Македонскиот јазик и македонската азбука

lav4eto напиша: Поново не си разбрал, критикуван од друг КРИТИК, не од бугарите, со цел да помине негвиот превод... Конк*ренциjа, што да правиш... Критик'т пиша долго против мене – не требаше толкова. Т'j като искаше да ме порази и да препорача своjoт превод, можеше да каже само туj: "П'рличев не знае б'лгарскиj"

Штом има критика, значи дека мора да има основа за да се критикува нешто зар не? Каравелов сигурно не пишувал без основа, па уште и толку долга критика зар не?

Апслутно стандартен бугарски, Македон.
Тоа дека ги има Еровите не го прави друг, туку баш стандартниот бугарски, коj денеска звучи малце архаично, ништо повеке.

Абе еj

оти бе не го критикувате Вапцаров

чоли напиша: Животописот на Григор Прличев: Езикот е бугарски /со леки грешки/

Јазикот колку што гледам не е стандарден бугарски јазик, за азбуката не говорам. Интересно е и што има доста старословенски влијанија во истиот, како на пример зборот вхождало.
Како што кажа и Лавче, Прличев сите го обвинувале дека не го знаел стандардниот бугарски јазик, бидејќи, покрај сите јазици кои ги знаел, бугарскиот никогаш не го научил.

Во однос на грешките, читај долу што пишува во забелешките. Јасно стои дека имало поправки во однос на буквите, односно дека дури и не знаел да пишува како што треба, па користел грчки букви. Мислам дека веќе се е јасно.

Критикуван е од Бугарите , затоа што они му ги печатат книгите , а не го разбираат јазикот . За тоа говори Прличев , имал проблеми со преводот , НЕ ГО ЗНАЕЛ ДОВОЛНО ДОБРО БУГАРСКИОТ .

Животописот на Григор Прличев:



Езикот е бугарски /со леки грешки/

чоли напиша: depo напиша: чоли напиша: Една проста околност што горните Бугари до сега пишуваат на своето наречје без и најмалку да обрнат внимание на македонското, тоа се зема од Македонците како знак на вообразеност на горните Бугари и како стремеж да заповедаат. Но работата ни оддалеку нема такво значење, ние пишуваме на нашето наречје зашто него си го знаеме, а не заради непочитување спрема македонското. Кога ќе зајакне меѓу нас проучувањето на јазикот и ќе се осознае нуждата за заеднички книжевен јазик, ние со најголема благодарност ќе пишуваме на македонското наречје, ако тоа се види за добро и полезно, или ќе го позајмиме од него она што е неопходно за дополнување. Македонското прашање Вие ден денес кажувате јазиците биле исти, Србите го промениле Македонскиот јазик, порано Македонците пишувале на Бугарски и слични други глупости. А се гледа дека уште во 18 век си признавале за ралики. Значи пишувале на нивното наречје оти го познавале своето (а не македонското). Вели дека кога ќе се проучи (пак потврда дека не го познавале добро) и кога ќе се осознае нуждата од општ јазик (значи немало до тогаш потреба за заеднички јазик, затоа и напиште преродбенизи не пишуваат на буарски - со исклучоци ). И за крај спротивно од она што сите го велите дека на Македонците порано мајчин им бил Бугарскиот се гледа дека тогаш имало ставови Македонското наречје да биде мајчино за Бугарите а не обратно. Значи ако се исполнеле дел од тие тенденции сега ќе сте пишувале во официјалните документи на Македонски и немало да трубите цело време јазикот ни е од 45 година итн. А од кого е кодифициран литературниот македонски език? Дали е по рано од 1945 година? А дотогава на каков език са пишувале Македонците? Да прочетем например едно писмо на Охридската црковна општина до Григор Прличев... На каков език е пишано писмото според тебе?

Ни ја нудиш автобиографијата на Прличев како доказ , а истата не си ја прочитал , или пак свесно манипулираш сос одбрани цитати :

пр.1.


(Бев , како и денес уште сум слаб в б’лгарскиј јазик).........Ден из ден духoт на рускиj jaзик ставаше ми по-знаком и тој като не можех писа по б’лгарскиј, записах по староб’лгарскиј...........Тој като искаше да ме порази и да препорача своја превод, можеше да каже само туј : “П’рличев не знае б’лгарскиј" и тогава аз наистина бих бил поражен; но за жалост има критици, които не само са несправедливи, но и се јавјават на светот само за туј – да се нарекат критици.

Значи , приказната е дали имало или не разлика во тоа време , дали дотичните го разликувале македонскиот од бугарскиот , кој знаел а кој не бугарски јазик и.т.н.

Од Вашиот прилог се гледа дека и без да интервенира некој македонски лингвиста , некој професор од Ломоносов , од понов датум , разлика постоела и тоа толкава што современиците на Прличев и он самиот за тоа биле свесни .
Од самото тоа дознаваме дека Прличев и неговите современици не го зборувале бугарскиот јазик ( поради што биле критикувани ) , туку секојдневно ги користеле спецификите на говорот од Македонија - македонскиот јазик ( дијалект ).