КУЛТОТ ЗА МАРИЈА

мојот лик не можеш да го споредиш со Исусовиот, тој е свет
а јас сум обичен човек...
се знае како кажал Бог да му се молиме, директно, не преку посредник, или да се молиме на икона, а па не уште маици со принтовии да носам и амајлија околу врат
ова е последен коментар
темата е култот на марија!
после ова исклучиво за Марија

леле леле
ама ја воздигна
баш култна ја направи....
и придаваш значење што СПОРЕД МЕНЕ  не би требало...
првиот пост на аџија е перфектен тоа е и мојот став....

едно е благодарност сепак го родила Спасителот, а сосем друго е  обожување на Марија, со молење, клањање палење свеќа пред иконата

ACELERA напиша: мојот лик не можеш да го споредиш со Исусовиот, тој е света јас сум обичен човек...се знае како кажал Бог да му се молиме, директно, не преку посредник, или да се молиме на икона, а па не уште маици со принтовии да носам и амајлија околу вратова е последен коментартемата е култот на марија!после ова исклучиво за Марија

ni im se molime na svetitelite koi so svojot se zivot se dokazale dostojni da go molat hrista boga za nastie da se zalo\at pred [restolot na sevisniot za nas

кој да го моли место тебе?
иха, ако им ја оствам МОЈАТА должност на други...
се додека не се покаеш и САМ понизно не се молиш пред Таткото
светиите до сабајле нека се заложуваат за нас, џабе ке биде

(и разменуваме ставови, нека не се наоѓа некој навреден)

о смирен ум и чисто срце, со смерност и чистота на скротено тело и душа, денеска дојдовме и влеговме во радоста на торжествената победа на светото православие, постигната на Седмиот велик икуменски собор во Никеја во 787 година. Оваа славна победа православието ја доби над ереста што имаше цел да ја уништи светата икона и светата фреска, светите ликовни уметности, односно да ги уништи светите ликови на нашиот спасител, богомајката, апостолите, на сите свети ангели и луѓе, жители на небескиот град Ерусалим. Борејќи се против иконата, се бореа против ликовните уметности воопшто. Таа задача на иконокластите ја стави иконата на клада и го стави под сомнеж христолошкиот и сотириолошкиот догмат на христијанската философија по богочовекот Христос. Така, иконоборците ги уриваа самите темели на апостолската вера. На големиот Икуменски собор во Никеја, покрај светата царица Ирина, присуствуваа најумните философи на светата Црква. Нивната боговдахновена теологија на иконата ги посрами ненавидниците на светите икони. Денес, не можеме а да не си спомнеме на теологијата во бои на гораздиот философ на Црквата свети Јован Дамаскин, како и на теологијата на образот на великиот патријарх цариградски Никифор, а потем и на теологијата на вториот, по Антониј Велики, татко на монасите од Византија, свети Теодор Студит. Во Никеја, возљубени мои, беше победена ереста на ересијарсите и беше превозмогната чисто дидактичката доктрина на латинската иконологија. Победата на иконодулите е победа на уметноста. Денешниов празник е празник на ликовните уметници. На Соборот беше одбранета тезата дека иконата не е идол. Православните христијани не го почитуваат дрвото, ниту бојата, ниту цртежот. Туку ги почитуваат и ги слават светите личности и светите собитија, изобразени на штицата со цртеж и со бои. Иконата е прозорец кон вечноста, проникливо забележал светиот новомаченик отец Павле Флоренски. Преку изобразениот образ, иконата нè приведува кон првообразот. Ликот кон прволикот, кон оригиналот. Иконостасот во светите храмови е начичкан со чудесни окна кон вечноста. Тие го пробиваат вештествениот ѕид непробоен за окото на телото. Споредено со православната онтологија на иконата, латинското поимање на иконата е недоволно и недоследно. За римокатоличките иконолози иконата има само дидактичко значење. Според свети Григориј Велики, папата римски, иконата и фреската се писмо за неписмените. Наспроти иконолошкиот став на латинските отци, светите отци на Седмиот икуменски собор во Никеја, без да ја спорат дидактичката димензија на иконата, неа ја ставаат во најтесна врска со христолошкиот и сотириолошкиот догмат. Догматската димензија на иконата беше жестоко бранета од отците на Соборот. Светите отци на Никејскиот собор одговарајќи на обвиненијата за паѓање во идолопоклонство, предложиле догматски термини за разликување на иконопочитувањето од поклонувањето на Бога. Како догматски термини за таа цел се покажале: latreia (служење), во однос на Бога, и timhtikh proskunisiV (набожен поклон), во однос на иконите. Според нашата вера вистинското служење (latreia) и’ доликува само на божествената природа и личности. Бог чудотвори, а не штицата и боите.

За православните христијани е незамислив духовниот живот без светите икони. Тогаш кога нашите семејства останаа без иконите и без кандилата, духовно опустеа и душата ја изгубија. Функцијата на иконата и кандилото во животот на нашите семејства ќе ја споредиме со функцијата на душата во животот на телото. Како што телото и’ се предава на смртта кога душата го напушта телото, така и нашите домови се претвораат во мртовечници тогаш кога ќе останат без кандила и свети икони. Богородица мајка и сите светии се молитвени покровители на нашите семејства пред Господа. Озарени и стоплени од топлината на кандилото што стои и свети пред иконата, си спомнуваме за тоа дека и ние христијаните треба да стоиме со нашите образи пред образот Божји и да светиме со чисти срца и души како кандилото пред иконата. Како Мојсеј на гората синајска, да гориме пред образот Божји, запалени од огнот на Светиот Дух, по силата на молитвата. Да поведеме молитвен дијалог со нашиот вистински спасител – светотроичниот Бог, и да испросиме иднина и вечни перспективи за светов во кој живееме.



Амин.

и рекол - сега не е време-
ама она била упорна

немаш потреба од застапник...
ај еве кажи ми зошто да и се молиме на Богородица конкретно
каква повластеност има таа?
каква моќ
како таа ке ни ги прости гревовите?
нели е излишно да се мило некој кој не може да ти ги услиши молитвите?

пак ке кажам ЈА ПОЧИТУВАМЕ
но се знае кој е cappo di tutti cappi!