Исусова молитва - исцелител

A zarem imaat vreme za bezmolvna molitva pri tolku zborenje "za molitvata"? Vprochem, drvoto se poznava po plodot!

Изменето од Asya - 27.Јануари.2009 во 08:26

опитен...
еве една убава беседа од митрополитот на ум за духовниот живот, правилниот однос со Бога и Исусовата молит ва

Не, оти некои луѓе бараат други нешта (30.12.2007)      
Денес, на денот на Светиот пророк Даниил и тројцата младенци Ананиј, Азариј и Мисаил, Митрополитот струмички г. Наум отслужи Божествена Литургија во манастирот на свети Максим Исповедник и свети Григориј Палама во Стар Дојран.........



Беседава, ми ја исполни душава со РАДОСТ

многу ти благодарам, опитен... можам само да замислам, каква РАДОСТ било за тие, кои дирекно ги слушале зборовите од дедо Наум   

Изменето од bob - 27.Јануари.2009 во 08:29

    †Sega znam deka Gospod go spasuva Svojot pomazanik,
go slusa od svetite Svoi nebesa;
spasenieto e vo silata na Negovata desnica;
Edni so koli, drugi - so konji,
a nie so imeto na Gospoda,
nasiot Bog, se falime.„
(Ps. 19, 6 - 7)
    

Seto ona sto Bogocovekot Isus Hristos
preku Svojot Domostroj za naseto
spasenie ni go ostavi vo Crkvata, odnosno
Svetite Tajni, Svetite dobrodeteli,
Svetoto Predanie, pisano i usno,
ima za cel da ni pomogne da izgradime, da ostvarime
vistinski, konkreten licnosen odnos so
Boga. No molitvata kako Sveta dobrodetel, a
osobeno umnosrdecnata molitva, ima tolku posebno
mesto vo gradenjeto na licnosniot odnos so
Boga, sto bez nea toj odnos ne bi mozel nitu da
se zamisli.

Molitvata, najednostavno kazano, e dijalog
kojsto covekot go vodi so Boga. Gospod ni
ja dade zapovedta da Go ljubime Boga so seto srce,
so siot um, so seta dusa. Mozno li e da Go ljubime
bez molitvata?... Onoj sto go ljubis na
nego mislis, za nego zboruvas, so nego sakas da
bides. 1)

Kolku poveke covekot se trudi da bide
so Boga preku eden vakov molitven podvig tolku
poveke Bog mu dava toj molitven dijalog da bide
pokvaliteten i popostojan. Znaeme za poveke nivoa
na kvalitet vo molitvata - vo koja ako podviz
nikot se trudi, postojano raste - i tie se
tocno zabelezani i preneseni od Otcite. Ona
sto Bog na krajot mu go dava na podviznikot vo
molitvata, a sto e mnogu redok dar, e neprestajnata
umnosrdecna molitva, koga se slucuva i pokraj
toa sto podviznikot zboruva, cita, razmisluva,
jade, raboti, spie, molitvata vo negovoto
srce neprestajno da tece.

Sekoj slovesen covek moze da kaze ne-
sto za umnosrdecnata molitva vrz osnova na
svojot sopstven opit. Sekoj slovesen covek se
plasi da objasnuva nesto za umnosrdecnata molitva
ako toa licno ne go doziveal. I sekoj slovesen
covek odbegnuva da zboruva za umnosrdec-
nata molitva pred onie sto ne mu veruvaat i
pred onie koisto ne se podgotveni da go slus-
nat toa slovo. Zatoa, najbezbedno e, sto se odnesuva
do ucenjeto za molitvata, da go sledime
Predanieto na Svetite otci. Zasega bi go podvlekle
samo slednovo: Dostignuvanjeto na bestrastie,
osvetuvanje ili - sto e isto - na hristijanskoto
sovrsenstvo, bez steknuvanjeto
na umnosrdecnata molitva e nevozmozno; vo
sto se soglasuvaat site Otci. Celta na monas
koto ziveenje ne e samo dostignuvanjeto na
spasenieto, tuku pred s¢ postignuvanjeto na
hristijanskoto sovrsenstvo.2)

1) Starec Siluan, Tagovna radost - radosna taga,
str. 53

2) Sveti Ignatij Brjan~aninov, Temeli na duhovniot
zivot, str. 30

Митрополит Наум, од книгата Школа за исихазам

Ако почнеш да читаш од почеток на темава, ќе го најдеш одговорот.

еве една убава беседа од митрополитот на ум за духовниот живот, правилниот однос со Бога и Исусовата молит ва

Не, оти некои луѓе бараат други нешта (30.12.2007)      
Денес, на денот на Светиот пророк Даниил и тројцата младенци Ананиј, Азариј и Мисаил, Митрополитот струмички г. Наум отслужи Божествена Литургија во манастирот на свети Максим Исповедник и свети Григориј Палама во Стар Дојран.

Во она време, кога се приближуваше Исус до Ерихон, еден слепец седеше крај патот и просеше; и штом чу дека покрај него врви народ, праша: ‘Што е тоа?’
Му кажаа дека минува Исус Назареецот.
Тогаш тој извика и рече: ‘Исусе, Сине Давидов, помилуј ме!’
Оние, што одеа напред, го искараа да молчи; но тој уште погласно викаше: ‘Сине Давидов, помилуј ме!’
Исус застана и заповеда да Му го доведат. И кога оној се приближи до Него, го праша, велејќи: ‘Што сакаш да ти направам?’ Тој рече: ‘Господи, да прогледам!’
Тогаш Исус му рече: ‘Прогледај! Верата твоја те спаси!’
И одеднаш прогледа и тргна по Него, славејќи Го Бога. И сиот народ, кога го виде тоа, Му воздаде слава на Бога. (Лука 18, 35-43)



Во денешното евангелие, деца, опишани се две состојби кои просто не оставаат друг простор освен за аскетско-исихастичко толкување. Дури мислам дека ова четиво е едно од поиндикативните во целото Свето Писмо за степените од духовниот развој кои се препознаваат по видот на молитвата. Прикажана ни е јасно состојбата на слепост или непросветленост и состојбата на прогледување односно просветлување.

