Атанас Раздолов

Грешка некоја. Или Раздолов заборавил или пак во печатницата нешто згрешиле. Не е многу, само една двојка напишале наместо 3.

Македон напиша: Каснакоски, доволно е да ја погледнеш датата на смртта на неговиот командир. Човекот починал во јуни 1912 година, кога сеуште не била завршена Првата Балканска војна. Воопшто не станува збор за Втората Балканска војна.

Не е доволно, оти во јуни 1912 Првата балканска војна не била започната.

Светогорски е загинат во време на Междусојузническата војна во битка со Србите на Султан тепе /денес Царев врх, Осоговска пл./ и Ретки буки.

Каснакоски напиша: Уште нешто од Раздолов. Покажувам го оти е во врска со погоре коментираниот стих. "...Робот клетник македонски До што е бол-ќе го жегне, Но, јаремот отомански Нема веќе да го тегне Ќе не бесат, ќе не весат Зад затворски лемни врати, Но, пак нема да не стресат Варварине-дипломати! Не сме ние ни Романци, Ни Бугари, Грци, Срби, Разберете не, поганци, Денеска сме црно робје. Атанас Раздолов 1901 година :) :) Македон нека објасни кој го правел Раздолов Романец. Дали Романците сакале да ги романизираат Македонците.

Каснакоски, во Македонија постоела романска пропаганда, иако не била толку моќна, па сосема нормално е Раздолов да пишува и против Романците, сепак, тоа претставувало присуство на туѓ елемент помеѓу Македонците и сосема нормална е реакцијата на жител на Македонија.

Се знае кога го најдоа на клупата,во него имаше проштално писмо,писмото беше отворено во полициската станица,а текстот и денес постои.

Македон напиша: Каснакоски напиша: Најдов нешто интересно. Раздолов напишал песна за својот командир Светогорски. Подпоручик Георги Светогорски, загинал за време на Втората балканска војна во борбата против Србите во сражението при Ретки буки и Султан тепе. Леле, Раздолов војувал против Србите за интересите на Бугарија. Ако бил етнички Македонец, треба да бил продадена душа /тоа од речникот на Буги или Платеникот беше?/ Сега ќе ја најдам песната. Каснакоски, Светогорски е командир на кумановската дружина, која се борела во рамки на Македоно-одринското ополчение. Сите тие борци се надевале на независна Македонија и верувале дека сојузниците ќе ја донесат истата, па дури подоцна сфатиле дека тоа било само илузија и дека се измамени.

Добро, ама тоа е Втората војна, која завршила со Бук*решткиот договор.

Атанас Раздолов
Збирки поезија

    * Баба Ѓурга и проза во стихови. Од современиот македонски дух. (Ќустендил), 1895

    * Слобода или смрт. (Сливен), 1898

    * Револуционер или предавник. (Софија), 1901

    * Бунтовни песни на револуционерот-емигрант. (Јамбол), 1903



Баба Ѓурга и проза во стихови. Од современиот македонски дух. (Ќустендил), 1895





Баба Ѓурга и проза во стихови. Од современиот македонски дух.

Ќустендил, Бугарија, 1895 година


Напред


Станете борци, кренете глава!
Станете против враг вековит!
Борбата задача нам ни дава
Да биде урнат азискиот ѕид.

Владици, попови со црни капи
Слобода да ни донесат нема;
Нема со топови турскиот катил
Да нè застрашува во наша земја.

Затоа напред и „Напред“ да гласи,
Борба да јачи низ нашиот крај:
Нека слободата да го краси
Нашиот единствен земен рај.

Да ни е света револуцијата и чиста,
На сите да ни донесе спас;
Славата нејзина да нè заштитува, да блиста!
За воскрес наш да втаса час!

Затоа напред, јуначки напред,
Без малодушности, без трошка страв.
Ропското грдо да се запре
И да се пеплоса, да стане прав!

Та, друго ништо не се ни може!
Зарем на тиранот ќе му се жалиме?
Да го парчосаме турското ноже!
Така слободата ќе ја спечалиме.


Кој ќе ни помогне


Слобода сакаме -
Народот вика така
Кој да го слушне кутриот народ,
Бугарија ли? Тракија?
Дали учената Европа,
Којашто гробот ни го копа?
Или пак сениште од некој храм
Спас ќе ни донесе нам?

Бугарија и Тракија
Од друго вино се опија;
А од просветената Европа
Без „Батак“ не ни тропа
И нигде никому чуда
За спас не му се нудат,
Затоа: кутрете - чинете
И - сами накај правдините!


Кон јунакот


Јунаку храбар! Јунаку смел!
Гората веќе е в пролетни пелени.
Уште ли патот не си го зел
Накај рудините планински, зелени?

Кадешто животот ти поминал,
Кадешто крвта арамиска ти зборнала,
Кадешто си ајдукувал од мал
Со сè дружината верна и зговорна.

Дали ти служна очаен глас
Како надојдува од татковината!,
Уште ли ќе нè гнетат нас
Ропството тиранско и темнината?

Не паѓај в очај, јунаку драг!
Напред со знамето алово, вжарено;
Веј го пред очи на клетиот враг,
Сегде кај мракот азиски царува.

Земи му мерка! Урни го сет!
Нека се затре, нека се дотолче,
Бедејќи не се трпи тој гнет -
Народот треба радост да дочека!


Кон Струма


Ој ти Струма, тивкотечна!
Љубов вечна и срдечна
Прими, потем препрати ја
До браќа ми поробени -
Препрати ја, позлати ја
Со зборови позлатени:
„Со молење престанете!“
Сите простум застанете.
Дојде кова, дојде време
Ние да се совземеме,
Да застанеме на пат
На тој душман што ко ат
Преку леи и тумбази
Слобода ни ја гази.
Дружно да се поткренеме,
Да викнеме: дојде време!
И додека „Ај“ се зборне,
Враг да сотреме од корен!


Кон гората


Горо! Горо осланета!
Шуми горо, душа слади,
Шуми, оти на јунакот
Од многушто му се згади:

По туѓина да се шлае,
Да се скита и теглила
Тој да гледа, немтур да е
В Македонија жална, мила.

И ти кукавиче сиво!
Дај, закукај - стај му намек
На турското племе диво
Дека борба прифаќаме!

Дека сите тргнуваме
Во борба, на „или-или“!
Во смрт или напуштање
Во нивното царство гнило.


Изменето од Каснакоски - 06.Септември.2010 во 17:49

Каснакоски напиша: спомени на М. Герджиков

Прво фали,послем плукај,тактиката секогаш е иста.