Фрустрации

Se cuvstvuvate li ponekogas (ili sekogas) frustrirani od nekoj ili nesto...Ste bile li vo sostojba da se cuvstvuvate nemokni vo nekoja situacija da promenite nesto ili da vlijaete na nejziniot tek, ili nekoj ednostavno so negovoto prisustvo vo vasiot zivot ve pravi da ste frustrirani?..Sto najmnogu i najcesto ve frustrira, uspevate li da ja nadminete i sovladate frustracijata ili se naucuvate da ziveete so nea..? 

Изменето од mamma - 18.Април.2008 во 15:37

Се сложувам

obicno edno sekad si vela:
ne sum ventil za lecenje na frustracii
taka da nemam maka od niv

 

Црвче, баш вчера ја гледав темава и сакав да ја актуелизирам малку
Мислата ми беше од еден психолог, кој викаше вака некако: обично тешко исфрустрираните луѓе, кои не сакаат самите пред себе да си признаат, своите фрустрации ги препишуваат на останатите, во очајнички обид да се излечат од нив т.е. да ги истресат некаде попат...
 

Кога егото не е во состојба да го издржи притисокот на совеста (супер его; затоа што иако се однесува патолошки и му личи исправно, сепак длабоко во себе знае дека е шутрак) се ствара издувен вентил наречен “ Проекција на сопствени негативни психички процеси“ или по нашки “ Иш муво иди кај друг “ и во главата му бруи песмата “ Удри јаче манијаче “ и “ Ти си крива због мог пива “. Он не сака така туку “ Мучеју га светци “и сите нешто не му чинат; ова нешто како што често слушам од љубителите на кучиња како велат : „ Кучињата се добри, мили, не знае лошо да ти направи...бла, бла. бла, а луѓето се ѓубриња, ти ќе му направиш добро, он ти враќа со лошо...бла, бла, бла“ , а кога ќе го загледаш подобро, немаш повеќе желба да го сретнеш повторно. Ако не можеш да го прикриеш изразот на гадење од него, зад себе ќе слушнеш тивок шепот како му се обраќа на кучето : „ И овој е ист како и другите, уффф, мило мое кученце, среќа што те имам, цмок “ А кучето ќе зацвили демек му е мило, но крадешкум ќе погледне кон тебе мислејќи си : „ Среќно копиле, ќе си оди “ 

А како интелигентниот човек правилно би ја дефинирал фрустрацијата?