Верата и војната

папата напиша: Мислам дека нема искрен читател на Христовите проповеди, кој нема да се сложи дека тие заговараат апсолутно ненасилство. Но проблемот се јавува кога ќе почнеме работите да ги ставаме во рамки, како на пример што проба мариа_магдалена со примерите (поробувач те окупира, македонија е нападната, итн.). Ова е истиот аргумент за секое искушение. Сите ние знаеме дека не треба да убиеме, ама ако некој го чепне нашето најмило . Знаеме дека не треба да лажеме... ама за да се спаси нашата кожа... Така да мислам и ова прашање е јасно од христијански аспект. Повеќе останува борбата со нашата свест, нашата стара природа која се бунтува против се божествено.

Па добро, како ти би сеоднесувал во услови на војна, кога би бил лично загрозен и нападнат (морам пак да се послужам со “рамкирање„ на поимите кои во услови на војна претставуваат сурова реалност), каде имаме агресор од една страна, и мирољубив Христов следбеник (следбеници) од др. страна.

Конкретно прашање-бара конкретен одговор.

Taka e KINGDAVID.

Ako sme cvrsto i potpolno vtemeleni vo LJUBOV bez da imame tronka somnenie ili vtora pomisla okolu toa, togas avtomatski sme cvrsto i potpolno vtemelen vo nenasilie. Ednoto go implicira drugoto.

Takvata LJUBOV ne ne podrazbira samo nas, tuku i seto onoa sto postoi i za sto sme svesni. Vo toj sluchaj nie poveke ne sme nabljuduvachi koi go nabljuduvame svetot okolu sebe, tuku istovremeno sme nabljuduvach i nabljuduvanoto, kako edno edinstveno i nedelivo bitie.

Togas, koga megju nas i nabljuduvanoto nema razlika, nemoze da ima nitu fragmentacija.

Koga nema fragmentacija, togas nema konflikti.

Koga nema konflikti, nema nedorazbiranja i nema nasilie.

Krugot e zatvoren.

Ako go razbereme ova, togas moze da se postavi prashanjeto dali takvata LUBOV i NENASILIE, dokolku se samo ednostrano postignati, mozat da vlijaat i vrz onie koi ne uspeale da dostignat do takvoto nivo? Istorijata dava afirmativen odgovor na takvoto prashanje.

Taka, vo Amerika s'e uste gordo go spomnuvaat uspeshniot eksperiment na nenasilie napraven od William Penn koj vo 17 vek go osnova Amidst, kolonija na Kvekeri vo Pennsylvania. Vo nea nemase tvrdini, vojnici, milicija i bilo kakvo voeno oruzhje, iako se naogjashe na krstopatot na najkrvavite kasapnici megju domorodnite Indijanci i novodojdenite kolonizatori od Evropa. Vo vremeto na nevideni zlostorstva ovie Kvekeri bea potpolno sigurni, negibnati od nikogo. Nitu edna nivna zena ne bese napadnata, nitu edno dete ne bese otepano i nuti eden maz ne bese machen. Koga Kvekerite na krajot bea primorani da se otkazat od rakovodenjeto so svojata teritorija, izbuvna vojna i nekoi od pensilvancite zaginaa. No samo tri Kvekeri gi zagubija svoite zivoti i toa bea onie trojca koi dozvolija da gi napustat svoite veruvanja i ideali i zemaa oruzhje vo svoite race!   

Tuka ke navedam uste eden primer, onoj na Gurudev, koj zhiveeshe sam vo Indiskite dzhungli celi 40 godini. Koga na krajot pojdoa da go najdat za da mozhe Indijskata vlada da mu dodeli specijalno priznanie za negovoto prosvetitelsko vlijanie, go prashaa:

- Kako mozhese taka da zhiveesh sam megju otrovni zmii i izgladneti tigari?

- Kakvi otrovni zmii i izgladneti tigari? – odgovori Gurudev - Jas samo go gledav Boga nasekade okolu mene. Zmiite mi se obvitkuvaa okolu nozete, a tigarite legnuvaa do mene da gi miluvam. Gospod sekogas bese so mene.

I toa e poentata sto sakam da ja istaknam so ovie primeri. Koga kje se napravi takva radikalna promena vo chovechkata svest, togash celiot svet zazema kompletno druga dispozicija vo odnos na nas. Togash nemozhna e egzistencijata na “Jas” i “Ti”, “Nie” i “Vie”, moi pogledi i tvoi pogledi, nashi interesi i vashi interesi. Taka stanuvame navistina SVESNI deka seto onoa sto postoi, vidlivo i nevidlivo, vkluchuvajki ne i nas, e edno isto, ednistveno i nedelivo Sebstvo.

Togas podelbite i antagonizmite kompletno ischeznuvaat.

Togas i samata pomisla za nasilie stanuva tolku apsurdna, sto voopsto ne moze nitu da bide rodena.

ahmar1 напиша: Инаку идолски храмови се оние места во кои се почитуваат демоните,сигорно знаеш за што зборам,има цел куп стихови за тие "пагански богови" во стариот завет и секако во новиот завет во посланијата на Светиот апостол Павле. Но ти и твојат тајфа сте потолератни и поголеми христијани и од Апостолот Павле па затоа неможам да делувам тука многу многу.

