РЕФОРМАЦИЈАТА

 аџија напиша:

Христос рече: Одете по сите народи и учете ги на тоа што ЈАС ви го заповедав.

Христос никаде не и дал задача на црквата таа да одлучува што и како треба да се проповеда, да одржува концили, да црта икони, да наплаќа за свеќи или за доброволен прилог, да менува, додава и изменува, туку да го проповеда КАКО ШТО ТОЈ им заповедал. А Светото Предание Христово го имаме запишано од тие апостоли. Значи тука нема никаков маневарски простор оставен на црквата. Таа има јасна и едноставна задача: да го проповеда Христа и Неговото учење. А не учењето на светите оци, на Вселенските Собори, на Патријархот овој или оној. Ние не сме посредници на Господ, туку негови амбасадори, негови сведоци...

Дури Владе, зборот црква не се ни спомнува во Новиот завет. Се користи грчкиот термин еклесио (ек-од; калео-повикан), значи повиканите, собраните... Тука нема никаков збор за институции, згради, хиерархии, посредства. Станува единствено збор за повиканите да го следат Христа. Тоа е црквата.

Затоа црквата е најмалку „место“ како што ти тоа го прикажа. Црквата е тело, динамичка материја - Христовите верни чеда. Затоа секогаш кога ќе кажеш „Св. Дух ја вдахновува Црквата“, имај на ум дека тука се зборува за „повиканите“, за СИТЕ ЛУЃЕ собрани под Христовиот Крст. Нема тука ни збор за некаква виша каста на свештеници кои на нас неуките ќе ни го отворат рајот. НИЕ сме црквата. Нас Св. Дух не вдахновува.

Vo Svetoto Pismo go nema ni zborot chrch (ne znam kako se pisuva na angliski). Znaci, jasno e deka Crkva e slovenski prevod na svetite Kiril i Metodij na grckiot zbor Eklisija. 
Predanieto Hristovo, apostolite go propovedale po svetot formirajki Crkvi i nekoi od niv go zapisuvale, objasnuvale i tolkuvale. Nekoi od tie zapisi (poslanicite) se vlezeni vo Novozavetniot kanon, a nekoi ne. Toj kanon se formiral konecno vo 4 vek, dotogas po crkvite kako predanie se cuvale i drugi dobri poslanici od apostolite. Pavle ne napisal tolku kolku sto ima vo Biblijata, tuku verojatno 3 pati po tolku, koi isto taka imaat ogromna vaznost. Za ova toj pisuva i vo svoite poslanici. Inaku ucenjeto na Svetite oci ne e padnato od mars, nitu e vo sprotivnost na apostolskoto ucenje, tuku e tokmu primena vo zivotot na apostolskoto predanie. Istoto e i so Vselenskite sobori, na koi se raspravalo za strogo bibliski prasanja, odnosno za licnosta Hristova i za Bozjoto postoenje (zasto tesko mu na onoj koj pogresno ke go nauci narodot - ova se zborovi Hristovi). Navistina ne znam zosto imas problem so ova. Pa i samite apostoli vo 51 g., se sobrale vo Erusalim da se "dogovorat" sto ke pravat za odredeni prasanja i donele odredeni zaklucoci (citaj vo Dela apostolski), znaci i tie imale Sobor. Crkvata uste od apostolsko vreme se dogovarala kako ke propoveda i odrzuvala koncili. Sakas da kazes deka protestantite vo svojata istorija nemale nitu edna konferencija na koja donele zaklucoci koi imaat opsta vaznost, i koi ke ja opredeluvaat formata i sustinata na taa protestantska zaednica. Ne veruvam deka e dozvolivo sekoj individualno da si sfaka i da se odnesuva sprema Biblijata, pa i kaj niv postojat teolozi koi go poucuvaat narodot, odat na misii, utvrduvaat, ispravaat. Ne veruvam deka koga protestantskite zaednici dosle pred indijancite samo im ja stavile vo race Biblijata i gi ostavile da pravat sto sakaat.

Samiot Pavle zboruva za "kastata" episkopi i svestenici vo poslanieto do Timotej, a potoa vo poslanieto do Solunjanite, objasnuva kakov treba da bide odnosot na hristijanite kon nivnite nastavnici.

Jas ona sto go rekov za Crkvata se citati ili prikladni parafrazi na Pavlovite zborovi, ne znam sto e tuka sporno za eden hristijanin.

Внеси реплика	страница <1 3 456 7 10 >
Tweet