиот или старословенксиот јазик. Сепак писменоста тргнала од Македонија кон север, а не обратно.

Ако пак зборуваме за сличност, да македонскиот јазик е најкомпетабилен со јазикот кој се зборува во Бугарија, но многу помалку кога ќе ги споредам српскиот со хрватскиот.


Ако тоа ти беше целта, да јазикот е сличен (општ), но јазикот е сепак македонски.



Изменето од Македон - 03.Декември.2009 во 18:15

Во македонскот јазик има 31 гласа, а за секој глас има соодветна буква. Според тоа нема потреба од користење на две букви за да се долови тој глас.

Џеп, Џамија, Џемпер, Џимиринка, Џамлија е многу поелегнатно решение отколку да се употребува ДЖ....

По таа логика не би имало потреба и од буквите Ѕ и Ц, па так тие би можеле да се заменат со ДЗ или ТС.

Сепак правилото пишувај како што зборуваш или зборувај како што пишуваш е нешто најдобро кое му овозможува некому релативно брзо да се описмени. Нема никакви проблеми со спелингот.

Прашај ги на пример Англичаните низ какви трауми поминуваат додека не се описмената. Неретко се случува дури луѓе со висока наобразба да незнаат да спелуваат.

Само твоето име би имало неколку варианти: Choly, Cholie, Cholee, Choleigh....а да незборуваме за други поими.



Изменето од Македон - 03.Декември.2009 во 18:32

Во македонскиот е надминат тој проблем и во однос на тоа претставува понапреден јазик, бидејќи секој глас си има соодветен знак*. Сосема друга работа е фондот на зборови, кој за разлика од горенаведените јазици е посиромашен (пр. во англискиот јазик има милион зборови, а во македонскиот само околу 100.000)

* - Едно мое размислување за апострофот ( ’ ) како знаковно обележување на нашиот полуглас, а кое е во врска со овој цитат:

Каснакоски напиша: ... За означување на негово присуство во некои дијалекти е избран апострофот. Тоа не е наша измислица, туку се користи во јазичните системи на други јазици...

Па и да е!
Зошто ние во нешто да не бидеме први? Зошто мора да прифаќаме нешто кое некој веќе го измислил и за тоа да велиме дека е добро, а за она што ние ќе го измислиме, ние самите или некој друг да го оспорува/ме? Значи, најдобро за еден (па и за македонскиот) јазик е да си применува знаци кои му се својствени, прифатливи нему, а дали тоа ќе бидат нови или веќе измислени знаци - тоа е ирелевантно.


Изменето од Македон - 03.Декември.2009 во 18:29