Во традиционалната свадбена церемонија во Иран најбитен дел играат симболичните предмети. На подот се ставаат предмети и сувенири кои се пренесуваат од мајка на ќерка. На средината се наоѓаат два свеќници кои ја претставуваат светлата иднина на младенците. Невестата и младоженецот се заштитуваат од лошите духови со седум билки и зачини и светата книга. 

Тунис 

Свадбите во Тунис се весели и раскошни и траат повеќе денови. Невестата добива тетоважи „хена“ на рацете и стапалата додека во средувањето и' помагаат нејзините пријателки и семејството. Среќната двојка седи на трон за време на прославите, а на една вечер од прославите невестата носи златен фустан. 

Јапонија 

За време на церемонијата, невестата, младоженецот и нивните родители пијат саке од исти чаши. Со ритуалот се создава врска помаѓу двете семејства. 

Мексико 

Мексиканската традиција вклучува врзување на партнерите. Тие се врзуваат околу рамениците откако ќе ги кажат заветите за да ја зајакнат нивната врска и да ја симболизираат вечната љубов. На крајот од церемонијата, врвката се дава на невестата како спомен. 

Хаваи 

Невестата и младоженецот носат цветни венци како физична претстава на нивната взаемна љубов. Освен тоа, за време на церемонијата се врзуваат рацете на младенците за зајакнување на врската. Понекогаш, тие се облекуваат во наметка наречена капа која е благословена и треба да им донесе здравје, богатство и многу деца.

Сите знаат за обичајот фрлање на бидермаерот и за првиот танц, но постојат и некои обичаи кои се специфични само за одредени земји и одредени култури. Ова се некои од најчудните обичаи ширум светот.

Во многу краеви бидермаерот и венчаницата не се дел од свадбената церемонија.

Шкотска

Невестата и малдоженецот се полиени од глава до пети со било која супстанца која нивните пријатели можат да ја држат во раце. Кисело млеко, расипани јајца, рибји сосеви, колбасици, се одвратно што може да ви падне на памет.

Потоа, луѓето кои им посакуваат среќа парадираат околу извикувајќи ги на глас своите желби. Во зависнот од регионот, понекогаш само невестата а понекогаш само младоженецот, присуствуваат на овој обичај пред самата свадба.

Ритуал на плачење: Сечуан

Триесет дена пред сбвадбата, невестата поминува по еден час во текот на денот плачејќи. Десет дена подоцна, во тоа и се придружува и нејзината мајка, а по десет дена и нејзината баба. Овој обичај кај нив претставува изразување на радост и длабока љубов.

Одложување на одење во тоалет: Индонезија

По венчавката на младоженецот и на невестата не им е дозволено да одат во тоалет цели три дена. Не смеат ниту да излегуваат од дома. Брачниот пар е под надзор, а дозволено им е минимална храна и пијалок.

Доколку не го почитуваат обичајот, се верува дека тоа ќе им донесе несреќа, прекинување на бракот, неверство или смрт на детето. По три дена младоженците можат да продолжат со нормален начин на живот и да го започнат својот брак.

Плукање на невестата: Кенија

Кога се венчаваат во Масаи, таткото ја плука невестата по лицето и градите за да на тој начин и посака среќа. Потоа таа заминува со својот сопруг не завртувајќи се, бидејќи се плаши да не се претвори во камен.

Традиција на бакнување: Шведска

Доколку малдоженецот од било кои причини ја напушти просторијата, на сите останати мажи на венчавката им е дозволено да ја бакнат невестата. Истото важи и за младоженецот и за женските гости доколку невестата ја напушти просторијата.

Удирање на невестата: Кина

Едно етничко малцинство во Кина има обичај во текот на кој младоженецот пука три стрели (без врвови) на невестата. После тоа, тој ги крши тие три стрели во текот на церемонијата, што значи дека ќе се сакаат и ќе живеат еден со друг засекогаш.

Без смеење: Конго

На свадбата се гледа како на многу сериозен настан во овој дел на Африка. Младенците за време на свадбата не смеат да се смеат, а не им е дозволено да се насмевнат дури ни кога се фотографираат.

Свадбените обичаи се разликуваат од земја до земја, па дури и од град до град. Некои ги почитуваат и строго се придржуваат на нив, а некои бегаат од нив. Ако сте од оние кои не ги пратат строго старите обичаи и сакате вашиот најважен ден да биде поинаков, прочитајте ја листата на свадбени обичаи од земјите ширум светот. Применете некои од нив и така направете незаборавна венчавка за која сите ќе зборуваат. Кој знае, можеби ќе бидете иницијатор на некои нови обичаи.

Мароканските невести го започнуваат својот ден со церемонијално прочистување во вид на бањање во млеко, а пред тоа рацете и стопалата детално им се исцртани со кана.

Во Естонија обичајот дека девојката која ќе го фати букетот на невестата следна ќе се омажи, изменет е во корист на мажите. На младоженецот му ги врзуваат очите и го вртат во круг. Неженетиот маж на чија глава младоженецот ќе го стави шеширот следе ќе биде „ фатен “.

