ЕДИНСТВОТО ВО ЦРКВАТА И КАКО СЕ РАЃА ЕРЕС

Испитувајте ги духовите

Текстот е истовремено и одговор на прашањето на Аџија

АЈДЕ, ова нема храбри да одговорите... 
Можеби следново:

КОГА ЧОВЕК ЌЕ ДОЈДЕ ДО ОТКРИВАЊЕ, КАКО ЌЕ ЗНАЕ ДЕКА ТОА Е ОД СВ. ДУХ А НЕ ОД ЛАЖНИОТ?

Со Божја помош јас ќе се обидам иако мислам дека за повеќето православни ова и не е некое тешко прашање.

    Човек со личниот однос кон Бога може да доаѓа до сознанија и
откровенија. Директно учи од Бога. Степенот на сознанијата зависи од
искреноста на односот и од големината на барањето на верникот. „Кој
бара ќе најде, кој тропа ќе му се отвори“. Сепак наместо Светиот дух
може она што го доживува како откровение да биде од друг небожји дух.
Искусниот повеќе знае да го испита тоа, но и најискусните паѓаат во
прелест. Затоа испитувањето го врши Црквата како заедница на верните
водена од Светиот Дух.

    Црквата започнала со осенувањето од Светиот
Дух на
Соборот на Апостолите. Во тој момент Светиот Дух го „дефинирал“ духот
на верата во кој верниците треба да пребиваат за да бидат водени по
патот на вистината. Восхитени со даруваниот Свет Дух Дух на верата тие
веднаш излегле надвор, проповедале и силата на нивната говорна
проповед,
но и проповедта на Духот кој зборувал од самата нивна појава била толку
голема што
веднаш привлекле неколку илјади верници. Тоа е педесетница, Духовден,
денот на почетокот на новозаветната Црква. И таа од таму се шири со
нови христијански верници. Секој што влегува во Божјата Црква влегува
во тој Божји дух, Дух на верата. И со текот на времето зависно од
вложувањата се повеќе е даруван и опфатен како дел од таа Божја Црква
од истиот почетниот Свет Дух.

„Јас сум вистинска лоза, Мојот Отец е лозарот.“

    На својот пат верникот повремено треба да се
консултира со Црквата за своите сознанија и објави. Ако нешто може да
има опасни последици веднаш се консултира со Црквата. За верникот,
Црквата е другиот верник. Контактот со друг верник од истата вера е
како тој човек да контактирал со целата Црква.  Другиот верник како
верник кој пребива во Духот на верата бидејќи самиот не обземен од
духот на откривањето ќе има добра подлога да процени дали доживеаното,
објавеното, откриеното е складно со верата. Врз основа на тоа ќе му
даде став. Ако не е сигурен ќе прашаат трет поискусен, па свештеник, 
монах, духовни старци т.е. ќе ја консултираат целата заедница на
верните Црквата. „

Испитувајте ги духовите 

Се испитувајте, за доброто држете се! 

    Духовното искуство на другиот кој добил други духовни дарови го
открива недостатокот кај првиот. Другиот верник комуницира со други
верници и целата Црква го вклопува сознанието во себе. Комуникацијата
на верникот со Црквата може да биде и кога тој чита Православна
литература и други форми на контакт на поединецот со внатрешното
богатство на Црквата и при таа ситуација тој врши консултација на
своите откривања со вкупното откровение на Црквата, како Црквата на
живите така и Црквата на починатите верници. Врши консултација што
значи и не мора веднаш целосно да прими. За она што не се согласува
разговара со други и меѓусебно се решава проблемот. Тоа ја прави
соборноста на Црквата.

„зашто, каде се двајца или тројца собрани во Мое име, таму сум и Јас посреде нив.“

„Испитувајте се сами себе дали сте во верата! Сами
испитувајте се! Или не сте свесни дека Исус Христос е во вас? Освен,
само ако сте недостојни.“

„и испитувајте се што Му е на Бога угодно!“

„Се испитувајте, за доброто држете се!“

    Таму каде што постои соборност во „собрани во Мое име“ на Црквата таму
постои единство. Така што проблемот на еретизмот и на обманата е
спротивноста на принципот на Соборноста во Духот Божји т.е. индивидуализмот на човекот. Истакнувањето на
сопствениот авторитет над авторитетот на заедницата на верните Црквата.

    Ако откровението на верникот е лажно тоа ќе биде стопирано некаде
од другите верници? Најчесто уште на почетокот при првите разговори со
верниците, т.е. консултација со Црквата. Зошто тогаш некои ереси не
биле стопирани уште во зачетокот? Пак е проблемот во злоупотреба на
авторитетот. Одреден човек стекнал некаков добар авторитет и луѓето
почнале да му веруваат без испитување. Оние кои потпаднале под силата
на нечиј индивидуален авторитет ќе бидат поведени во обмана заедно со
оној кој има ментално и духовно влијание на нивните ставови. Тоа лажно
учење, сознание, откровение ќе биде отфрлено од другите, но оние чија
волја потпаднала под волјата на авторитетот ќе му веруваат на за нив
„големиот“ авторитет. Наспроти тенденциозните атеистички и еретички
напади за авторитарноста на Црквата, токму слободата на волјата во
испитувањето го обезбедува единството на Црквата, а спротивното од
соборноста,  индивидуализмот го создава модерниот атеизам и еретизмот.

