Кој и кога смее да биде убиен?

Минатата недела после фамилијарниот ручек кај моите родители, при враќањето, во автомобилот имаше известување на радио, дека; сунитските “божји воини“ убиле 31 човек од кои 6 офицери на шиитската револуционерна гарда.

После оваа жална вест што овојпат ни пристигна од иран а не од ирланд, би сакал да поставам една тема во која би добил одговор од страна на членовите на верските заедници кои под одредени услови дозволуваат убиство.
Прашањето е : Кој и кога (под кои услови) - според вашата вера - смее да биде убиен?

Однапред ви благодарам за трудот.






















Изменето од spiros - 21.Октомври.2009 во 00:05

hleb20 напиша: ke se obidam vo tekot na nedelava dati odgovoram. Samo odnapred ke ti kazam ke se razocharash!!!

Фала ти побратиме!

Навикнат сум јас на разочарувања од страна на човекот, а очарувања и чаролии никогаш не ми ни требале зошто никогаш и не воделене кон СОВРШЕНАТА ВИСТИНА!

Само храбро и искрено, побратиме!

Селам

Изменето од spiros - 21.Октомври.2009 во 00:14

Muslimanite od sekogash bile napagani za omraza,nasilstvo,vojni,ubistva itn. No koga ke procitash k*ran ne e bah taka , tuku samo prazni obvinenia eve da videme sto vika k*ranot:

„Ако ве нападнат, тогаш убивајте ги! – Да, таква нека биде казната за неверниците! А ако се сложат - па, Аллах навистина простува и Сомилосен е''(Ел-Бекара, 191 -192).

Затоа, верниците се одговорни да чекаат нешто да преземе спротивната страна, да го претпочитаат мирот и договорот, да се борат единствено само со цел за одбрана во случај на напад од другата страна. Ако обрнеме внимание на животот на Мухамед, а.с., може да забележиме дека војната е еден метод кон кој се прибегнува само во случај на потреба и со цел на одбрана. Објавата на к*ранот траела дваесет и три години. Првите тринаесет години на времетраење на Објавата муслимани во Мека живееле како малцинства, во еден идолопоклоннистички систем, каде што секојдневно биле изложувани на многу големи притисоци. Врз големиот број муслимани се вршени физички тортури, некои биле убивани, многу куќи и имоти биле ограбувани, постојано биле соочувани со навреди и закани. Меѓутоа, сепак муслиманите продолжувале да живеат без прибегнување кон сила, и идолопоклонениците постојано ги повикувале на мир. Конечно, кога идолопоклоненичките притисоци достигнале точка на нетолеранција, со преселување во Јасреб (кој подоцна бил наречен Медина), во кој владеела слободна и пријателска aтмосферa, муслиманите формираат своја управа. Дури и откако формирале свои политички устројства не се впуштале во војна против агресивните идолопоклоненици од Мека. Меѓутоа, откако беше објавен к*ранскиот ајет, Мухамед, а,с,. им даде налози на асхабите да се подготват за војна:
„Ви се дозволува одбрана од оние што напаѓаат други, бидејќи ним им се прави насилство - а Аллах навистина е Моќен да им помогне на оние кои ни криви ни должни беа прогонети од својата татковина, само затоа што зборуваа: „Аллах е нашиот Господар '' .. (Ел-Хаџ, 39-40).

На кратко, Aллах, џ.ш., на муслиманите им дозволил војна, бидејќи тие биле изложени на притисок и тиранијата. Со други зборови, војна која се дозволува единствено е само војната со цел за одбрана. И во други ајети муслиманите се предупредуваат за да се избегнува непотребна провокација и непотребна употреба на сила:
„И борете се на Аллаховиот пат, против оние кои се борат против вас, но вие не oтпочнувајте борба! - Аллах, навистина, не ги сака оние кои започнуваат кавги“ (Ел-Бекара, 190).

