За спасението

Uste edna recenica koja, gi tera ludjeto da se raspravaat za neshto shto ne go znaat. Samo Bog znae koj ce odi vo carstvoto nebesko i samo toj gi znae kriteriumite. Taka da dzabe nateganje... pa nekoj mora da odi i vo pekolot

alf напиша: ... Eden e toj shto postrada za site...

Во врска со тој кој сметате деа е спасител, ме интересира следново,
Тој бил создаден (дали може да се употреби зборот - роден?) од бог уште пред создавање на светот (универзумот), но се родил како човек пред 2011 години.
Бог знаел дека тие што ги создал (луѓето), ќе бидат грешници, па затоа, после илјаднци години перипетии, казни, страдања, убивања ... си испланирал да го „жртвува“ својот единороден син! Е сега, дали ова жртвување е навистина жртвување? Во сите религии има појава на принесување жртви. Кога се принесува жртва, таа, независно дали е животно или човек, се убива за истата да умре и - толку. Соодветниот бог ќе биде задоволен. Но, овде имаме случај на смрт, но потоа повторно оживување на жртвата. Значи, не ми е јасно, умрена ли е или жива е жртвава? Ако е жива, тогаш за какво жртвување станува збор? Ова испаѓа како онаа бугарската: „т’зи дупка не е дупка!“
И, ај, нека биде жртвата - жртва! Еве да речеме дека ја прифаќам таа приказна.
Само, незнам што е со спасението?!
Ако Исус е спасител, тогаш, кога почнува да станува активно тоа спасение? Дали со неговото раѓање како човек, дали со неговата смрт, дали со воскреснувањето или кога тој повторно ќе дојде? На судниот ден де мислев, кој нели еве го, само што не е дојден!