EvAngelos напиша: А што ќе кажете за активните војници (агресори) како што се православните светци пример: свети Марко кој разурнал пагански храм во времето на Константин (значи не во самоодбрана, туку го прекршил верскиот закон за толеранција на другите религии и агресорски го нападнал тој храм). Потоа истото го правеле и преподобните Јулиј и Јулијан кои од царот Теодосиј Помладиот издејствуваа грамат за да ги уриваат идолиштата, а да градат христијански цркви. Потоа светите девет маченици: Леонтиј, Атиј, Александар, Киндеј, Минситеј, Киријак, Минеон, Катун и Евклеј кои биле обезглавени затоа што го урнале храмот на Артемида. Итн итн.   Кој е вашиот коментар за ваквиот вид на агресорска војна од страна на православните светители и маченици од минатото?

Evangelose, a dali ti si zapoznaen deka vo SAD ima Evangelska POLICIJA, BRZA POMOSH, POZHARNA i SLUZHBENICI ZA VOJSKA...
NE ZNAESH DEKA TIE POLICAJCI SE OBVRZANI AKO TEBA NEKOGASH DA IZVADAT PISHTOL I DA POVREDAT NEKOJ?

AKO OVA NE TI SE VERUVA RASPITAJ SE PO PASTORITE VO TVOJATA ILI SOSEDNITE CRKVI PA KE VIDISH SHTO KE TI KAZHAT...

Го заборави Свети Никола кој има разурнато (додуша напуштен),но сепак идолски храм.
За ова имаш разговарано со цел куп правоверни христијани и порано(се сеќавам дека тогаш се вклучив на форумов) но еве заради другите тука ќе го дадам и својот коментар.
(не ми е заради тебе зашто ти си си убеден и ова реторички го поставуваш.но нејсе)

Прво што ми паѓа во очи е дека ко да плачеш што идолски храмови биле рушени.
Инаку идолски храмови се оние места во кои се почитуваат демоните,сигорно знаеш за што зборам,има цел куп стихови за тие "пагански богови" во стариот завет и секако во новиот завет во посланијата на Светиот апостол Павле.
Но ти и твојат тајфа сте потолератни и поголеми христијани и од Апостолот Павле па затоа неможам да делувам тука многу многу.

Друго,се надевам го прочита делот кога светиот Кирил раговара со муслиманите,ваљда и тој стих знаеш е за кој се збори и ваљда ја сфати поентата на истото.
А ако не си ја сфатил кажи пак ќе ти објаснам но ако си ја сфатил но пак упорствуваш само за да се инатиш ,за жал тогаш ни тука не можам многу многу да ти помогнам.


Изменето од ahmar1 - 03.Септември.2009 во 14:24

За воља на вистината за времето на раната Црква,навистина како катихумени не се примале вајари на идоли, блудници и војници.Ај за вајарите и блуднице е јасно само по себе но за војниците е друга работата.

Римските војници всушност ритуално го почитувале култот на императорот (кој се состоел во жртвопринесување на идолски жртви)затоа се велело дека активен војник(кој го почитува секојденвно култот кон императорот),не можел да стане христијанин.

Но сепак житија на светиите се преполни со светители-римски војници кои одбиле да принесат жртви на идолите па заради тоа маченички пострадале.
Тие светители лесно ќе ги препознаваат на фреските и иконите затоа што се облечени како што им било и звањето-римски војници.

На некои што ми текнува во моментот се на пример светите маченици Марин,Прокопиј,Ѓорѓи,Димитрија Солунски,Мерк*риј(кој е преставен како држи сабја во рацете)и многу други.

Но ова не значи дека тие не си ја извршувале своја војничка задача,напротив!!
на пример за светри мерк*риј на пример всушнот е главен и одговорен за големата римска победа над варварските народи во приовинцијата пајонија(мислам дека беше)а маченички пострадал зашто по битката одбил да му се придружи на императоро Декиј во идолопоклоничкиот ритуал.

На крај краева војната само по себе не е добра,но сепак живееме во свет повреден од гревот.
Сетете се само од евангелијата кога дошле војници кај свети Јован Крстиотел и го прашале што да прават.
Он не им рекол ај мрш од тука убијци туку им рекол бидете задоволни од своите плати и никого со сила не присилувајте.
За пхисолошка анализа е зошто некои новопротестантски групи(значи не сите)се многу построги за ова и од самиот Свети Јован Крстител!!

Но да не зборам сам од себе, сега ќе прафразирам еден интересен разговор меѓу Свети Кирил со муслиманите додека бил на дипломатска мисија кај арапите..

Учените муслимани го запрашале:
-зашто не ги исполнувате заповедите на Иса кој ви вели дека ко некој те удри по едниот образ не му го свртете и другиот.Зошто и покрај ова наредба се вооружувате и воено ни се спротиставувате?

На тоа одговорл Свети Кирил(тогаш Константин):
-Но исто така има речено дека нема поголем љубов од таа некој да ја положи душата своја за ближниот.
Па така и ние правиме,кога гледаме дека за нашите браќа не само што можат да паднат во телесно ропство туку дека можат и душата да ја загубат(тука сигурно алудира на насилната исламизација која ја практикувале врз заробениците).
Па затоа и се обидуваме да ги одбраниме и заштиме нашите ближни од поголемото зло,дури и со воени средства.

Заклучок..Ако се серизно загрозени животите и душите на нашите ближни од насилието на некои групи(еве сега праиме муабет нели за војна)Христијанинот е ДОЛЖЕН да ги заштито своите блични(во рамките на неговите можности секако)дури и со оружје и примена на сила.

Изменето од ahmar1 - 03.Септември.2009 во 13:09

Ranite Hristijani ne odele vo vojna i onie koi stanuvale Hristijani ne sluzele voen rok.

ISUS rekol da gi ljubime neprijatelite, a kako ke gi ljubime ako vojuvame protiv niv>?