Дали државата може да гради фабрики?

kultuzin напиша: платеник/ енергијата е област во која државата може и треба да инвестира.

Култузин,

Неспорно, државата мора да инвестира во таа индустриска гранка. Државата исто така треба и мора да инвестира и во многу други области кои се од државен интерес, а кои оперираат на чисто економски основи, односно каде мотивот е профит.

Државата исто така мора да инвестира и во другите области, каде профитот не е мотивирачки фактор и во областите каде приватниот капитал не е заинтересиран да влезе или пак го нема неопходниот финансиски капацитет. Значи зборуваме на непрофитабилниот сектор и секторите кои се капитално интензивни.

Не станува збор дали државата може да инвестира во фабрики, туку дали сака и дали е политички коректно во дадениве, светски, услови да се зафаќа со такви зафати.Едноставно политчката, идеолошката матрица не е таква за да може да се гледа благонаклоно на таквите иницијативи.

Праксата покажува дека тоа е можно и тоа не само во Кина, туку такви примери има и во високо развиентите капиталистички земји.

Што се оденсува дали можат таквите компании да бидат успешни, верувам дека е можно доколку се има добар, стручен кадар и јасно се дефинирани и зацртаните одговорноста, целите, стратегијата и крајниот резултат кој се очекува од одговорните.

Од мое лично искуство можам да кажам, да се работи во голема компанија која вработува 5000+ луѓе нема никаква разлика дали компанијата е акционерско друштво или државна организација. Раководниот кадар подеднакво е одговорен за постигнатите резултати. Дали тие ќе бидат одговрни пред илјадници приватни сопственици, читај акционери или ќе одговараат пред соодветното министерство, се очекува резултатот да биде ист. Огранизацијата мора да биде профитабилна.

Големината на организацијата е таа која го усложнува процесот на менаџирање.   

Изменето од Platenik - 18.Април.2011 во 03:38

Те сфатив многу убаво него само го коментирав примерот со Сведмилк. Иначе државата може да гради фабрики ама конкретно за Македонија тоа не е решение.

Andjelina напиша: државата не гради фабрики...може само да ги поттикне странските инвеститори да изградат фабрика...на пример како што ја поттикнаа градбата на Сведмилк

Примерот со Сведмилк и не е баш некој пример поради тоа што се покажа колку профункционира... а и каква инвестиција беше тоа ?!?! Фабриката беше продадена за 1 евро со обврска до газдите да ги подмират сите претходни долгови кои дотогаш постоеа . Зарем тоа е инвестиција и тоа се нормални услови за развој и вработувања?!? Сточарите преку ноќ станаа стечајци ... Срамота !!!

платеник/ енергијата е област во која државата може и треба да инвестира.

Владите во капиталистичките држави неградат производствени капацитети!

Меѓутоа, да го земеме за пример проектот Вардарска долина, вреден 1,5 милијарда евра. Дали е некој кадарен да најде инвеститор, било домашен било странски, кој ќе го финансира проектот. Не, неможе да се најде таков затоа што такви едноставно нема.

Што правиме сега?! На Македонија и се потребни енергетски капацитети, а нема инвеститори.

Владата која е едниственито гарантор за државата ќе си бара алтерантива за странските инветиции. Таа од својот буџет ќе одвојува средства за таа намена. Но, со оглед дека буџетските средства не се доволни (од разбирливи причини), тогаш владата ќе се обиде да ја затвори финансиската конструкција преку позајмување на средства.

Нејсе, проектот ќе биде изграден и пуштен во употреба. Со оглед дека владата ќе биде сопственик на капиталното добро, таа ќе треба и да ја менаџира новата профитабилна организација. Значи Владата како газда ќе треба да бара стручен персонал кој ќе биде кадарен да раководи со еден таков комплексен бизнис и меѓудругото вработува работници. Во тој случај владата ќе треба стручно да се оспособи ако несака новото јавно претпријатие да се доведе во истата положба како и предходните државни или јавни претпријатија. Едноставно владите денес го немаат тој капацитет, а според сегашните светски трендови немаат ниту интерес да влегуваат во такви бизниси.

Во тој случај на владата ќе и остане само една опција, а тоа е да новото капитално добро го приватизира, односно го продаде. Всушност како што направи и со Телекомот, Сведмилк, Окта, ЕВН Македонија, Банките...... Човек може само да се надева дека владата ќе може добро да ги продаде капацитетите, а од продажбата ќе ги подмири долговите.