Јапонските невести ја менуваат облеката неколку пати во тек на денот. ( Извонреден изговор да се опустошат продавниците. )

Во Јапонија постои традиција на ритуално пиење на девет чаши саке во тек на церемонијата на венчавање.

Италијаните ја сечат вратоврската на младоженецот и ги продаваат деловите за да го финансираат нивниот меден месец.

Англосаксонскиот младоженец ќе ја допре петата на невестината чевла што ја симболизира неговата надмоќ над неа.

Невестите во Летонија се „киднапирани “ и младоженецот мора да плати откуп ( песна или тура пијалок ) за да ја добие назад.

На финска венчавка мајката на младоженецот држи тањир на главата кога младите ќе го заиграат првиот танц. Бројот на парчиња на кои ќе се скрши тањирот претставува број на деца кои ќе ги има парот.

На руска православна венчавка младоженецот и невестата се тркаат до тепихот на кој се даваат нивните заклетви. Кој ќе победи ќе биде главен во куќата.

Пред шведската венчавка мајката на невестата и дава на ќерка си златна паричка која ја става во десниот чевел, додека таткото и дава сребрена паричка за левиот чевел. Ова симболизира богата иднина.

Уште еден еврејски обичај е дека венчалниот прстен треба да биде потполно едноставен, без скапоцени камења или ознаки. Ова симболизира вечна љубов – нема ништо што означува почеток и крај.

Германските парови закачуваат работи на „ невестинското дрво “. Чајник, на пр. претставува гостопримливост.

Во Германија младенците заедничкиот живот симболично го започнуваат со сечење на стебло. Во оваа земја тоа е традиција до која се држат младите како во животот сите тешки задачи би го совладувале со успех.

Во Мексико гостите формираат срце околу парот кои го игра својот прв танц. Младите после танцот „ врзуваат чвор “.

Во Чешка обичај е пријателите на невестата да се скријат во не зиниот двор, да посадат дрво и да го накитат со исфарбани лупји од јајца и разнобојни машни. Легендата вели дека невестата ќе живее онолку колку што живее тоа дрво.

Во Холандија младенците во дворот околу својот дом посадуваат лилјани како симбол на обновување на нивната среќа и љубов со секоја нова сезона.

„ Конфети “ имаат ист корен како италијанскиот збор за слаткарство. Во паганско време венчаните двојки биле опсипувани со зрна и лешници со шеќерен прелив.

Во Британија се смета за среќа ако оџачар дојде на венчавката и да ја бакне невестата. Обичајот датира од владеењето на кралот Џорџ III. Коњите на кралот му се оттргнале од контрола и оџачарот се вмешал да го спаси. Кралот со декрет прокламирал дека сите оџачари носат среќа и дека со нив треба да се однесуваме со почитување. Оџачарите исто така се поврзуваат со раниот пагански обичај каде црната боја означува плодност.

Дел од традиционалната венчавка во Судан вклучува спалување на седум дршки од метла од страна на главната деверица што симболизира отфрлување на лошите навики пред почеток на брачниот живот.

И конечно, на венецуелската венчавка обичај е младенците да се искрадат од свадбата, а да не се поздрават со никого. Се верува дека тоа носи среќа.

ВЛАШКИ ОБИЧАИ

Порано, влашката свадба се правела повеќе денови, во куќата на младоженецот и невестата. Обичајот бил, најпрвин да се сретнат родителите или пак роднините на младоженецот и невестата (најчесто на пазар) за да се договорат за денот кога треба да се даде збор, на кој присуствуваат најблиските од семејствата на младите. Потоа се правело веридба, на која биле поканувани најблиските роднини од двете страни, а веридбата се правела во куќата на невестата. Двете страни се договарале за денот на свадбата, а едно момче, (деверот) со пагур (шише со ракија, украсено со цвеќиња) одело од куќа на куќа и ги канело роднините, пријателите и соседите. Роднините се собирале кај младоженецот. Свекорот ги пречекувал гостите, а потоа започнувале со обичаите.

Најпрвин се сеело брашно и тогаш се пее песната:

Засејте го брашното,
брашното за свадбата…
Додека се пее песната, доаѓа деверот, две деверуши и младоженецот. Тие го сеат брашното, а потоа се меси погачата. За тоа време сите околу нив ја пејат песната:
Да замесиме погачите,
кумот да го поканиме,
кумот да го поканиме,
кумот  и деверот!

Потоа доаѓа берберот за да го избричи младоженецот. И за тој обичај има посебна песна:

Добро ни дојде берберот,
море, да ни го избрчи младоженецот.
Ајде избрчи го убаво, убаво,
за пред кумот, за пред деверот!
Ајде, за пред кумот и деверот
за пред бабата уште по убав.

