Дали треба да се исповедаме?

 

AlDra напиша: Како што Лутер рекол: ,,Не сум човек каков што треба да бидам, не сум човек каков што сакам да бидам. Ама фала Му на Бога што не сум онаков каков што бев’’(или нешто слично на ова беше кажано, поентата е оваа).

Сосема се согласувам дека не треба да ја злоупотребуваме милоста Божја т.е. да грешиме знаејќи дека ќе ни биде простено. Но, знаеш, некој може да се откаже од Христа очекувајќи дека ќе живее совршено откога станал Христијанин. Замисли некој нов верник, кој само што се обратил, да си помисли дека да бидеш Христијанин значи да живееш совршено и дека ако повториш некоја грешка ќе го изгубиш спасението. Тоа може да го доведе во една ужасна состојба. Не треба да ја гледаме само лошата страна од нашите животи, да бидам појасен не треба да ги гледаме само гревовите кои сме ги сториле туку и тоа дека сме променети во одреден степен, дека не сме онакви какви што сме биле и сето тоа благодарение на Бог и на Неговата дејност во нас. Како што Лутер рекол: ,,Не сум човек каков што треба да бидам, не сум човек каков што сакам да бидам. Ама фала Му на Бога што не сум онаков каков што бев’’(или нешто слично на ова беше кажано, поентата е оваа).

izvoren напиша: pcelka напиша: ...Покајан грев е простен грев... и човекот е чист нели ??? Господ му простил... а тие на кои направил злодело..?? И утре продожи си по старо, повторно... кога веќе знаеш дека ти е простено...и така во недоглед ......???          Лошо го толкуваме терминот покајание. Ако за некој грев си се покајал не смееш да го повториш. 22 Затоа, отфрлете ја вашата стара природа и поранешниот начин на живеење, таа стара природа, докрај расипана, полна со похот и измама. 23 Сега сте духовно препородени, со нов начин на размислување. 24 Однесувајте се како нови луѓе, создадени да бидете слични на Бог: праведни, свети и искрени. 25 Веќе не треба ни да помислите да лажете, туку да ја зборувате само вистината, бидејќи сме органи на едно исто тело.

Не верувам дека постои Христијанин кој не повторил барем еднаш грев за кој се кае. Ако се каеме за сите гревови и ако не ги повторуваме значи дека сме совршени луѓе, а мислам дека совршен човек не постои. Христијанинот е шизофреник, прави работи кои не сака да ги прави. Прочитај ја 7та глава од Посланието до Римјаните. Со ова не одобрувам намерно грешење, туку велам дека нема совршен човек кој откога се покајал нема повеќе да греши. Можеби и кога ќе имаме по 60-70 години поминати во служба, сепак во нешто ќе грешиме. Сепак нашата тенденција не треба да биде да грешиме, туку свето и Богоугодно да живееме. Првата глава од Првото послание на Јован убаво го кажува ова.

pcelka напиша:    Колку разбрав од сето ова ??? Значи изнаправи триста грева, утепај некој човек, и оди исповедај се кај свештеник, или еве признај си го гревот пред Господ, и готово простено ти е ... ...Покајан грев е простен грев... и човекот е чист нели ??? Господ му простил... а тие на кои направил злодело..?? И утре продожи си по старо, повторно... кога веќе знаеш дека ти е простено...и така во недоглед ......???

Па вака пчелке... исповедта треба да биде продукт на покајанието. Кога се исповедаме, ние не треба да правиме само листа на гревови кои сме ги сториле, туку листа на гревови за кои искрено се каеме, жалиме и кои не сакаме да ги повториме. Кога човекот искрено од се срце се кае и жали па како резултат на ваквата душевна состојба се исповеда, тогаш Божјата милост стапува на сцена. Имено, казната за гревот(макар и само за еден) е смртта но благодарение на Божјата љубов со Светата крв на Господ и Спасителот сме измиени од гревовите и ни се простува не затоа што заслужуваме туку затоа што Господ е праведен (праведен- затоа што правдата е задоволена со Заменичката Жртва на крстот) и верен (верен- затоа што ветил и стои на Неговите ветувања). Доколку Христијанинот упорно повторува некој грев од Бог ќе добие карање, не казна (затоа што таа е платена пред речиси 2.000 години) туку родителско карање со цел верникот да се оттргне од грешниот пат и да се врати на Божјиот. Не треба да очекуваме прошка затоа што водиме свет и совршен живот, туку да ја очекуваме како плод на Љубовта Божја.

Колку разбрав од сето ова ???
Значи изнаправи триста грева, утепај некој човек, и оди
исповедај се кај свештеник, или еве признај си го гревот пред Господ, и готово простено ти е ...

...Покајан грев е простен грев... и човекот е чист нели ???
Господ му простил... а тие на кои направил злодело..?? И утре продожи си по старо, повторно... кога веќе знаеш дека ти е простено...и така во недоглед ......???      

DDarko напиша: Velat deka kazhan grev e polovina prosten grev, pa sega...

Tоа ДДарко важи кај некои луѓе. Кај Бога важи: исповедан грев=простен грев. Така вели Светото Писмо, во цитатот кој погоре е цитиран од изворен и јас верувам дека е така.