ЗБУНЕТОВА ТЕМА

Bilo ili ke bide

АКО ТИ ПАДНЕ ПРЕД ДА ГО ПОКАЖЕШ - АФОРИЗМИ

Златно небо

... стојам, ти намигам, го управувам бродот. Редовно го гледаме изгрејсонцето и зајдисонцето. Бранови има, но ветерот сами го создаваме, исполнет со љубов не’ гали по образите. Тука е секогаш мирно, секогаш како посакувавме, како ни’ дојде така водиме љубов, тука никој не не’ вознемирува.

Ја направивме последната магија, направивме бродче во шише, не, тоа беше претпоследната. Го поставивме бродчето во шишето до последен детал, навистина ремек дело, со часови гушнати го гледавме. Замислувавме како би било да имавме ваков брод, но со текот на времето, не сакавме ваков, го засакавме баш овој. Мајсторски составен во моменти на занес кој имаше делчиња кои го опишуваа секој наш ден од нашето познавање. Името му го дадовме од нашите иницијали врежано на предниот страничен дел, а околу срце во црвена боја.
На секое поминување неизоставно го погледнувавме бродчето во шишето кое го сместивме крај прозорецот, почна да ни’ доаѓа и во соновите: Заедно пловевме во неистражени води, ги исправаваме едрата, ловевме риби и делфини редовно ни’ правеа друштво, а напред во далечината огромен кит не’ чекаше. Не беше лош кит, повеќе заштитнички не’ гледаше...
Едно утро се погледнавме и се бакнавме на сосем поинаков начин. Зборови не беа потребни; се свртевме кон нашата златна рипка која мирно пливаше.
Седнавме крај нашето бродче до прозорецот и во раката ја држев стаклената топка во која беше златната рипка - уште две желби останаа, доволна ни‘ беше уште една.
Гласно ја изговорив желбата гушнат со тебе, втората и’ ја препуштив на рипката да ја искористи како сака.
Се најдовме на нашиот брод, не беше веќе бродче во шише иако сеуште беше, како и ние во него. Го разгледувавме на поинаков начин затоа што станавме поинакви, а потоа долго водевме љубов...
Шишето се претвори во огромна златна рипка со китовски димензии, во неа ја препознавме нашата рипка; за тоа ја искористила преостанатата желба. Ја отвори устата и не’ препушти на океанот.
Небото и водата беа поинакви, беа со златна боја - рипката не’ довела во својот свет од каде потекнува. Од спротива брзо наидуваа огромни златни рипки кои испуштаа радосни звуци кон нашата, и таа им возвраќаше. Настана весела мешаница, се чинеше дека бродот ќе се преврти...
Останавме сами на нашиот брод гледајќи како заминуваат златните китови, знаевме каде ќе можеме да ги пронајдеме, но сите желби ни‘ беа исполнети...

Ако ти стигне лична порака од мене која не е со манијачка и безобразна содржина, не отварај ! Не е од мене!

Какво животно чува, таков е и сопственикот, а таков и софтвер користи.

Политиката е најзаостанатиот дел од шоу бизнисот затоа што таму одат најслабите забавувачи и глумци.

Некогаш животот беше едноставен : Напорна селска работа, чист воздух, мисионерска поза...

Велат дека ние мушките прво размислуваме за секс, па после за љубов...ако се погоди сексот. Нели не е така?

Некултурно е да зјапнеш во женските истакнати атрибути иако друго ништо не се гледа.

Се’ што е женско, не ми е странско и туѓо.

Како најдобро да се заштитиш од вируси? Каде ти бараат да кликаш, ти не кликај.

Висока чизма кај жените толку убаво изгледа да ти е жал и нив да и’ ги соблечеш.

Чувствата се како семафор кој не работи исправно, а ти се обидуваш да изигруваш сообраќаец.

Кога постои паралелна врска значи постои и паралелна димензија и можност за ќотек како паралела.

Губењето на основните нагони резултира со партиска определеност.

Тешко е да се прифати мудрост од некој кој зема 200 евра плата.

Машкото “Никогаш повеќе!“, обично трае до првата женска насмевка.

Првиот впечаток е како кога купуваш обувки : Да се удобни, да одговара цената и сакаш да се квалитетни.

Постоење

...светот е составен од тебе, едноставно те живеам, непрегледна си. Зборувај ми за себе за да не лутам, да знам каде ми е местото во секое време. Шетам, се заборавам без замор, светот е сиромав во споредба со тебе.
Не си само планета, ти си цела вселена низ која летам или лебдам, преминувам простори за миг, на полно места пулсираш, на тие места се спуштам привлечен од љубопитност. Многу извори од кои пијам секогаш претварајќи се во нешто друго, најчесто сум ангел.
Ја сакам бурата која ја ствараш, грмотевици како рамка светкаат околу мене, а потоа се сливаат во еден и ме погодуваш за да се распрснам како светлина која допира до најодалеченото место. Нема таква глетка со која може да се спореди, дури и секоја боја е поинаква.
Нема глад во тебе затоа што секојдневно ги обновуваш своите плодови додавајќи им нов вкус и безгрижно се посветувам да те дополнам со мои нешта кои спонтано излегуват. И нови тонови кои се спојуваат со твоите, ечи нова музика која неуморно ја повторувам. Секое ново додавање прави нов пејсаж, те чекам кај водопадот, шумиш гласно и ми се доближуваш заедно со сонцето кое излегува од твојата насмевка. Станува жешко и со поглед ме соблекуваш, гордо пред тебе стојам гол.
Влегуваме во езерото, ми тераш да бидам ајкула, како делфин си погруваш со мене и ме поттикнуваш да навлезам во длабочините до самиот крај.
Можеби си само сон, а јас не сакам да се разбудам, можеби сум само твоја мисла која не се предава на заборавот, вистинито е само тоа кое го сакаме, што и да сме, постоиме повеќе од се’...