Брсјачка буна

По големиот пад на Кумановското востание, турската влада продолжи со угнетување кое стана уште посилна. Во 1881. бунтовници се собраа во манастирот на Свети Никола и ги повикаа на луѓето да им се придружиме. Како лидери имаат истакна Илија Војвода кој дури успеа да создаде краткорочни слободна територија. Најпрвин тој го ослободи Демир Хисар,па Пореч, Кичево, Прилепт.
Бугарскиот егзрхистички епископ во намера да го уништи оваа востание кое не било нивно ги обвинил бунтовниците дека сакаат да се поврзе со Србија и го информира рускиот конзул во Скопје. Русија тогаш ја поддржан политиката на Бугарија во балканот,и даде поддршка за Турција за да задушат востанието. Така востанието беше одудено на пропаст.

На Велигден во таа година Битолскиот валија нареди да се задуши востанието. Ангеле не прифати предавање и со својата чета се бранеше од турците при што беа убиени многу од востаниците и турците. Турците Ангеловата главата ја отсечеја и ја испратија во Битола.

Илија војвода се предаде, за да го спаси животот. Префрлен бил во Битола, каде што по една недела е однесен во канли кула (истата онаа каде што умрел поп Димитриј).

Прилепската чета на Џорџ беше трагично запалени во една куќа, од страна на Турците,и тоа по долга и крвава борба.
Самоставенв на милост и немилост на Турците, на планината Бабуна, Стефан Петровски исто како Илија војвода одлучија да се предадат. Официјално тој е помилуван, но по неколку дена починал.