А нашите души? Пол, возраст и карактер?

po muabetov,ke da si plavusha vo dusha

od kade tvoja.

rasprsni si ja dushata I moze da vidish od shto e sozdadena,slichno kako shto teloto e spoj na poveke organi.

zboruvame za dushata.
neminovna e vrskata na teloto so dushata.

a shto se odnesuva do teloto,ako edno si videl isto kako site.
isto se odnesuva I za dushata.

ako ne e bitna viki,nitu spoznanieto ke e.
no bidejki si vo zensko telo,
toa ke gi digtira redosledot na spoznanieto.

na viki I ostanuva da gi jade plodovite od promenite.

Zboruvash kako da si sozdadena pred teloto.

viktorija123 напиша: Ako ne postoi (kako shto jas smetam) od shto toa treba da se ischisti dushata - od chii grevovi???

Треба да се исчисти од сопствените гревови.

Што е тоа грев?

Во својата објава од 1984 год. насловена како „Татковите зборови исто така и за тебе„ самиот Бог - нашиот небесен Отец, преку својата гласноговорничка и пророчица Габриеле објави:

„ Не греши.
Дете мое, гревот е против твојот небесен Татко.

Сè што не му соодветствува на Мојот свет закон е грешно. Кој Ме љуби, тој се придржува кон Моите Заповеди, тој го исполнува законот на животот.

Ако ме љубиш вистински, тогаш ќе внимаваш на тоа твоите чувства, мисли и зборови да се чисти, твоите постапки се добри, а твојот живот да биде несебичен.

Тогаш твоето битие ќе биде полно со светлина. Убавината на Внатрешното тогаш ќе си најде свој израз во надворешноста. Ти ќе постигнеш привлечност и духовност.
Тогаш стануваш она битие кое е проникнато од Мојата возвишена и благородна светлина, од една светлосна сила што зрачи низ тебе и ги осветлува твоите ближни.

Тоа е чистата љубов, дете Мое, која што ослободува. Гревот ја врзува душата и ја држи во заробеништвото на човечкото мислење и сакање.

Божествената љубов нè прави слободни и убави.

Таа го обележува човекот преку благородноста на чистата душа.„

Гревот е сето она што е во спротивност на божјите закони. Божјите закони пак не се некаков збир правила кој некој ги донел од што немал друга работа. Божјите закони се нашата изворна природна состојба. Бог е законот сам. Ние, изворно гледано, како чисти духовни битија сме компримиран божествен закон. Кога постапуваме спротивно нашата природна состојба ние го реметиме и блокираме течението на светите божји струења во нас и тоа за последица има различни видови на патење.
Извдадок од вечните божји закони дарувани нам на луѓето за наш духовен разој предтсавуваат Исусовата Беседа на Гората и Десетте Божји Заповеди. Мислата, говорот и животот спротивно на овие е грев кој со тек на време се накалемува на душата, и потоа мора да се исчисти или отплати.

viktorija123 напиша: Ne e li chovekot toj shto treba da se "ischisti"... Ne li e "chistenjeto" samo eden koncept na nashiot UM?

Не само човекот, туку и душата. Отпаѓањето на ангелите(некогаш чистите духовни битија) од Бога навистина се збиднало, последиците биле настанок на материјалната вселена и подоцна на човековото несовршено тело.

Човекот честопати греши, делува спротивно на божјите закони, неговата изворна природна состојба. Гревот од будната свест се задржува најпрвин во аурата(енергетското поле што нè обвиткува), и доколку не се исчисти од таму преоѓа во потсвеста, ако не се препознае и не се исчисти тогаш од потсвеста оди во душата а подоцна се складира во каузалниот компјутер - ѕвездите од материјалниот космос - кои при одредена констелација повторно ќе го зрачат назад она што некогашниот човек (макар и несвесно) го похранил во нив. Ако е душата во астралните светови(царството на бестелеснит души) таа тоа го чувствува на своето душевно тело. Болката, зависно од гревот, може да биде неподнослива(во старите списи симболично се зборува за пеколен оган). Ако душата е инкарнирана, настојува својот товар(гревот) да го предаде врз човечкото тело. Тоа тогаш се изразува во форма на болести, осаменост, депресии, неволји, судбински удари, изложеност на елементарни непогоди, војни и тн. Но тие состојби повлекуваат и додатни ризици за нови отпварувања - веќе според тоа како размислува и постапува човекот: грешно или божествено(според божјите закони).

Но ако човекот благовремено го препознае гревот и пристапи кон чистење, тогаш неволјите и страдањата воопшто не мора да дојдат до израз.

Чистењето се случува, како што Христос објасни во своите бројни објави и пророчки изсцелувања, преку тнр. кружен тек на чистење и: препознавање на грешното, каење, простување на оние кои се огрешиле кон нас, молење за прошка на оние на кои им е згрешено, поправање(онолку колку што тоа е сеуште реално можно) и не повторување на истите или сличните гревови. Силата т.е. енергијата за сето тоа да можеме да го направиме ни ја дава Исус Христос - но само доколку искрено го замолиме, бидејќи тој, Спасителот, ја почитува нашата слободна волја.
Позитивната последица од чистењето се здравје, среќен и хармоничен живот, а после смртта душата може да се упати кон повисоките подрачја на вечниот живот.

Така да чистењето не е само концепт, туку насушна потреба - цел на нашиот престој на планетата Земја. Само преку тоа можеме да станеме повторно чисти и божествени и да влеземе во апсолутноста - Царството Божјо.

Изменето од Majkl - 29.Јуни.2011 во 15:19