Го гледам излезот но не и крајот ...

Messenger напиша: Ako mislish deka racionaliziranjeto praktichno ni pomaga da dobieme povekje slobodno vreme da porabotime vrz dushata, togash se slozhuvam so toa... Racionaliziranjeto e praktichna rabota. P.S. Shto mislish, zoshto Diogen celiot zhivot "bezdelnichel?"

Не се ли тоа егоистични потреби , настојувања ?

Јас и мојата душа ?

Имам јас идеи за многу рационални дела , поставки , но тоа во светот кој го живееме се сулуди нешта .

И темата е токму тесно поврзана со рационализирање на животот , еден го имаме .

I ajde kazi mi,koga veke znaeme so koja misla ke zavrsime na krajot,sto e poubavo?

Sredeni misli i blagorodna dusa polna so ljubov,ili ogromna baza na podatoci vo glavata i nemirna dusa?

Racionalizacijata ni ostava vreme da porabotime na dusata ne samo na fizikusot...do slednata bura vo glavata




Изменето од Joshua_Tree - 13.Април.2010 во 18:32

Vo slednata "bura vo mozokot" kako rezultat na novonastanatite promeni
...bar ke imas mesto za lezerno procesiranje na istata
Nema statika vo nisto okolu nas,neli?

Nemam nikogas navika da stavam svoi komentari izmegju necii citati,no sakam da ti dadam prakticen primer kako izgleda racionalizacijata vo sustina.Nikako ne mozam da se slozam deka treba da gi prifakame promenite okolu sebe kako lekcija od ucebnik koja ke ja naucime na pamet i sekojpat koga ke ne prozivaat ke mozeme da ja izrecitirame.

Malku cuden primer no ke ja dolovi mojata slika:

Imame dva kompjuteri pred nas.Vo edniot ima ogromna baza na podatoci izfrlani i nesredeni i zafakaat 80% od HD,dodeka vo drugiot imame sredena i ubavo uredena baza so koncizni informacii vo posebni folderi(i zipuvani) koja zafaka 20% od HD.

Na koj kompjuter pobrzo ke se snajdes?


Изменето од Joshua_Tree - 13.Април.2010 во 17:06

S'e shto se sluchuva e so prichina i ima sosem odredena cel... samo shto toa ponekogash ne ni se dopagja ili ne mozheme da go razbereme.

I ne te tesham... istoto vazhi za site nas.












Изменето од Messenger - 13.Април.2010 во 15:51

Racionaliziranjeto e ekonomiziranje so podatocite i nivnite interpretacii.

Bidejki s'e e interpetacija, racionaliziranjeto ne pretstavuva doagjanje do nekakva apsolutna vistina ili vrednost, tuku do privremen lichen ili megjuseben dogovor okolu nekoja rabota.

Od iskustvo znaeme deka racionaliziranjeto e edna promenliva i kontinuirana kategorija koja postojano se menuva na osnova na nash*te soznanija, filozofii, dogovori, interesi i potrebi. Ushte povekje, racionaliziranjeto na eden moment ne znachi determiniranje i na sledniot bidejki sekoj nov moment, koj sledi vo alkata na zhivotot, e potpolno nov, nikogash sluchen i nikogash nema da se povtori kako takov. Sekoj sleden moment e svezho novorodeno dozhivuvanje i ako sakame da go osoznaeme vo seta negova polnota kako takvo, togash ne treba da mu prijdeme so odnapred odreden koncept ili presuda. Racionaliziranjeto e korisno samo od aspekt na praktichno sekojdnevno prezhivuvanje na materijalnoto telo i podobruvanje na uslovite za negovoto opstojuvanje.

Zatoa racionaliziranjeto ne treba da se razbere kako nekakvo vozilo koe definitivno kje ne donese do duhovna nirvana. Povekjeiljadnoto iskustvo od chovekovata civilizacija dokazhala deka kvantumot na znaenje i negovata obrabotka ne rezultiraat so neshto takvo. Zatoa Sokrat, na krajot od svojot zhivot i vo vrvot na svojata mudrost rekol - "Duri sega znam oti nishto ne znam!" Prosvetluvanjeto se sluchuvalo od prastari vreminja, a se sluchuva i denes, na lugje od sekakvi socijalni sloevi i so sekakvo mozhno (ne)obrazovanie.

Do bitieto so bez frustracii, bogat duh i polnota od ljubov i milosrdie ne se doagja so nikakvo racionaliziranje, tuku so prosvetluvanje. A toa ne e vo domenot na umot i egoto, tuku do svesta.

Znaejki deka umot i egoto se dominatni kaj chovekot i deka preku niv toj smeta oti so akumuliranje na znaenje i racionaliziranje kje pristigne do nirvana, prosvetlenite lugje, namesto da odat protiv ovoj chovekov poriv, go koristat kako potiknuvachka sila vo patot kon prosvetluvanjeto. Imeno, tie velat - uchi, analiziraj, sobiraj znaenje, zhongliraj so nego i ispolni se do poslednata pora od tvoeto bitie... i koga kje se prepolnish, koga povekje nema da imash prostor, sila i zhelba da prodolzhish taka i ponatamu, samiot kje go istresesh toj bagazh od tvoite plekji kako nepodnosliva i nepotrebna tezhina i toj moment, koga kje gi povtorish zborovite na Sokrat, kje bide migot na prosvetluvanjeto.








Изменето од Messenger - 13.Април.2010 во 15:24

Nema pogreshen avtobus.

Tvojot pat e eden i edinstven avtobus. Toj e avtobusot.

Ne e pogreshen, toa samo ponekogash taka ti se prichinuva...