Фамилијарно стебло

odvaj si gi znam prvite bratuchedi, a ne pak celo familijarno steblo inaku interesno e taka da si gi znaesh predcite i poshirokata familija, bash bi sakala da znam kakvi lugje bile

Едно време кога се запалив... Добри ствари ископав...
Ама после смртта на дедо ми и прадедо ми (со размах од година дена беше) ми се затворија многу податоци... И БАТАЛИВ

1.Од едната страна , едниот дедо живеел во тешка сиромаштија ко дете иако биле во град... татко му ѕидар, а мајка му перела по богатите куќи.  Многу постигнал во животот, ама си отиде пред време. Зад него стои бујна историја влезена во корените на градов... баби , прабаби негови...Паца варошанка за која викаат дека личи на мајка ми... итн Светол тен, плави очи, бујни коси, високи и снажни луѓе, со многу добра душа  и приврзани за семејството...

2. Баба ми -  Небрегово куќа до куќа со Коневци. Прадедо ми бил школски со Блаже, само што Блаже продолжил да се школува, а овај не. Имашливи луѓе во селото... Да не завлегувам во детали. Пред се пожртвувани, наивни,  работливи, чутливи , добронамерни , но надворешно неупадливи.

3.Дедо - Во селото горе фатило чума и слегле под Плетварот, каде што и сега ми е „џифлигот“. Сум имал чукун-дедо кој сите го кажуваат како најитар во селото... метро и жилет + прст прашина бил , ама сеуште постарите го кажуваат како нај снаодлив и најпаметен во местото. На него и презимето го носам Дедо ми , воен инвалид,  дошол во градов да се школува и убава позиција си фатил. Од оваа страна главни карактеристики се: Вулгарен речник (но не простачки), намрштени лица, физички здрави но ниски , мустаќлести, слаби...

4. Многу деца биле, по потекло од околијата на М.Брод. Скромен живот. Баба ми ја родиле на стари години и видела доста маки. Уште од 4то одд. патувале со километри за на школо. Дошла во градов да седи кај поголемата сестра што била мажена за богат дуќанџија ( го памтам братов чисто, фацата му беше апсолутен ДОН КОРЛЕОНЕ) Завршила „чколија за продавачка“ и рано се омажила, уште на 19.

Ова е најблиската историја што можам да ви ја кажам... А вие Кажете и вие за некого...

Dedo mi napravil familijarno steblo, mnogu e precizno i ubavo sraboteno, so godini na raganje i umiranje.  Jas go prosiriv so podatoci od stranata na majka mi. Arno ama eden blizok prijatel mi rece...Abe od stranata na zenite ne se pravi steblo 

Sobrav i stari sliki, onolku kolku sto mozev, od prababi i pradedovci, se rasprasav koj sto rabotel i kako ziveel i si kupiv kniga od edna nasa pecatnica, demek celiot materijal da go soberam na edno mesto, ama e tolku glupavo sostavena sto seuste se macam da ja donesam do nekoj red

Викендов една прикаска за мојот чукун дедо
ја нотирав.На ќумбе со лупење пиперки.
На 105 години се обесил,од прикаските татко ми
што за него ги слушал уште толку ќе живеел.
До крај витален и принципиелен,со чашка ракија
се расонувал.Со чашка ракија заспивал.
И толку две му биле,немој одма муабети цел ден пиел.
Но не успеал да ја издржи смрта на прабаба ми.Негова
единствена ќерка.Ден после погребот се обесил!
Некако од оваа временска дистанца,не би имал лош збор.Судбини!