Историски погледи на црковните прашања

Теофилакт пишува во едно свое писмо: понеже ние живеемe од долго време во земјата на блгарите, просташтината ни стана блиска другарка и сожителка”.

http://promacedonia.com/vz2/vz2_2_4.htm

Tuka Zlatarski objasnuva kakva mu bila celta na Teofilakt. Da bidat prevedeni zitijata na svetcite na grcki i taka naselenieto da bide romeizirano, da si gi slavi svetcite, ama na grcki jazik.

Taka da toa na NAS BUGARITE e ostanalo od slavjanskiot original. Vo site svoi pisma Teofilakt jasno se razgranicuva od BUGARITE, za nego Bugarite se prosti, neuki, mirisale i t.n.

Platenik напиша: Сакам да верувам дека таа не била надлежна за темата Перистрион. Кој бил надлежен за територијата во која живееле етничките Бугари?

Сакаш, ама полжбата е друга. Во првата грамота Василиј дава црковна власт на Охридската црква една помала територија, ама со втората по молба на архиепископот Јоан му биле дадени и епархиите во Паристрион, вклучувајќи ја и Доростолската епархија. Та за тоа се викала НА ЦЕЛА БУГАРИЈА. Подоцна некои од епархиите одпаднале, ама името си останало.

И ние денеска имаме Доростоло- Червенска епархија, ајде Доростол е Силистра, ама Червен одамна го нема.

Тоа со темата е добар обид, ама нема тука никакви Срби, ниту Црногорци, ниту Босанци. Териториите на тие народи биле надвор од темата Бугарија.
Vidi pak kade e Srbija.

http://img696.imageshack.us/img696/6324/800pxbyzantineempirethe.png

Каснакоски напиша: Македон напиша: Каснакоски напиша: Објаснив зошто е на ЦЕЛА БУГАРИЈА. Видете ја картата. Таму се е кажано. СЕ сложувам со eptendosadno, ништо не одговори за прашањата зошто никој не се повикувал на Василиј, зошто никој не ја спомнувал бугарската Црква, зошто, само едно исто ни објаснуваш, дискусијата станува повеќе бесполезна. Сепак, како и да е, каноните си се канони, а во однос на титулите, кажав, Цариградскиот Патријарх е Архиепископ на Новиот Рим, ама Римјанин не е... За мене е многу плодна зошто разоткрив некои нови факти. На секакви прашања одговорив, само не ти одговарат одговорите.

Ajде да видиме дали одговори, a во однос на тоа дали ми одговараат или не, доволен е фактот што со мене се сложуваат каноните на Православната Црква

1. Зошто кога ги имале грамотите на Василиј II кој според тебе им ги дал териториите на ЦЕЛА БУГАРИЈА, многу бргу го заборавиле и се повикале на Јустинијана Прима, САМО сто и нешто години по неговата смрт, а знаеме дека со новелите на Јустинијан пак, територијата е помала отколку со грамотите на Василиј?! Сам падна во своето нелогично прашање...

2. Зошто ниту еден Архиепископ не се повикува на грамотите на Василиј II, освен еден, ама таму ие интересно да се види на што се повикува, туку се повикуваат на Јустинијана Прима?
3. Зошто по обновата на бугарското Царство на Петар и Асен, односите со Охрид се катастрофално лоши, зошто тие насилно одвојуваат епархии од бугарска Црква?! Нелогично нели?
4. Зошто Калојан прво се обидува да ја стави Охридската Црква под Трновската Архиепископија? Ако била таа Црква бугарска немало да работи против неа зар не? Односите меѓу Охридската Црква и бугарската држава биле катастрофално лоши...зошто? Во случајот со Калојан ќе разберам, се борел за власт, стапил во унија со Папата, ама зошто пак се обидувал да се судри со Охрид, а пред него и другите Цареви?! Па уште и отцепувале епархии од Охрид....
5. Зошто Охридскиот Архиепископ, иако автокефален, учествува постојано во работата на Синодот на Константинополската Црква, а и седи не со другите епископи, туку веднаш до Патријархот, независно дали бил Словен, или Грк.

