емил напиша: Џо напиша: Вампири има премногу...посебно 12-13 годишни...     Во кој смисл 12-13 годишни ?

социјален...

2. Вампири

Уште еден мит кој што е стар колку што е и времето е митот за вампирите. Овој мит е една од најстарите легенди кој што се јавува кај секоја култура на лицето на земјата.

Се разбира, опишувањата на овие крвопијци си имаат свои различни верзии во секоја земја. Во југоисточна Азија на пример, има речиси бескрајни варијации на таа тема.Најчесто вампирите се претставени во форма на убава млада жена која што може да ја оддели главата од трупот и така да лета низ ноќното небо. Некои немаат очници, туку ја цицаат крвта на жртвата со помош на долгите коси. Други пак се служат со долг јазик со кој што ја локаат крвта, или дури и ги вшмукуваат фетусите од утробите на заспаните бремени жени. Дури и за Големото Стапало во северна Америка има еден таква легенда во која што тој е прикажан како крвопиец.

Модерната претстава за вампирите се развила од најразновидните европски приказни за нив. На пример, нивната поврзаност со лилјаците е измислица на Брајан Стокер, авторот на Дракула, Во времето пред деветнаесеттиот век вампирите најчесто се престорувале во животни како мачки или кучиња и сл. Колец низ срцето не секогаш можело да ги убие вампирите. Во постарите европски легенди на тој начин само се приковувале вампирите за земјата, додека самото нивно конечно убивање се сметало за невозможно. Лукот исто така во тоа време не би ви бил од голема помош, бидејќи парчиња од лук биле ставани само во устите на мртовците за тие да не се повампируваат и да гризат луѓе. Покрај лукот, исто така ставале и кромид, но најефективниот начин се сметало дека е комплетното отстранување на главата пред закопувањето.

Во тоа време вампирите и изгледале поинаку отколку во модерните легенди. Далеку од тоа дека биле бледи суштества, всушност, тие биле претставувани со темен надворешен изглед. Исто така ги немале ниту острите заби кои се денес нивен заштитен знак. И во нашиот фолклор исто така има бројни легенди за вампирите, какви што можете да прочитате на пример во собраните дела на Марко Цепенков.

Како и да се развивале приказните за вампирите со текот на времето, јасно е дека се дел од долга традиција на која што е многу тешко да се одредат логичните почетоци.

Ако има било каков показател за некаков вампир кој што живее денес меѓу нас, тоа доаѓа во формата на чупакабре. Чупакабре, или „крвопиецот на кози“ ги вознемирувал фармерите на Централна и Јужна Америка веќе долги декади со тоа што целосно им ја исисувале крвта на нивниот домашен добиток,

Неколку звидувања, дури и видео снимка од чудните суштества во тој регион посочуваат на тоа дека се работи за некаков мутиран којот, или пак претходно непознато суштество кое наликува на некаков вид на куче. За други пак, тоа е сепак некакво демонско суштество кое што покрај во формата на куче, се јавува и во форма на човек.

 

Погледнете - ова е прво интервју со вистински вампири!