Ако згреши против тебе братот твој, оди и искарај го насамо; ако те послуша, си го придобил брата си;

ако ли не те послуша, поведи со себе уште еден или двајца, па со устата на двајца или тројца сведоци нека се потврди секој збор;

ако ли, пак, не ги послуша и нив, кажи й на црквата; па, ако и црквата
не ја послуша, тогаш нека ти биде тој како незнабожец и митник

    Всушност и силата на ереста може да се пресмета со силата на
авторитетот на оној кој западнал во ерес се додека не се потроши
авторитетот. Така некој кој нема силен авторитет ќе го запрат
најблиските со кои контактира, ако западне во индивидуализам, сам ќе
остане во прелест. Доколку не се покае и покори на Црквата - заедницата
на верниците ереста ќе заврши со него. Ако веќе стекнал авторитет врз
некои луѓе,  тогаш кога ќе потпадне самиот од обмана, оние кои се со
волја подложна на неговиот авторитет ќе бидат следбеници и
поддржуватели на прелеста. Ако имал локален и регионален авторитет
пример (поп Богомил) ќе ги заведе оние кои му веруваат на неговиот
авторитет и тоа трае до неколку децении, може да фати и некој век. Ако
има глобален авторитет првообманетиот, како Ариј, Ориген ереста и
глобално ќе се прошири и ќе трае како зараза неколку века по што се
стабилизира позицијата и полека стагнира. Едноставно авторитетот кој
врши опресија на слободните волји на луѓето по тоа прашање се троши.
Луѓето веќе не му веруваат на стара слава.

4.  Бидете во Мене, и Јас ќе бидам во вас. Како што прачката не може
да роди плод сама од себе, ако не е на лозата, така и вие, ако не
бидете во Мене.

5.  Јас сум лозата, а вие прачките; и кој што е во Мене, и Јас во него,
тој ќе даде многу плод; оти без Мене не можете да направите ништо.

6.  Ако некој не остане во Мене, ќе биде исфрлен надвор, како прачката,
и ќе се исуши; а такви ќе ги соберат, и во оган ќе ги фрлат, и ќе
изгорат.

    Ако има така да речам севселенски авторитет како
со Римокатоличката ерес ќе трае со милениуми. Римокатоличката Црква се
индивидуализира го напушта принципот на соборност од останатите помесни
Православни Цркви на Едната Соборна Православна Црква. Уште пред
расколот на каноските собори таа настапува индивидуалистички. Одлуките
кои во целост важат за сите селективно ги бира кои ќе ги почитува кои
не. Бара посебни покани, посебно издвојување и уважување на нејзиното
мислење со еден збор индивидуалистички се наметнува во Соборот на
верниците. Тоа ги води во создавање на самообмана т.е. појава на
еретички учења најпрво со (филиокве) и нивно одвојување од Соборната
(Католичанска) Православна Црква.

Ставовите засновани не на слободната волја на заедницата на верниците
туку на пресијата „Јас знам“ порано или подоцна го зголемува
внатрешниот бунт на потиснатите волји. Наметнатиот авторитет слабее.
Протестантите го отфрлаат Римокатоличкиот авторитет со тоа што создаваат свој личен индивидуален авторитет. Меѓутоа самите не
можат да основаат Соборна Црква, бидејќи Соборната Црква ја
формира Господ. Ако излегле
од мртва црква како што самите го обвинуваат римокатолицизмот како можат да формираат жива. 

6.  Ако некој не остане во Мене, ќе биде исфрлен
надвор, како прачката, и ќе се исуши; а такви ќе ги соберат, и во оган
ќе ги фрлат, и ќе изгорат.

Лозата е Црквата и може да биде Една. Отпаднатата прачка се суши и како што од живот, живот се раѓа, од умрено, живот не се ствара. Лабараториски
р'кулец не р'ти. Црквата е оформена и постои. Во нејзе може да се
влезе, а не да се формира. Учењето може да се стекне и да се додаде, а
не догмите одново да се градат. Но наместо да влезат во Црквата Божја
створија разни цркви со разни свои толкувања со експлозија од индивидуализми и авторитети што повлекуваа луѓе под себе.

Бидете во Мене, и Јас ќе бидам во вас. Како
што прачката не може да роди плод сама од себе, ако не е на лозата,
така и вие, ако не бидете во Мене.

Изменето од sard - 27.Јуни.2007 во 23:12

Внеси реплика	страница 12 3 6 >
Tweet