Болеста и религијата

Темнината е одсуство на Светлината. Болеста е одсуство на здравјето.
Како што е темнината неудобна, така и болеста не е пријатна. Нормалната состојба на телото е здравата состојба, зашто Се’Милостивиот и Се’Добриот Татко и Творец на сите и на се’ не создава болни и нездрави, ами здрави луѓе, тела и души.

Телото и душата се два организма кои се меѓусебно поврзани. Умот со мозокот и со нервниот систем, срцето на сокриениот наш човек со телесното срце. Здравјето на нашиот сокриен човек се одразува на здравјето на нашето тело. Здравјето на телото зависи од здравјето на сокриениот човек. Па така доколку некој кажат дека “го боли срце“, тоа е поради тоа што неговото внатрешно - нетелесно срце страдало поради омраза од другите, страдало поради невозвратена љубов, страдало од навреди, предавства (личностни)... И таквите состојби се одразиле на онаа мала мускулеста пумпа под градите. Ако некој кажат дека се “шекнал со умот“, тоа е поради тоа што бил премногу напнат, под стрес, нервозен, многу се оптоварувал со размислувања и сета таа ненормална умствена состојба му го разорила умот и оставиал последици и во неговиот мозок (т.е. телесниот орган).

Апсолутно најсигурниот лек за сите болести е без сомневање - близината до ЖИВИОТ БОГ! Колку поблиски до Него, толку се болестите подалеку од нас. Причината е таа што: близината до Бога не’ нахранува и не’ исполнува со Божјата БлагоДат, а оваа пак ја нахранува нашата душа со сета за неа потребна и соодветна вистинска Храна. Како што на телото му е потребно леб, млеку, масло, јајца, сирење... кои го снабдуваат телото со витамини, минерали, а вежбањето му помага да биде витално и јако и здраво... така читањето на Светото Писмо, отците на Црквата, Молитвите ја хранат, ја исчистуваат од немир, хаос, зло и ја исполнуваат со добро, со љубов, со мир, со радост и со здравје и ја облагородуваат нашата душа, а активното мислење на добри работи, правењето на дела подобни на Светлината, духовниот тренинг... овие ја утврдуваат нашата душа во доброто и и’ даваат сила за да истрае на својот Пат кон Небесниот Отец и ја насочуваат кон каде треба да оди и што треба да прави.

Животот во здравите состојби на душата и’ го обезбедува здравјето и нејзе и на нејзиниот слуга - телото.