Извадоци,исечоци,цитати

„Бегалка“ од Васил Иљоски

ПРВИОТ МОМОК: (на својот другар) и-и, што рачиче има онаа Васка, меко, меко како памук.
ВТОРИОТ МОМОК: Ја па образите.... и’ ce расцутиле како трендафили.
ПРВАТА ДЕВОЈКА: (на својата другарка). Гледај гo Миланче, сo мустачиња. Само што му нажегнале.
ВТОРАТА ДЕВОЈКА: A види, види како ја исчешлал Дане косата, како крава да го лижела.
ТРЕТАТА ДЕВОЈКА: Стодрам шарлаган турил на неа. Сe за Перса. (Ја имитира). Дане, сакам да си ми убав како писан, му вели.
ТРЕТИОТ МОМОК: Е-е, на Гена и се см’кнал чорапот.
ЧЕТВРТИОТ МОМОК: Влечивлечка.
ПЕТИОТ МОМОК: А, Симке мори! (и намигнува).
ТРЕТАТА ДЕВОЈКА: Eгa ти испрснало тоа око, a!
ПЕТИОТ МОМОК: Окото не, туку срцето ќе ми се распрсне како печен костен од мерак за тебе. А, костенче бре!
ШЕСТИОТ МОМОК: Me изгоре, мори Севдо! He знам што да правам.
ЧЕТВРТАТА ДЕВОЈКА: Рипни в бунар, та мртов да се угаснеш.
ПРВИОТ МОМОК: Е, мори Васке, нејќеш ич да ме погледнеш!
ЧЕТВРТАТА ДЕВОЈКА: Бре, што си мостра за гледање!
ВТОРИОТ MOМOK: А, Тинке мори, ме изеде!
ВТОРАТА ДЕВОЈКА: Жива рана те изела!
ЧЕТВРТИОТ МОМОК: Нацо, вечер на вратниче! Ке излезеш?
ПЕТАТА ДЕВОЈКА: Ако се украдам....................

 

Ден пред да наполни 21 година, Роберт се враќаше дома со наведната глава. Од изутрина се шеташе низ центарот на Велес размислувајќи. По кафулиња не можеше да оди затоа што немаше скршена пара во џебот. Веќе долго време не почуствувал пари во раката. Му беше срам да седне на маса со друштвото, а не може ништо да порача. Одвреме-навреме ќе ѕирнеше во некој затемнет локал и ќе ги видеше другарите како седат со девојки до нив, како пијат, јадат и се смејат. Се чудеше од каде имаат толку пари кога и нивните родители се останати без работа како инеговите.

Денес дозна. Заработуваат од рекетарење, и тоа на процент. Од шест другари кои заедно завршија средно училиште, само еден успеа да се запише на факултет како редовен студент. Другите петмина можеа тоа да го направат како вонредни студенти, но немаа пари.

 

......Чистач  .....

„Алкохолот и јас...
Вљубени како Ромео и Џулиета.
Верни како Бони и Клајд.
Нераздвојни како Станлио и Олио.
Неуништливи како Содома и Гомора.
Телепатски поврзани како Саи Баба и Господ.
И смешни како Том и Џери.
Алкохолот и јас...“

„Тоа воедно беше и мојата прва сериозна лекција во
животот, од семестралниот испит во категоријата
“алкохол“ по предметот Самоуништување.“

„Мечтаевме да станеме “нешто“.
Дека ќе станеме “некој“ беше однапред јасно.
И тогаш, а и денес кај нас е многу лесно да станеш
“некој“. Финтата е да станеш “нешто“.

„Јас сум ве-де управител само на мојата фирма наречена
“Живот“, но таа веќе со години е под стечај.“

„Уживаше да не ужива додека другите уживаат.“

„Нема веќе апатија, летаргија, депресија...
Можеби има, но ти не ги чувствуваш.
Го чувствуваш само алкохолот.
И тоа сè помалку.
На крајот не чувствуваш ама баш ништо.
Или можеби чувствуваш.
Ама не чувствуваш дека чувствуваш.“

“Зошто ме осудивте на живот?“

„Професорот не’ запозна со брачниот пар Ѓаволи кои се
вечната ноќна мора на алкохоличарите.
Мисис Депресија и мистер Делириум тременс.
Кога се дружиш со господинот, многу лесно можеш да
во ситуација да убиеш некого.
А кога си со госпоѓата, можеш да се убиеш само себе.
Баш фино.
Секако си ебаната страна...

Прирачник за анти антиалкохоличари - И. Џамбазов