            Првата состојба е кога слепиот седи и повикува по Богочовекот Христос: Исусе, Сине Давидов, помилуј ме. Оваа состојба го покажува првиот степен од духовниот раст – очистување на срцето од страстите. За овој степен знаете дека се карактеристични усната молитва и очистувањето на енергијата на умот, односно првото гледање на несоздадената светлина, но исто така и сѐ уште присутната затвореност на срцето и непросветленоста на умот, односно духовното слепило. Кај слепиот ги забележуваме не само упорноста во усната молитва туку и свеста дека е слеп и дека треба да се ослободи од таа слепост. Слепиот верува дека Христос може да го исцели и затоа никој, и покрај забраните, не може да го спречи неговиот молитвен повик кон Христос. Тоа е вистинска демонстрација на вера поврзана со дела.

Истото важи и за нас. Треба да знаеме дека духовно сме слепи, треба да веруваме дека Христос може да нe исцели и треба оваа наша вера да ја докажеме со што почесто призивање на името Исусово. Кога постепено преку молитвениот подвиг ќе почнеме да ја чистиме енергијата на умот – тоа ќе ни овозможи да согледаме каде се наоѓаме, да видиме дека сме паднати, дека сме слепи во однос на Христовиот идеал и уште посилно да повикаме кон Него. Но, ако тоа прво очистување (просветлување) го употребиме за да ги гледаме и судиме туѓата грешност и слепило тогаш го одбираме погрешниот пат, кој нѐ враќа многу поназад отколку што сме биле.

            Во ова евангелие гледаме и колку точно слепиот ја изговара формулата на Исусовата молитва – Исусе, Сине Давидов, помилуј ме! Она што исто така може убаво да се забележи е заповедта Господова да му го доведат. Тоа е слика на, од Господа воспоставеното, духовно раководство преку кое слепиот единствено може да дојде до Христос и да ги чуе зборовите: Што сакаш да ти направам? Оној што е под правилно духовно раководство и свесен за својата слепост, знае и што најнапред да побара: Господи, да прогледам!

            Не, оти некои луѓе најнапред бараат други нешта – власт, здравје, пари, работа, жена, маж, робовски мир итн... Некои, додуша, покрај сето тоа бараат и спасение... Но, Господ Исус Христос Своите браќа и сестри по благодат, не ги повика на спасение туку на совршенство: Бидете совршени, како што вашиот Отец Небесен е совршен!       

            Втората состојба што може да се издвои во денешното евангелие е кога Христос направи слепиот да прогледа. Оваа состојба го покажува вториот степен од духовниот раст, а тоа е просветлувањето на умот. Всушност самото прогледување го означува просветлувањето. Просветлувањето, од една страна, претполага доволно очистена суштина на срцето од страстите, а од друга страна тоа е Божји дар. Затоа и Господ Христос вели: Прогледај! Верата твоја те спаси! Таа чистота на срцето ја овозможува пројавата на благодатта на Крштението во него како и симнувањето на умот во него. Бидејќи умот го знае ‘местото на срцето’ тој ја напушта усната молитва и продолжува да се моли внатре во срцето. Таму внатре, соединет молитвено со Божјата благодат, тој се просветлува.

            Тргнувањето на претходно слепиот по Христос е всушност опис на почетокот од третиот степен од духовниот раст, а тоа е обожението. Димензиите од степенот на обожението не се опишани во личниот подвиг на претходно слепиот. Нив може да ги забележиме во делата на нашиот Господ, Богочовекот Исус Христос.

            Деца, добро е и ова да го знаете: оние што се наоѓаат на степенот од просветленост исто така се чувствуваат како слепи во однос на оние коишто со своите преобразени телесни очи ја гледаат несоздадената Божествена светлина дури и повеќе отколку што својата слепост ја чувствуваат вистински слепите од степенот на очистување на срцето од страстите; ако воопшто и ја чувствуваат... Затоа свети Григориј Палама во тој период од својот духовен развој молитвено повикувал: Господи просветли ја мојата темнина!

                                                                                                                   



                                                 

Makarios, ако некој упадне на форумов, без да знае дека е на Вероисповед, ќе си помисли дека опишуваш некој наркоман во ХАЈ состојба

Оној кој сака да го очисти своето срце, нека непрестано го распламтува со сеќавањето на Господ Исус, имајќи го само тоа како непрестано поучување и дело. Оние кои сакаат да го отфрлат својот стар човек, не треба некогаш да се молат, а некогаш не, туку нека пребиваат во молитва и чување на умот непрестано.

Оние кои сакаат да го очистат златото, ако и за кратко допуштат да се изгасне огнот во топилницата, доведуваат до повторно стврдување на материјата која се чисти. Слично на тоа, оној кој се сеќава на Бога понекогаш, а понекогаш не, целосно го уништува она што го стекнал со молитвата.

Дејството на Исусовата молитва има постепеност: најпрвин делува само на умот, доведувајќи го во состојба на тишина и внимание. Потоа започнува да продира во срцето, будејќи го од смртниот сон и сведочи за неговото оживување со појавата на умиление и плач во срцето. Вдлабочувајќи се уште, Исусовата молитва почнува да делува и на сите делови од душата и телото, изгонувајќи го секој грев, уништувајќи ја власта на гревот,  и влијанието на демонскиот отров.

- Свети Игнатиј Брјанчанинов