КРШТЕВАЊЕ НА БЕБИЊА-ДА ИЛИ НЕ?

EvAngelos напиша: Ми се допаѓа како размислуваш роме, навистина! Би сакал да потенцирам на тоа дека секој кој вистински се покајал, кој има вистинска и правилна вера во Христос, вера од која автоматски произлагуваат дела (добри плодови, согласно Христовото учење) и кој, откако ги исполнил предходниве 2 предуслови, извршил/а библиско крштевање, тој човек е СПАСЕН! (согласно Марко 16:16)   Сите останати случаи се под знак прашалник. Браво уште еднаш за коментарот. поздрав

evangelos(eveangelist)ako sakash toa da kazesh so imeto.za toa jas bev krstena ko bebe mojte roditeli toa go odluchija i ko rastev nikoj nemi objasna za Hristos samo znaev oti je Bozji Sin ama koga pochnav da ja chitam Biblijata reshiv sama za sebe i se Krstiv i znaev shto znachi krshtevanjeto.ama pak treba da prodolzam da odam po tesniot pat,je dosta tashko no Hristos mi dava sila za da prodolzam vo machenjeto so Krstot napred.

slave напиша: ve citam vnimatelno, i ako ponekokas mi smeta skrsnuvanjeto od temata sepak sakam da kazam deka se slozuvam so toa deka decata treba da se krstevaaat samo koga kaj niv ke proraboti svesta a i na krajot na kraistata ne e potreben pop za da gi krsti ,so vera i pokajanie i so direkten kontak so nasiot Bog Isus hristos mozat i samite da si se krstat . kako ke me krsti pop koj sto vo sebe ima milion grevovi zarem toa ne treba da se cisti luge kako sto se opisani vo Biblijata.

аџија напиша: за ова се сложувам со бела, не е важен човекот кој крштева и неговата вера/невера, туку верата на оној кој што е крстен....

Изменето од belichka - 30.Март.2007 во 19:43

Добро вечер на сите!

Ako treba da bideme direktni....strogo NE za krshtevanje bebinja!

pokajanie; vera (so dela) pa krshtevanje.

Гледам дека не сум постирал свој јасен став, па ќе го напишам сега, иако повеќето веројатно знаете кој е мојот став.


Категорично сум против крштевање на мали деца, не затоа што со тоа се врши некаква духовна штета на самото бебе, туку ако може најкратко да го изразам: ЗАТОА ШТО Е Е ЕРЕС.

Доволно пати ние си измислуваме, си додаваме, си менуваме, и си кроиме христијанство според нашите потреби. Зарем ако не е така, зошто постајано бараме изговори за нашите постапки вон Божјиот Збор? Не е ли доволен? Не е ли сеопфатен? Згрешил ли нешто?

Господ оставил навистина план за тоа како човекот да му пристапува, како да му верува, и како да го следи... Ако сме христијани, барем, веруваме во тоа. Епа зошто тогаш го слушаме повеќе помесното попче, од ГОСОДА?

За мене ова е ненадминливо поважно од било каква традиција, „убаво чувство на утеха“, итн. Противречиме ли на Христовите упатства, тогаш противречиме на Бога, противречиме на Христовата Црква и противречиме на самите себе како „христијани“...

rome напиша: znam oti na nekoi luge ne im je jasno za krshtevka no dali znaat oti ima povazna krshtevka namesto krshtevkata so voda.taa krshtevka treba site daja barameso cela nasha dusha i neje tolku lesno.krshtevanje so voda mozi sekoj eden da go napravi no neje bitno za spasuvanjeto ama drugata krshtevka idi samo od Boga .ve molam chekam odgovor.

Роме,
чекаш одговор, ама немаш прашање , барем не јасно издиференцирано.

Меѓу редови мислам дека можам да ти прочитам на што мислиш кога збориш за тоа друго (не водено) крштевање.
Најверојатно мислиш на онаа изјава на Христос: "Кој сака да биде Мој ученик, нека се откаже од себе, нека го земе својот крст и нека ме следи", на тоа мислеше или грешам?
Ако мислеше на тоа, се разбира дека те подржувам дека тоа е важно за спасението, поточно, тоа е индикатор за нашето покајание и вистинска вера, бидејќи само тој кој искрено и вистински се покајал од стариот живот и навики, и кој со сето срце поверувал во Христос и со љубов му се предал целосно на Него, може да го исполни тоа, како што ти го нарекуваш, поинакво крштевање.

Иако крштевањето не е првостепено битно за спасението, сепак намерното одбивање на крштевањето е непослушност кон една многу лесна заповед на Исус Христос и како такво, е добар индикатор за нашето неискрено покајание и лажна мртва вера.