ИСЛАМСКАТА РЕЛИГИЈА

На арапски, зборот „ислам“ доаѓа од коренот со три букви Син-Лам-Мим(س-ل-م), кој значи „покорност; предавање; послушност; мир“. Зборот „ислам“ е вербален апстракт на овој корен, и буквално значи „покорност/послушност“ и се однесува на покорноста кон Алах (Бог).

Изменето од Ebu-Hurejre - 05.Ноември.2007 во 18:02

Шехадет  

Изменето од Ebu-Hurejre - 15.Декември.2007 во 01:26

Пост (Исламски пост)

Третиот Исламски столб е постењето на Месецот Рамазан (арапски: الإضان - Рамадан).За овој месец постењето е задолжително за сите муслимани полнолетни и за сите оние кои имаат здравствена можност. За оние кои немаат можност го дополнуваат по после или ако се стари го наместуваат со давање на сиrомаси.

Посета на Каба (Аџилаk) Аџилакот е петтиот и последниот столб на Исламот и е задолжителен за сите муслимани кои имаат богатсво до го посетуваат Каба во определеното време за молење за аџилак инаку ако се посетува во текот на друг дел од годината во исламот тоа се вика умре. Аџилакот не е задолжителен за оние кои немаат свое богатство. Во случај жената да има свое богатсво а мажот да нема тогаш жената се задолжува а мажот не.

 Исламско право

Шеријат (арапски за „добро истапкана патека“) е исламско право според традиционалното исламско учење. Кur'anot представува главниот извор за исламското право. Вториот извор е сунетот на Мухамед и раната исламска заедница. Сунетот само по себе не е текст како Коранот, но е извадена како анализа на хадисот (арапски за „извештај“), или запишаните усни традиции, кои се во база зборови и учења од Мухамед или содржат раскажувања за мислите и делата на Мухамед. Иџмата (конзенсус на исламската заедница) и кијасот (аналогно расудување) се третиот и четвртиот извор на шериат.

Во неговите класични облици, исламското право ги опфаќа сите сфери на живеење, од управа и меѓународни односи, до секојдневниот живот. Исламските закони покриени од Коранот се нарекуваат худуд закони. Овие подразбираат забрана за убиство, вонбрачен odnos, zемање-давање на камата, пиење на алкохол и комар. Коранот исто така содржи закони за наследство, брак, надомест за оштетувања и убиства, како и правила за постење, добротворност и молитва. Меѓутоа, препораките и забраните можат да бидат генерални, така што нивната практика е варијабилна. Исламските мислители и научници, улемата, имаат разработено законски ситем базиран на овие генерални правила, со додадени извештаи од хадисот за тоа како Мухамед и неговите придружници ги имаат интерпретирано.

Во денешно време, не сите муслимани го разбираат Коранот во арапски оригинал. Затоа, кога муслиманите не се согласуваат, се консултираат со муфтија (исламски судија) кој пружа совет на основа на шаријатот и хадисот.

Изменето од Ebu-Hurejre - 15.Декември.2007 во 01:30

Исламскиот календар

Главна статија: Исламски календар.

Исламските датуми почнуваат со Хиџра, или преселбата од Мека во Медина. Ова е 1 година по исламскиот календар која одговара на 622. Месечевиот календар се разликува од другите такви календари (како на пр. келтскиот календар) по тоа што ги нема престапните месеци со тоа што е синхронизиран само со лунациите, но не и со сончевата година и со тоа резултира во години со 354 или 355 дена. Затоа, исламските датуми неможат да се претвораат во вообичаните п.н.е/н.е датуми со едноставно додавање на 622 години. Исламските празници не паѓаат на фиксирани датуми од месечевиот каландар, што се разни годишни времиња и датуми во Грегоријанскиот календар.

 Vo sekoj del od Zemjinata topka nao|ame lu|e anga`irani vo nekoja forma na obo`uvawe.

         Da obo`uvame ne{to drugo osven sebesi se ~ini deka e del od na{ata priroda.

Islamot ja gleda ovaa nu`nost, da & se pot~inime na ovaa pogolema mo}, kako su{tinski del na na{ata spiritualnost. 

Molitvata kaj muslimanot e nameneta da razvie eden dlabok, li~en odnos so Bog – Tvorecot.

Se o~ekuva ovoj odnos da vlijae na sekoj aspekt od `ivotot na muslimanot.

Sekoe pole na nastojuvaweto, bilo da e napraveno na li~no ili kolektivno nivo, treba da ja reflektira svesta za Bog.

 Unikatnosta na ovoj na~in na `iveewe e vo toa {to toj ne e baziran na dogma ili na slepo veruvawe.

Muslimanite veruvaat deka dokazite za postoeweto na Bog mo`at da se najdat niz Vselenata, vo istorijata na ~ove{tvoto, kako i vo samiot ~ovek.

Vo Islamot Bog, ili Allah, e neviden, no znacite za Edinstvenoto Vrhovno Bitie, koe nema soparnik, se nasekade.

Allah se opi{uva kako ^uvar i Snabditel na seto ona {to postoi.

Toj e Najmilostiviot, sposoben za neograni~ena  so~uvstvitelnost i milost.

Za muslimanite ni{to vo Vselenata ne mo`e da se sporedi so Semo}niot.

Vo Islamot odnosot pome|u Stvoritelot i tvorbata e neposreden.

Muslimanite neposredno go povikuvaat Bog, vo sekoe vreme, so   cvrsta verba deka Seznajniot slu{a i deka }e im odgovori na molitvite.

Socijalnata i du{evnata svest nikade pojasno ne e opi{ana otkolku tuka:

Ova se narekuva “mesxid”, i nie obi~no go poznavame kako “xamija”.  

Spored na{ite sfa}awa, xamijata bi bila edna kombinacija na mesto za molitva, u~ili{te, mesna zaednica i mesto za sostanoci.

 Vo islamskata istorija golemite kompleksi, univerzitetski objekti, bolnici i biblioteki bile site povrzani zaedno, so xamijata vo centarot, kako seopfaten priod kon duhovnite i svetovnite raboti.

Ovoj priod sega se podr`uva vo mnogu xamii {irum Severna Amerika.

Pove}e od edna milijarda lu|e vo svetot se muslimani.    

Islamot e vo centarot na kolosalniot spektar na zemjite, kulturite, umetnostite i jazicite, no slikite koi pove}eto od nas gi gledaat za Islamot retko ni ja davaat mo`nosta da gi cenime mnogute civilizacii koi vleguvaat vo ramkite na negoviot domen.

Zborot “Islam” na arapski ima pove}e zna~ewa: mir, ~istota, pokoruvawe i poslu{nost.

 Muslimanite go opi{uvaat Islamot kako prifa}awe na nadmo}nosta na voljata na Bog nad svojata sopstvena volja.

Musliman e sekoj koj slobodno ja izvr{uva ovaa svesna obrska kon Bog. 

Dva fakti vo vrska so Islamot vlijaat vrz site nas:

-toa e verata, koja najbrzo se {iri, i

-pridonesot na muslimanite niz istorijata, koj ima potpoln dopir so na~inot na koj{to nie denes `iveeme.