Македонскиот јазик и македонската азбука

Jас можам со истата категоричност да кажам дека е поблизу до бугарскиот, коj ке биде во право?

Човекот jасно си напишал за што се смета без значение каков е неговиот диалект.

Да, освем азбуката и подредбата на речениците нема ништо општо со бугарскиот, ама ич.
И како тоа го разбра од еден поглед?
Ако сметаш дека нема врска писмото, бриши ги постовите.

Македон напиша: lav4eto напиша: Eве и од мене едно писмо од 1949, од Спиро Иванов Хаџиев од костурското село Вишени, коj опишува неволите, кои преживеал, кога се вратил во родното село после 1913 да донесе фамилиjата во Бугариjа: А каква врска има писмото со македонскиот јазик и азбуката ?

Писмото е напишано на костурски диалект, мислам има врска со темата за македонскиот jазик.
Изгледа доста поразлично од стандартниот македонски, и буквите исто.

lav4eto напиша: Eве и од мене едно писмо од 1949, од Спиро Иванов Хаџиев од костурското село Вишени, коj опишува неволите, кои преживеал, кога се вратил во родното село после 1913 да донесе фамилиjата во Бугариjа:

А каква врска има писмото со македонскиот јазик и азбуката ?

lav4eto напиша: Битно е како се подменува терминот бугарски со македонски; во документот македонски jазик не се споменува.

Не се говори за јазик, се говори за бугарски јазичен идиом. Не се споменува македонски јазик, затоа што за Грците тој јазик е бугарски идиом.

А еве и како народот си го нарекувал јазикот, без да има потреба од прогласи на Грците или нешто слично

Но на нив не им е битно како народот се викала самиот и како народот зборувал,на нив им е битна пропагандата - се убаво наведов во темата за Берлинскиот и Бук*решкиот договор,од таму се тоа и почна

Народни песни запишани од Ѓорѓи Киселинов

Какво момче сакам

Дај ми, Боже, крила лабудови, леле, леле,

дај ми, Боже, очи соколови.

Да прелетам Сава ем Дунава,

да отидам во Немечка земја.

Да отидам во Немечка земја, леле, леле,

да изберам момче спроти мене.

Да изберам момче спроти мене, леле, леле,

шчо не пијат вино ем раќија.

Шчо не пијат вино ем раќија, леле, леле,

шчо не пијат кафе ем дувана,.

Од дувана куќа попљукана, леле, леле,

од раќија срце изгорено.

Од раќија срце изгорено, леле, леле,

а от кафе заби поцрнати.

От кафето заби поцрнати леле, леле

а од вино моме нељубено.

Пеел Пр. Ст. од Охрид.



Девојче танко високо

Девојче танко високо, не оди ситно пред мене,

не кревај магли праои.Доста се мојве дертои.

Земи си и кључоите, отвори шарени кофчек,

извади скута флорини, појди си Стамбол-чаршија,

купи си ѕевгар волои изорај рамни дворои,

посади секакво цвеќе, да видиш што ќе изникнит:

Ако изникнит босиљок, боса ќе трчаш по мене,

ако изникнит џунџуле, џужна ќе бидиш по мене,

ало изникнит лобода, јас ќе те носам пот пола,

ако изникнит аргаван, јас ќе те скријам под јорган.

Пеел Пр. Ст. од Охрид.



Фиљџанот со раќија

Девојче моме убаво, шчо ти је бело грлото,

како на фиљџан доното, фиљџанот полн со раќија,

дај ми го да се напијам, да пијам да се опијам,

на скутот да ти заспијам, на аленото скутниче,

на шареното фустанче.

Пеел Р. Илинчевски од Охрид



Келеш боја

Ај ти Боје, калеш Боје, доста реде туртулици

по твоето рамно чело, го запале с’то село,

мажи, жени патосаја, кој на претек да те земит,

кој за сина, кој за мнука, стар војвода сам за себе.

Пеел Никола Низамовски од с. Јанковец во Преспа.



Да не се вршиш

Да знаиш, моме, да знаиш, да знаиш, да се не вршиш,

вршало, пусто црнало, ерѓенлок, је баш пашалок.

Да знаиш, моме, да знаиш, да знаиш да се не мажиш,

мажало, пусто бесило, ерѓенлок је баш пашалок.

Как растит цвеќе в’градина, така и мома при мајка,

как’ жолтит дуна в’ градина, така и мома при момка.

Пеел Симо Војдановски од Охрид.



Сејмени бирет војвода

Сејмени, верна дружина, стегнете пинци ремејна,

и на пушќите кремејна, да си одиме планина,

да си фрлиме на нишан, кој ќе ми нишан погодит,

тој ќе ми бидит војвода на седумдесет сејмени.

Сите на нишан фрлија, никој нишан не погоди,

кога ми мома помина мома ми нишан погоди,

та ќе ми бидит војвода, на седумдесет сејмени.

Пеел Пр. Ст. од Охрид.

Од книгата „Охридско-преспанска лира, 100 народних женских песама из Охрида и Преспе“, скупио и уредио Ѓ. Ј. Киселиновиќ, професор, Битољ, 1926.