Владата е таа која би можела да го започне инвестициониот циклус. Со оглед дека тој циклус е долготраен 10-15 години, ако не и повеќе, сакале или не владата мора да биде ангажирана околу менџирањето на новите капацитети. Во најдобар случај тоа треба да биде од времето на пуштањето на капацитетот во уптреба, па се до неговата приватизација.

Само да незаборавиме дека некогаш не е лесно и да се продаде нешто, единствено ако не се продава под пазарната цена, а која пазарна цена може да биде и под цената на чинењето.

Мислам дека премногу се експлоатира поимот странски инвестиции, пред да се знае приордата на самиот поим и кои се главните мотиви на приватните инвеститори.

И во најразвиените капиталистички држави администрацијата е таа кој ја има водечката улога. Водечката улога на админстрацијата добива на значење уште од времето на светската криза 1929-1933, а научно е подкрепена од теоретските трудови на Џон Мајнард Кејнз.

Никако несмее да се подценува моќта на владите, чија моќ е резултат од демократски стекнатиот мандат. Ако градењето на фабрики, вулгарно кажано, ја обезбедува иднината на државата, тогаш мислам дека инвестицијата е оправдана. Целта ги оправдува средствата!

Мамамд разочарувачки е што сеуште нашата неспособност ја оправдуваме со „лепливите раце„ на вадата„. Јас незнам кој не спречува да имаме добра идеја , да најдеме финансиско покритие и да инвестираме. Парите од буџетот кои викаш ти дека се крадат , и да не се крадат ќе завршат на друго место. Јас ти кажав кај власта има огромни пропусти меѓу кој „лепливите прсти„ се најмал проблем. Но тоа не е оправдување. Има милион начин за развој на малите бизниси и за реализација на квалитетни проекти. Но колку ние сме способни да понудиме конк*рентни проекти и идеи. Јас сепак сум за тоа да се погледнеме во огледало самите па после да критикуваме. Но сепак критиката е најлесниот начин на бегање од одговорност. Владата ни е таква каков што е народот. Да не беше народот таков немаше ни вадата да ни биде таква каква што е. За споредба земи ја Словенија. Можам да се кладам дека и најлошата влада да ја имат во светот менталитетот на Словенците и сфаќањата за тоа што е квалитет, што е конк*рентен производ ќе ги бутка напред и повторно ќе бидат тоа што се. Сосема спротивното се лсучува кај нас, каде што за жал сеуште огромен дел од граѓаните сеуште живеат во некој времиња каде што државата им го сервираше лебот на тацна. Мислам дека за жал тоа е сеуште најголемата кочница на нашето општество.Тоа најдобро се одсликува со партизацијата на институциите и гледање на успехот преку партиска линија. Што ќе каже повторно на грбот на државата. Е тоа е она што треба да се смени.

Незнам зошто се запнува толку со инвестиции од надвор. За да дојдат тие инвстиции прво и основно треба да зајакне домашното стопанство. Според мене грешка на владата е што премногу енергија вложи на привлекување на странски инвестиции, додека домашните производители ги запоставија на некој начин. Втора работа која државата може а не го прави е правилно распоредување на средствата кои ги доделуват во вид на субвенции. Тука има навистина големи пропусти. Но сепак најголема грешка јас гледам во неинвентивноста па ако сакате и неспособноста на нашите производни капацитети да понудат конк*рентни продукти.
Секако има неколку позитини примери кои докажуват дека способните бизнисмени колку и да е лоша власта и колку и да се лоши законите сепак можат да напредуват.
Ке ја земам за пример винаријата Бовин или Сковин. Како и Виталиа. Пример нека бидат и Алкалоид или па Скопска пивара. Здравје Радово исто така од едно собиче почна да се развива. Пебеско исто така е добар пример. Има и многу добри примери во Струмичко кои со земјоделие станаа мали предприемачи и денес запослуват луѓе. Сите овие примери кажуват дека владата може да ги подобри условите за оварање и развој на мали и средни бизниси но на крај сето се сведува на тоа што можеме ние да го понудиме како идеја. Еве на пример видете што се случува со Охрид кој буквално лежи на пари , но хотелиерите сеуште не нашле нчин како да го искористат тој потенцијал.