Ваша поезија

Тешко е да бидеш паралелограм
Да си парираш од карши без да ти е срам
И тешко да ти биде коцки кога гледаш
Да шеташ во два-ДЕ во ред да те редат

Како ли да влезам во димензија трета
Без да бидам проѕирен и само да сметам.
И барем да имав во мене прави агли
Вака само имам навалувања нагли

Четири страни со четири точки
Можам да асоцирам на плочки
Четири точки и четири страни
Поцрн и од четири врани

И што дека страниците ми се паралелни
Кога кружниците за нив не се желни
И што дека аглите од карши ми се исти
Кога тоа за ништо не ми користи

Барем да бев рамен ко квадрат
Па да не бев на профилна надран
Барем да бев ко квадрат рамен
Ни стихов волку не ќе беше срамен.

Можеби сум крив од што сум згазен
Можеби дека внатре сум празен
Да не бев крив и вака мразен
Може ќе бев скица за базен..


Изменето од paralelogram - 22.Ноември.2018 во 00:12

pajser напиша: ,,,bran i toa ezerski,,, ,,,tochno znam koe vreme godishno se strefi,,, ,,,svetlinata ne ubiva,ja zagrli temninata,,, ,,,bev dali samo ,,ne postoeshe,,, ,,,pejsazhot ja zanese refleksijata da sjae,,, ,,,momentot se iskoristi samiot sebe,,, ,,,nevinosta se povleche vo celata tebe,,, ,,,fantazijata na teloto ili samo ,samo,,, ,,,kako bran me pomiluva,,, ,,,samo gi zatvoriv ochite,,, ,,,veterot seushte go branuvashe ezeroto,,,

интересен приод... се важи и така со малку дотерување !
п.с. ти фалИТ фотографија !...


Изменето од bijonse1 - 11.Јуни.2017 во 20:38

Не беше езерски бран

Не знам ниту кое годишно време беше,
дали светлината ја убиваше темнината
дали бев само осамена,
ме занесе рефлексијата на пејсажот,
ти го искористи тој момент,
ја повелече цела моја невиност,
твоето тело или само фантазија
како бран ме удри,
наеднаш ги отворив очите,
езерото беше мирно!


 

KOGA DISHAM

Togash koga glasot ti go slushnam ,togash koga likot tvoj e pred mene

koga te gledam i te custvuvam...e togash disham.

Togash koga mislam te nemam a te imam ,koga mislam nema da te vidam a te vidam

e togash najlesno disham.

I ke mi kazesh zborovi koi ke mi ja razneznat dushata,i mozebi ke preterash malce

ama jas togash disham.

Љубов

- Сите се прашуваат што е тоа Љубов ?
А љубов е збор од 5 букви кој боли многу . Неколку луѓе во светот се многу среќни од љубовта , а некои тажни . Тажни бидејки не добиваат љубов од саканата личност , а среќни бидејки ја добиваат љубовта од саканата личност . Во овој свет само љубовта заслужува се , само доволно е да се сака со срце . Точно е дека луѓето ке те повредат , но само треба да се најде вистинскиот за тебе . Во животот е добро да се сака и изгуби бидејки тие две работи се случуват во текот на целиот живот .

ЃАВОЛОВАТА ПРОШЕТКА


Ѓаволот тргна на прошетка еден ден
досадувајки се во пеколот веќе
облечен во Саботната вечерна руба
и причината за која тој беше облечен како геј
деликатна и привлечно шармантна беше
како и лукавоста иста со која се сокри од светлината.

Носот свој го напика и во најмалите простори
за да си помислат дека невиноста е љубопитност
а лугето не видоа ништо со очите на модата
спремајки ги своите огледала лични
во кои суетата, самобендисаноста и себичноста
земаа облик на блудните балови.

Прозирна во секоја дупка и сечија соба
кон својата публика и следбеници
делејки чист адреналин и аплаузи
крцкајки со вилиците на лекомисленоста од поданиците
додека тие заслепени и со болка на душата
уживаа во сервираната екстаза на туѓите голи тела.

Свештеникот, со кој во иста куќа тој седеше
пред неговата покриена софра
врела исто како и неговата
блиску до тронот на гревовите
пиејки од два пехара лакомо и од високо
заедно гледаа над болните, слабите и умрените.

Се прошета и низ ливадите во паркот
за да ги натера цвеќињата да помислат
на необично зачнување од непознати полени
за никогаш повеке да не заспијат леко
свиткани под тежината на блудниот ветер
кој ги направи грешни како и нивните првољубени.

Ѓаволот потоа здогледа Крал
без ум и круна
со многу гнев во душата му
на кој крв и воздишки му понуди за возврат
за служењето од кое со злато ке ги возобнови крилјата свои
за да можат да го носат на прошетките со ѓаволот.