СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

**Јас сум обичен човек, со обични мисли,** · Катица Ќулавкова

   Можам
посебна да те направам
како и правев
можам
во висини да те издигнам
како и правев
но не давај
црвот на сомнежот
да ми ја одзема силата
како што прави
но не давај
спремена трпеза
други да ја испоганат
макар и на шега
која да заболи знае
да те направам никаква
како и правев
од земја да те треснам
како и правев
со трошки расфрлани
кловнови да се сладат
кои во нешто
те потсетија на мене.

СТИХОВИ КОИ ВЕ ДОПРЕЛЕ

За љубовта

Да зборувам на сите човечки јазици,

па дури и на ангелски,

штом љубов немам,

ќе бидам бакар што ѕвони,

или кимвал што ѕвечи.

Да имам пророчки дар

и да ги знам сите тајни,

да ги имам сите знаења за сите работи,

па и така силна вера,

што и планини да преместувам

- ако љубов немам, ништо не сум.

И да го раздадам целот свој имот,

да дозволам телото да ми изгори

- штом љубов немам, ништо не ми користи.

Љубовта е долготрпелива,

полна со добрина,

љубовта не завидува,

љубовта не се превознесува,

не се гордее,

не прави што е непристојно,

не бара свое, не се срди,

не мисли зло,

на неправда не се радува,

а на вистина се радува,

сè извинува, во сè верува,

на сè се надева,

сè претрпува.

Љубовта никогаш не престанува,

а другото, ако се пророштва - ќе престанат,

ако се јазици - ќе замолкнат,

ако се знаења - ќе исчезнат.

Оти по нешто знаеме и по нешто пророкуваме,

а кога ќе дојде совршеното,

тогаш ќе исчезне делумното.