Додека се пее песната, берберот го бричи младоженецот. Потоа мајка му го поведува со себе.
Откако ќе се заврши со тој обичај, се започнува со еден посебен обичај, карактеристичен за Власите. Започнува да се шие бајракот. Во врска со бајракот, Власите веруваат дека бајракот не смее да се врати во истото семејство, бидејќи тоа е знак за лоша среќа. Бајракот прв го игра кумот и без негово одобрение никој не смее да го земе и да игра со него. Бајракот го шие терзија или пак деверот. Додека се шие бајракот, се пее:

Шиј го терзијо, бајракот, море,
шиј го терзијо бајракот,
шиј море терзијо, ѓаволче,
со памучните ми конци!

Бајракот е готов и деверот му го дава на кумот. Овде се пазарат двајцата за бајракот. Додека тие се пазарат, гостите се покануваат да го даруваат бајракот и во тавата фрлаат пари. Тогаш се пее песната:

Чести го куме, чести,
чести го бајракот!

Кумот фрла пара во тавата, а потоа сите по ред фрлаат пари кои на крај ги собира деверот. Тој може да го подели парте со деверушите кои му помагаат. По дарувањето на бајракот, сите излегуваат во дворот, а кумот со бајракот, прв го поведува орото. На бајракот е означено Сонцето, за кое Власите веруваат дека е семоќно и животот им е врзан за него. На врвот на бајракот се ставаат три јаболка кои симболизираат плодност. Кумот сам си избира песна и започнува првото оро. Потоа се пее песната:

Коле бре, ја дојди ми малку,
си го заборавив долу к’рлугот!
Ние и друг к’рлуг си имаме,
ама ко тој Коле, си немаме!
Ќе си направиме од сува слива!

Орото се раширува и се пејат стари влашки песни. Потоа свекорот и свекрвата, заедно со гостите тргнуваат кон куќата на невестата. Тогаш се пее песната:

Седум момчиња, сите еднакви,
заминуваат рано наутро, во мугрите,
замнуваат рано наутро, во мугрте,
да не ги осетат во градот,
да не ги посрамотат…

Од сватовите, први кај невестата стигнуваат свекорот и свекрвата, кои ги пречекуваат родителите на невестата. Се поздравуваат, си честтаат, се крстат бидејќи стануваат роднини и им посакуваат среќа на младите. Невестата седи во една соба, заклучена, заедно со нејзините другарки. Ја доведуваат пред свекорот и свекрвата за да им бакне рака. Таа се поклонува пред нив три пати, им бакнува рака и тие ја даруваат со златници кои се пренесуваат од генерација на генерација. Родителите на невестата го пречекуваат младоженецот, го бакнуваат и тоа е знак дека стануваат свои. Тогаш пристгнуваат и сватовите. Сите и пејат на невестата да злезе надвор за да ја видат,  да ја поведат со нив. Ја пејат песната:

Излези Месечино, момчето те вика,
Месечно, море!

Роднините на невестата возвраќаат:

Си имам татко, не ме дава,
си имам и мајка, не ме дава,
си имам и браќа,
и тие не ме даваат!
(продолжуваат да му пејат на зетот)
Ајде назад, назад,
дедото зетот да го вид,
ќе му се допадне ли не,
ќе му се допадне,  готово…
(Така пејат и за бабата и за сите останати од потесното семејство)

Тие обичаи завршуваат, се шири орото и се пее песната:

Дољани, влашко село,
не сака грчко школо!
Да не заборават влашки јазик!
Дољани, село со градини,
не се плашат од арамии!
Дољани, село со тутуни,
не се плашат од караули.

На орото сега игра и невестата и со тоа сватовите ја поведуваат и ја водат кај младоженецот. Во куќата на младоженецот, невестата ги дарува сватовите. Сватовите, на чело со кумот, го поведуваат орото на даровите и на невестата. Сега игра и невестата, заедно со момчето,  се пее песната:

Бавно, бавно, орото, газдин сине,
не кревај прашина,
да не ми прашиш свилата.
Не ми стегај прстите, газдин сине,
да не ми скршиш прстите…

Потоа, невестата ја водат на чешма, заедно со малдоженецот, деверот, деверушите, сватовите и свадбарите зад нив, и сите заедно пејат песни. Кај чешмата, невестата, полни бокал со вода (три пати), а младоженецот ја истура. Потоа тој полни вода, а невестата ја истура и се пее песната:

Полни ми брате, сипи ми сесто,
Полни ми сестро, сипи ми брате…

Кога се завршува со овој обичај, сите што пееле, скокнуваат да ги земат јаболката од бајракот кој е во рацете на кумот. Власите веруваат дека јаболката од бајракот носат среќа за ерѓенте и за немажените, и  дека тие што ќе земат јаболко од бајракот, ќе имаат среќа таа година (да се омажат или да се оженат). Свекрвата фрла бонбони и  други слатки работи, да им биде сладок животот на младите. Потоа свекрвата ја пречекува невестата на влезната врата од куќата. Невестата се поклонува три пати, ја мачка вратата со маст од трите страни (како да се прекрстува), а свекрвата и дава волна и по еден леб да стави под пазувите (како смбол за плодност). Невестата треба да внимава, во новиот дом да влазе со десната нога, што симболизра среќа во жвотот.