Повели, одговори.


Изменето од Македон - 10.Јануари.2010 во 15:08

чоли напиша: Во 1234 година умира примас Василиј, протеран на Света Гора Атонска. За трновски архиепископ е избран Јоаким, кој добива сан лично од Никејскиот патријарх Герман. Така Бугарија реконструира своето општење со православниот Исток. Во пролетта на 1235 година, Иван Асен II, неговата сопруга Ана-Марија, ќерката Елена и архиепископот Јоаким со бројна свита пристигнуваат во Галиполи, каде беа пречекани од Јован Трети Дука Ватаци. Бугарската делегација заминува за град Лампсак без Иван Асен II, кој останува во Галиполи, бидејќи според Никејскиот закон странски владетел нема право да посетува империјата. На голем црковен собор во Лампсак со учество на претставници на сите православие цркви архиепископ Јоаким свечено е прогласен за патријарх. Така бугарската патријаршија е обновена. Охридската архиепископија, чии епархии се наоѓаат целосно во Бугарија, задржува одредена самостојност, но пракса донесува врховенстовото на патријаршијата. Црковниот собор во Лампсак

Ама не заборавај да наведеш дека во 1232г. бил склучен договор со кој трновскиот Архиепископ ја признава врховната власт на Вселенскиот Патријарх.
Во 1235г.  Архиепископијата во Трново била издигната во Патријаршија, пред се поради бракот меѓу бугарската принцеза и грчкиот престолонаследник.
Сепак, дури и во овој период, постоел постојан кофнликт меѓу бугарските владетели и Охридската Црква, која постојано се стремеле да ја потчинат, но не успевале.
Интересно, интересно....

Македон напиша: Зошто ниту еден Архиепископ не се повикува на грамотите на Василиј II, освен еден, ама таму ие интересно да се види на што се повикува, туку се повикуваат на Јустинијана Прима?

Зошто се ромеизирала, за тоа. Оној првиот е најважен. Тој најдобро знаел од каде потекнува црквата. А другите по него барат нов идентитет и го наоѓаат кај Јустинијан.

Сам кажа дека црквата на Јустинијан постоела недолго време. Црквата од времето на Самуил си е бугарската црква, Василиј пишува каде биле поглаварите на црквата, па го опишува континуитетот. За него разлика во црквата од времето на Симеон, Петар и Самуил нема. Таа е една та иста. Каде е во тоа време Јустинијаната? Зошто Климент проповедал на езичници-пагани?

Повикувањето е од 1157 г. Зошто до тогаш не се повикувале? Најверојатно дури не знаеле дека имало некаква Јустинијана Прима. И кога научиле, решиле да се повикуваат. Па црквата тогаш била ромеизирана.

Пак да кажам, мене не ми е многу јасно за што спориме.

Пак да прашам - што точно разбираш под ПОВИКУВАЊЕ? Што значи да се повикуваат на традициите на Јустинијана Прима?

