Ваша песна,состав или што било напишано

Не оди си (Краток нихилистички осврт)

Не оди си,
тука никому не му е гајле за тебе,
таму секако ќе успееш
можеби и среќа од срце ќе ти сакаат
тука само ќе ти завидуваат
ќе глумат,
а ќе те мразат,
зарем не е вака повозбудливо?
Не оди си,
можеби таму не ќе има кој да те повреди или излаже,
насмеана по цел ден
до остареност на столица ќе се лулаш
со тивок залез на сонцето
до тебе некој со љубов ќе те погледне
за рака ќе те стисне
ќе ти шепне дека те сака,
а потоа чопор твои успешни деца
стотиот роденден ќе ти го честитаат.
Не оди си,
тука секогаш можеш да бидеш ограбена или осиромашена
тука со циганите исти сме,
купи ден, продај,
а таму ни тие не се цигани
каков ли живот е тоа?
Не оди си,
нема да знаеш што си пропуштила,
а нема ни да сакаш да знаеш,
само понекогаш престрашена од сон ќе се разбудиш,
нашиот живот траги остава
кај тебе недовршени ќе останат,
ќе раскажуваш,
како од Титаник да си се спасила.
Не оди си,
дури и јас ти личев на посебно нешто
сега знаеш дека не е така,
а таму можеби сите се посебни
и секогаш ќе знаеш дека е така
не оди си,
тука никогаш на подобро нема да се промени
од никој од нас, човек нема да биде.

"Страста е душа на секое создавање.

Не сум таков јас

Ме прашуваш
зошто ми е дрво
зошто ми е камен
секогаш кога ќе те видам.
Дрво во двор да ти насадам
на него да се потпишеш
на него да се задржиш
кога е стрмно и лизга
и твое е засекогаш.
Со каменот
куќичката да ти ја доградам
а и дрвото кога ќе се запали
каменот ќе се стопли
топло и внатре да ти биде.
Се смешкаш
велиш дека многу со симболика се служам
дека нешто друго кажувам
те гледам чудно
ама се смешкам
не сум таков
ти велам јас.

Здивени бакнежи

Јато здивени бакнежи ти праќам
помалку и грицкаат
прерамки буткаат
копчиња откопчуваат
внатре се устремуваат
не се сопираат,
такви се
бргу огладнуваат,
ама што да им правам
какви се, такви се,
мои се.
Жртва нивна си
само за тебе ми зборуваат,
се облизнувааат,
на твојот мирис ме потсетуваат,
знам,
претеруваат,
а не можам да ти помогнам
и со мене владеат.

Слаткотија

И медот ти ја препушти победата
и тој знае што е послатко,
чоколадите ти ракоплескаат
среќни бар слуги да ти бидат,
сладоледот за прошка те моли
што воопшто и помисли
со тебе да се натпреварува,
и торти како светилници нанижани
патот кон престолот ти го осветлуваат,
е таму стојам и те чекам
лиги со ракав забришувам.
На престол седнуваш
светкавици наоколу,
за рачка се фаќам
престол во кревет се претвора
со насмевка спремно легнуваш,
како бомбона ме одвиткуваш
очи широко отвараш.
усни твои се црвенат
да ме ишмукаш се спремаш.

Ризик

Не е тоа комета на ноќното небо
меѓу ѕвездите ти личи како да потскокнува
не ти треба желба да смислуваш
исполнета ти е
ако е таа која мислам дека е
ако се насмееш додека кон тебе паѓам
значи таа е
а и ти си таа.
Ветерот до тебе ливче донесува
на него нешто пишува.
“Ако се насмееш,
нешто скокотливо ќе ти се случи од мене“
Не се кикоти
копче не откопчувај
демек жешко ти е
здолниште над колено не подигај
ризично е
оти во шума сме
оти сами сме.