Foto-klub "Elema"

случајно и јас добивам е_маил-ови од емитер, а како селектор на фото конк*рсот е потпишан Емилијан, со некоја титула од ФИАП мислам.

Do Zoran Karapancev:

Slucajno barajki informacii na Google za foto klubot Elema naletav na tvojava tema na forumov. Vo vrska so tvoeto prasanje za Emilijan Iljoski (licno ne go poznavam covekot), odgovorot e da, seuste se bavi so fotografija, a momenatalno e organizator na foto-konk*rs koj se odrzuva vo spisanieto Emiter.

Pozdrav

Da,

Hi FOTOPRIJATELI!

ubava slucka. mi se ispolni srceto koga ja procitav, a samo mozam da pretpostavuvam kako ti bilo na tebe :)

Rade, bas mislev da ja kazam oti e dosta poucna od poveke aspekti.

Bese toa vo vremeto koga jas gi ucev osnovnite raboti na fotografijata,a ti i Emilijan mi bevte prvite seriozni mentori. Sedevme vo malite prostorii na klubot, razgovaravme za tehnikata i estetikata na fotografiranjeto, pravenjeto crno/bela fotografija...jas prasuvav, vie sovetuvavte...ti vo toa vreme pusese dodeka gi razvivase slikite, a jas te gibav deka toa e tajnata sto si ja pozajmil od Ansel Adams...

Vo istiot period, bev frekventen posetitel na Amerikanskiot i Francuskiot Informativnen Centar. Na tie mesta mozev da najdam magazini za fotografija kako Popular Photography, Photo i t.n. Po izvesno vreme, vrabotenite tamu veke dobro me znaea, pa nekako postanavme i prijateli.

I da ne ja dolzam mnogu prikaznava, togas se pogodi Francuskiot Informativen Centar da objavi konk*rs za fotografija pod naslov "Toj i taa". Vraboteniot vo Centarot (za zal, mu go zaboraviv imeto), po mnogute muabeti do togas, veke mi stana prijatel i znaejki deka me interesira fotografija, pochna sekojdnevno da me giba koga ke donesam slika za konk*rsot. Ne pomagase moeto insistiranje deka jas sum samo pochetnik i deka nema sto da pokazam za natprevar. Toj mi reche deka ako jas ne donesam bilo kakva slika ima sansi Centarot da se obruka bidejki, kako sto odat rabotite, nema nitu eden uschesnik na konk*rsot. Ne bi trebalo kako prijatel da go ostavam na cedilo...Ajde, se najdov vo belja!

Na prvoto navrakanje vo klubot go sretnav Emilijan (tebe Rade te nemase vo toj moment) i mu rekov ako e zainteresiran da odnese nekoja fotografija vo Centarot. Negoviot odgovor bese negativen. Dali nemase vreme ili ne bese zainteresiran za nekakov neseriozen konk*rs, ne znam...Togas mu ja objasniv mojata situacija i mu rekov deka veke mi e nezgodno da se pojavam vo Centarot, oti covekot tamu sekoj pat mi zboruva za donesuvanje slika i veke rabotata postanuva nezgodna. Mu rekov, slushaj Emilijan, da ostanam so chovekot i ponatamu prijatel i vo isto vreme da mu pomognam vo pouspeshno zavrsuvanje na konk*rsot, ako se slozhuvash, daj edna tvoja fotografija, bilo koja sto ti mislis deka bi odgovarala, da mu ja odnesam i da se otkacham od seto ova.

Emilijan reche deka nema problem i mi ja dade poslednata slika na koja sto rabotese, so blagosllov deka mozebi ke pobedi.

E, koga dobar chovek od srce ke dade blagoslov, togas toj se faka.

Na konk*rsot dojdoa vkupno tri fotografii (izgleda deka ostanatite dve bea od nekoi drugi prijateli na Centarot) i onaa na Emilijan, kako najdobra, pobedi!

Ajde sega, uste pogolema belja! Od edna strana mi bese milo sto fotografijata na mojot prijatel pobedi, a od druga strana mi bese tolku neprijatno sto voopsto ne sakav da kreiram vakva situacija. Uste poveke sto togas mi bese receno deka nagradata e nedela dena prestoj na Azurniot breg na Francija. Jas vo zemja da propadnam! Se pozdraviv so lugjeto, im rekov deka za nagradata ke vidam...deka ke se javam za nekoj den...deka imam prvo nesto da sredam...sigurno sum izgledal mnogu neobichno oti licata na site tamu bea nekako zagrizheni.

Vednas mu se javiv na Emilijan i mu rekov sto se sluchi! Koga se vidovme vo klubot mu objasniv deka toa e negova nagrada, a ne moja, i deka treba dvajcata da otideme vo Centarot i da ja raschistime ovaa zbrka. Mu chestitav na nagradata i na skoreshnoto patuvanje vo Francija.

I togas, za prv pat vo mojot zivot, bev svedok kolku chovek moze da ima golemo srce, neogranichena doblest, dlaboko razbiranje i potpolna otsatnost na Ego. Emilijan mi objasni deka ja razbira neobichnata situacija, deka milo mu e sto negovata slika pobedila, deka bilo sudbina nestata tokmu vaka da se sluchat i deka toa sigurno ima nekakva cel shto vo momentot ne mozeme da ja razbereme. Ponatamu mi objasni deka toj veke bil na toj del od Francija i ne bi mu prichinilo nekakvo posebno zadovolstvo povtorno da odi tamu...a i nema vreme za toa bidejki ima nekoi drugi povazni planovi. Bi bilo mnogu podobro, mi rece toj, ako ti odis tamu oti ke vidis i ke nauchish raboti koi ne si gi znael, a sigurno ke te interesiraat. Stoev pred nego, slushajki go i uchejki raboti koi nikogas nemase da gi naucham vo nitu edno skolo.

Se obidov da m u go smenam mislenjeto, no ne uspeav. Negoviot prvicen stav ostana nepromenet i sekoja natamoshna diskusija ne fakase mesto.

Toa e anegdotata...toa e sluchkata sto nema nikogas da ja zaboravam...toa e edna od rabotite sto mi pomognaa denes da bidam podobar chovek.

I sekogas sakav da ja kazam nekomu (zatoa i ja spomnav na forumov) ...poradi poukite sto taa gi nosi, poradi goleminata na razbranjeto i chovechnosta na Emililijan, poradi moeto zbogatuvanje so nea...

Ti blagodaram Rade sto mi ovozmozi na pogoden nachin da ja prezentiram ovde.

Se najdobro do site vas.

Rade, jas sum toj clen sto togas dobi nagrada od Francuskiot Centar za Informacii na konk*rsot za fotografija i sto otide vo Nica, Kan i Monte Karlo...ako go sretnes Emilijan prasaj go za ova i toj sigurno ke se seti bidejki ima i edna anegdota povrzano so toa.

Koga ke dojdam vo Skopje bas bi sakal da se sretneme i da se potsetime na starite denovi.