чоли напиша: Македон напиша: чоли напиша: Во 1234 година умира примас Василиј, протеран на Света Гора Атонска. За трновски архиепископ е избран Јоаким, кој добива сан лично од Никејскиот патријарх Герман. Така Бугарија реконструира своето општење со православниот Исток. Во пролетта на 1235 година, Иван Асен II, неговата сопруга Ана-Марија, ќерката Елена и архиепископот Јоаким со бројна свита пристигнуваат во Галиполи, каде беа пречекани од Јован Трети Дука Ватаци. Бугарската делегација заминува за град Лампсак без Иван Асен II, кој останува во Галиполи, бидејќи според Никејскиот закон странски владетел нема право да посетува империјата. На голем црковен собор во Лампсак со учество на претставници на сите православие цркви архиепископ Јоаким свечено е прогласен за патријарх. Така бугарската патријаршија е обновена. Охридската архиепископија, чии епархии се наоѓаат целосно во Бугарија, задржува одредена самостојност, но пракса донесува врховенстовото на патријаршијата. Црковниот собор во Лампсак Ама не заборавај да наведеш дека во 1232г. бил склучен договор со кој трновскиот Архиепископ ја признава врховната власт на Вселенскиот Патријарх.Во 1235г.  Архиепископијата во Трново била издигната во Патријаршија, пред се поради бракот меѓу бугарската принцеза и грчкиот престолонаследник.Сепак, дури и во овој период, постоел постојан кофнликт меѓу бугарските владетели и Охридската Црква, која постојано се стремеле да ја потчинат, но не успевале.Интересно, интересно.... Кое било верно за 1232 година, во 1235 година веке не било актуелно. Тогаш се градела антилатинска коалициjа /Константинопол се уште бил латинско владение/. За да привлече на своjа страна Иван -Асен ІІ Никеjската империjа  направила редица отстапки / во тој контекст и улогите од Лимпаск/. Ама после работите се расипале /свадбата не станала/ и Иван-Асен ІІ одново го расипал дослухот со Никеjците. Тоа биле династички игри.

Да ги прерипаме овие досадни ( според мене ) неброено пати повторен цитаит и да одговориме , колку цркви го крунисуваат Цар Душан .
Ако Преславско/Трновската и Охридската се една те иста , тогаш е логично таа црква да има еден представник кој ќе го благослови српскиот Цар , нели ?

Во историјата пишува дека имало представници од тие две цркви ,почеток на 14 век .

Православна Црква. Кога царот Душан завладеал со целата територија на Македонија во неговата држава се нашле две автокефални архиепископии Охридската и Пеќката. Набргу Душан решил да се прогласи за цар. Според средновековните закони, царската круна можел да ја добие само од патријарх. Затоа било потребно Пеќката архиепископија да биде прогласена за патријаршија. Во ова бил помогнат и од Охридскиот архиепископ и од Трновскиот патријарх. И во 1346 година на Црковно-народниот собор што е одржан во Скопје архиепископот Јоаникиј II е прогласен за патријарх на Српската Православна Црква, кој потоа го крунисал Душан за цар.

Изменето од eptendosadno - 10.Јануари.2010 во 17:29

Каснакоски напиша: eptendosadno напиша: Ако Преславско/Трновската и Охридската се една те иста , тогаш е логично таа црква да има еден представник кој ќе го благослови српскиот Цар , нели ? Од каде го измисли сега тоа? Некој да го тврди некаде?

Каква потврда бараш ?

Во времето на цар Душан Охридската архиепископија се ослободила од дотогашните стеги на византискиот двор и наполно се осамостоила. Архиепископот веќе не бил назначуван од царот туку бил избиран од епископите, што тој ги поставувал без да се меша државната власт. Архиепископијата продолжува да биде духовен и културен центар за Македонците, кои всушност ја сочинувале целата паства. Стефан Душан се однесувал коректно и со почит кон Македонската Православна Црква - Охридската архиепископија. Сите промени во српската држава и црква станувале со учество и благослов на Македонскиот архиепископ. Македонскиот архиепископ учествувал и на соборот кога е прогласен српскиот патријарх и кога е венчан српскиот цар Душан. Имено Николај дошол со светиот синод. Дошол и трновскиот синод. Дошол и трновскиот патријатх, и двајцата го прогласиле Јоаникиј II за патријарх, за потоа тројцата црковни великодостојници да го крунисаат душан за цар. Учеството на Македонскиот поглавар - Охридскиот архиепископ се сметало како замена на цариградскиот патријарх, кој откажал да учествува на крунисувањето. Во тоа време Македонската Православна Црква била во добра матрејална положба. Душан, а потоа и неговите наследници и нивните повисоки велможи биле дарежливи во помагањето на Архиепископијата, особено при изградбата и обновувањето на цркви и манастири.