Ваша песна,состав или што било напишано

zbunet напиша: Твој свет Знам, дека ми се чини дека знам, молкот ми кажува дека ништо не знам. Знаеш, но некогаш е толку малку, сакаш дело на видело, треба моќ на бел ден да ме видиш од сенка излезен кон престол ветен на раце да те однесам. Имам моќ на обичен смртник, подмолен да бидам не сакам не по секоја цена, тебе те сакам ме восхитува твојата цена, од се’ да се откажам само твој да бидам. Не ми е тешко да се откажам ионака никој не купува, ионака ништо од тебе нема поважно, само сакав да се правам важен пред тебе, од сите страни да те зграпчам, само твој свет да бидам, стариот да го заборавиш ионака умира, останатите, ионака не сфаќаат.

не можам да престанам да ја читам

гледал заинтересирано во плафонот и непотребно ги споредувал белините по ќошевите, иако знаел дека се исти

таа ја положила главата на неговите гради

.

- што размислуваш

- ништо, кога сум со тебе не размислувам ништо

- зошто, не сум ти инспирација?.. некој збор, дел од песна

- те сакам сега, тука, така, ….затоа

- па баш затоа треба да имаш инспирација

- хм, мислам дека инспирација доаѓа кога човек посакува а не кога сака

-  зарем?

- да, те сакам сега, тука, така, правам што чувствувам не што мислам дека треба да правам, сега, тука, така

.

за кратко време таа го натера да мисли при непотребниот за него разговор

погледнал повторно кон белиот плафон и ја бакнал по косата а не знаел зошто, каде и како, просто го направил

изгледа зашто ја сакал, сега, тука, така

        БЕСКРАЈНИ

Во морето од луѓе
полека се стопуваме,се спојуваме
а сепак сме само ние
сите други во сенка остануваат
како чувари на нашата тајна.
Те гледам како уживаш во секој миг
смешкајќи се слатко.
Среќата ти блика од очите,
а насмевката ти го краси ликот
на кој секоја линија му ја познавам.
Како карта обележана е пред мене
секој милиметар ми е изоден
по милион пати и никогаш не ми здосадило
да талкам по патеките на твојот лик.
Додека ловиш ѕвездички
во очите мои,леташ од радост
како да ти е секоја награда
која на оскар си ја добил.
И милно ме гледаш како тонам
во длабочината на очите твои најмили.
Се топам како мраз на сонце,
стопувајќи се со твоето тело.
Почнувајќи го танцот на љубовта
долго во ноќите наши бескрајни.
Сваќам полека....
Ниеден лик не е доволно добар
за да го замени твојот
во очите мои.
Ниеден збор кажан,
не е едоволно јак за да ја опише
љубовта наша.
Нема патека која
не би ја поминале заедно
до крај.
Нема море кое не би го испливале
без умор и страв до самиот брег.
Нема сила која ќе не запре
да го изодиме делот кој ни припаѓа нам.
Нема граница која ќе не попречи
и ќе ни стави крај...

Безброј врати поминав.
Една од нив водеше до тебе.
Ширум ја отворив за да видам
што се крие позади неа.
Да ја задоволам својата радозналост.
Само една патека водеше
до твојата душа
јас баш таа ја погодив.
Тргнав по неа гордо,
со крената глава напред,
како воин кој освоил битка своја.
Во безброј погледи наоколу,
јас твоите очи ги зачував.
Свесна само за нивниот сјај,
за нивната топлина.
Само очи да затворам ги чувствувам
меките допири на твоите погледи
кои талкаат по моето тело
осветлено од месечевата светлина.
Во редици од бакнежи
твоите усни ги бакнав,
како да се бакнував првпат.
Како сега да се будам
од некој кошмар ноќен,
и влегувам во царството на среќата.
Од безброј срца подарени
јас твоето го помилував.
Го допрев со душа,
душа назад ми подари.
Го измив со љубов,
љубов назад добив.
И како странец во огледало
лик си гледам свој.
Како првпат да ја гледам
дамата пред себе.
Толку горда,среќна,
со ѕвездички сјајни во очите насмеани.
И само се прашав тивко,
како да се плашам да не се слушнам
самата како изговарам...
Зарем не сум сакала досега?

Чукање

Отвори ги очите
или затвори ги
секако ќе ме видиш.
Побарај некоја слика друга
ниедна нема така да те привлече,
мислите секогаш ќе ти лутаат немирно
што и да правиш,
додека ме има
мир нема да имаш.
Премногу работи заедно направивме
премногу работи се врежаа,
со мене премногу работи имаш
со мене полна си.
И ако ти е,
нека ти е,
мислиш поарно ми е?
Се збудалев по тебе,
може и повеќе
низ мојот крвоток се возиш,
го зовриваш,
од срцето мое тапан правиш,
кога ли последен пат
мирно чукаше?
Да се сетам невозможно е,
насетувам само,
ако те снема,
најмирно ќе застане
како никогаш да не чукало.

bel lav напиша: hi hi

hi и на тебе
и ајде,повели распишувај се

hi hi