Секоја индивидуа се откажува од дел на своите апсолутни слободи кога влегува во склопот на едно општество. Тоа е условот за да може да се има некаков заеднички договор и соживот од бенефит горе-долу за сите. 

Ако секоја единка има апсолутно неограничена слобода, без никаква одговорност кон другите единки (општеството), тогаш повеќе не може да се говори за едно организирано општество.

Пример нека биде овој наш форум.

За да можеме сите рамноправно да членуваме и да ги разменуваме своите мислења мораме да се откажиме од своите лични афинитети за однесување и да се сложиме со некои заеднички усвоени пишани и непишани правила и норми. Ако не го направиме тоа тогаш ќе настане вистински хаос и никој нема да има ќар од сето тоа.

И тоа е само за овој форум на кој има шака членови ... можеме да си замислиме како би било со сета комплексност на општеството во кое живеат милиони луге.

Сепак, тоа не значи дека индивидуалноста е уништена. Индивидуалноста и натаму е вреднувана и има простор за експресија, но сега во рамките на допуштеното и општоприфатеното. Сведоци сме дека милиони луѓе се извонредно успешни во тие рамки, како што знамее дека уште поголем број би биле неуспашни со или без никакви регулации. 

Со тоа доаѓаме до една фундаменталност - успешноста кај луѓето не зависи од поставените рамки. Успешни луѓе се успешни насекаде. Разликата е само во тоа што таму каде што има повеќе рестрикции ним им треба повеќе време и енергија да ја манифестираат својата успешност.

Ако на крајот велиш дека општетсвото е користено од некои луѓе за нивен бенефит, тоа си во право... но општеството не ги спречува индивидуалците да го користат за свој добробит. Поточно, тоа е направено луѓето да го користат, истo како што е и со Законот. 

Имав интересни дружења со еден пријател евреин кој е адвокат (половина евреи се адвокати, а половина лекари). Тој ми посочи дека луѓето многу погрешно мислат оти Законот е донесен како рестрикција и казна. Сосем спротивно, ми објасни пријателов, законот е донесен за да биде употребуван и оној кој го знае и кој го користи секогаш ќе направи многу повеќе од оние луѓе кои во него гледаат само ограничувања. Поради таквиот негативен став на луѓето тие секогаш ги гледаат успешните луѓе како некакви кршачи на законите кои со лаги и измами или шурување со законодавецот остваруваат недозволени бенефити.