ЦЕЛИБАТ

Тој стих кој ми го наведе дозволува епископот да има една жена, тоа е точно. Несомнено е дека повеќето од епископите во првиот век биле женети. Стихот од Библијата кој ти го наведе имало начин на кој се толкувал во раната Црква. Во неа епископи можеле да бидат неженети мажи (или вдовци) кои отако ќе бидат одбрани немале право да се оженат или пак женети мажи ( за една жена ) чии деца биле пораснати( не било препорачливо да има мали деца). Се барало да има деца пораснати, верни, достоинствени и сл.

Оти и самиот стих вели:

1 Тимотеј 3,4: својата куќа добро да ја управува и да има деца послушни со полно достоинство


Женетите мажи се заколнувале на чистота и затоа не смеело за време на нивното епископство да им се родат деца (се воздржувале од сексуална активност).

1 Коринтјаните 7,1: А за она што ми пишавте- добро е човек да не се допира до жена

Доколку за време на епископството нивната жена од некоја причина починела тие останувале неженети се додека трае епископството. Значи пак имало еден вид целибат за време на епископството ( иако биле женети ).





1 Коринтјаните
7,32 Јас пак сакам вие да бидете без грижи. Неженетиот се грижи за Господови работи,-како да му угоди на Господа;
7,33 a женетиот се грижи за световни работи- како да и угоди на жената

Ова е уште еден стих на кој Црквата се потпрала кога го вовела целибатот ( поточно откако забранила да имаат жена епископите бидејќи и во раната Црква штом станеле епископи и во раната Црква практично се заколкувале на целибат ). Значи епископите не треба да имаат друга грижа освен Црквата Божја. Затоа и се вовел целибатот.

Секој маж треба да има своја жена и секоја жена свој маж

Би сакал ова прашање малку од историски аспект да го разгледаме. Некои од епископите во раната Црква имале сопруги, а други немале, тоа е факт. Многумина од оние кои подоцна имале и деца успевале своите деца истотака да ги направат епископи со помош на угледот и на материјалното богатство кое го имале. На пример многумина епископи кои ја раководеле римската Епископија се обидувале тронот да го задржат во фамилијата преку угледот, моќта, а понекогаш и парите ( симонија ). Со тоа се создавала еден вид наследна династија. Гледајќи ја таа опасност и можноста Црквата Божја да биде претворена во наследна монархистичка институција, самата Црква вовела целибат за епископите со тоа спасувајќи го својот углед и спасувајќи се од нејзино претворање во наследна монархистичка институција, а знаеме и дека истотака епископите кои не се женети подобро и служеле на Црквата, односно го посветувале својот живот на служба Божја. Ете тоа е мојот одговор Евангелос,притоа не сметам дека кај нас е некоја многу значајна вистина туку дека ова е од практична примена за Светата Црква, исполнувајќи го советот на Павле.

Asya, Христос никаде не вика дека сите луѓе мора да бидат брачни, но НИКАДЕ НЕ ЗАБРАНУВА некои луѓе да се женат/мажат, а православната црква ЗАБРАНУВА владиците да се женат. На тој начин православната "црква" по својот самоназначен авторитет си се воздигнува НАД Бог и забранува нешто што Бог дозволил.

Затоа велам дека со ова своеволно забранување на брак врз православната "црква" се исполнува пророштвото...

EvAngelos напиша: Православието забранува стапување во брак на владиците. Ако сакаш да си владика таму, не смееш да стапиш во брак. Затоа некои владици си живеат вонбрачно со жените, а други пак се разведуваат од своите жени. Сепак, во Библијата никаде не е забрането стапување во брак, а од друга страна пак е забрането разведување на жената (доколку не извршила прељуба)

A kade vo Biblijata pishuva deka Hristos go zabranuva monashtvoto i deka site lugje mora da se brachni? Sv. Apostol Pavle ni gi dava pravilata za brachni i bezbrachni, i kako sekoj hristijanin treba da se odnesuva vo razlichni situacii.

Изменето од Asya - 16.Септември.2008 во 08:22

Православието забранува стапување во брак на владиците.

Ако сакаш да си владика таму, не смееш да стапиш во брак. Затоа некои владици си живеат вонбрачно со жените, а други пак се разведуваат од своите жени. Сепак, во Библијата никаде не е забрането стапување во брак, а од друга страна пак е забрането разведување на жената (доколку не извршила прељуба)

"А Духот јасно вели дека во подоцнежните времиња некои ќе отстапат од верата и ќе слушаат измамливи духови и ѓаволски учења, преку лицемерството на лажливците, кои се жигосани во својата совест, кои забрануваат стапување во брак и бараат воздржување од јадењата, што Бог ги создаде за да ги земаат со благодарност верните, кои ја познаа вистината."