По објавувањето на овој ајет се случиле војни меѓу муслиманите и Арапите идолопоклоненици. Сепак, во ниту една од овие војни, муслиманите не биле страна која предизвикала војна. Покрај тоа, со прифаќањето на мировен договор (договор на Худејби) во кој се согласило на серија барања идолопоклонениците Мухамед, а.с., обезбедил мир и безбедност, изградил атмосфера и социјална структура, во која со идолопоклонениците ќе живеат во мир. Идолопоклонениците сепак биле страната која го прекршила договорот и кои била причина за почеток на една нова војна. Меѓутоа, во исходот со брзото зголемување на бројот на муслиманите, муслиманската војска постанала толку силна што Арапските идолопоклонниците не можеле да одолеат, кога Мухамед, а.с., со оваа војска тргнал и ја освоил Мека.

За време на овој поход немало никакво пролевање на крв, на ниту еден човек не му е направено ниту едно зло и непријатност. Ако сакал, Мухамед , а.с., можел да им се одмазди на идолопоклоненичките лидери на освоениот град. Меѓутоа, не е допира ниту еден од нив, простувајќи им, оставајќи ги слободни во нивните верувања. Импресионирани од вака високиот морал и карактер, мушриците подоцна доброволно го прифаќаат исламот.

Не само за време на освојувањето на Мека, и при сите војни и освојувања за време на Мухамед, а.с., многу прецизно се штитени правата на невините и беспомошните. На ова многу важно прашање Мухамед, а.с., често ги потсетувал верниците, а со своите дела практично им покажувал. Така, во еден хадис им се обраќа на верниците, кои тргнале во војна:„Одете во поход, во согласност со Ресулуллаховата вера! Постарите, жените и децата не ги допирајте! Бидете оние кои се благонаклонети и милостиви. Aллах, џ.ш., ги сака искрените.'' За тоа каков став мора да завземат муслиманите, дури и кога тие се во директна војна, Мухамед, во друг хадис се истакнува со следниве зборови: „Не убивајте деца! Не се осмелувајте да ги допрете оние кои вршат молитва во нивните цркви! Не убивајте жени и стари! Не палете и не сечете ги дрвата! Не уништувајте ги куќите!'' Оваа умерена и мирољубива политика на Мухамед, а.с., произлегува од темелот на Исламот кој Алах, џ.ш., го изјавува во к*ранот. Aллах, џ.ш., во к*ранот им наредува на верниците убаво да се постапува и кон оние кои не се муслимани:
„Аллах не ви забранува да правите добро и да бидете праведни кон оние кои не се борат против вас заради верата и кои од вашата татковина не ве гонат - Аллах навистина ги сака оние кои се праведни - но ви забранува да пријателувате со оние кои се борат против вас заради верата и кои од татковината ве гонат и кои помогаат да бидете прогонувани..“(Ел-Мумтехине, 8-9).

Споменатиот ајет го дефинира односот на муслиманите кон немуслиманите: Муслиманот би требало кон сите немуслимани да се однесува убаво, само не би требал да бара пријател во оние кои покажуваат непријателство кон исламот. Ако тие што покажуваат непријателство ги нападнат муслиманите и ако тоа биде причина за војна, муслиманите таа војна би требало да ја спроведат на праведен начин и во рамките на човечноста. Забранет е секаков вид, употреба на непотребна сила и неправедни злоупотреби. Во еден друг к*рански ајет Аллах, џ.ш., ги предупредува верниците на ова прашање и им соопштува дека омразата што ја чувствуваат кон непријателот никако нека не ги доведе да бидат неправедни:
„О верници, извршувајте ги должностите кон Аллах, и праведно сведочите! Нека омразата што ја имате кон некои луѓе не ве наведе да бидете неправедни! Бидете праведни тоа е најблиску до честитоста и плашете се од Аллах, бидејќи Аллах добро го знае она што го правите!“ (Ел-Ma'идa, 8).

PA SPORED VAS KOJA E VERATA NA LJUBOVTA,MIROT ???? SUDETE BEZ DA ZNAETE.

hleb20 , toa sto go citirash e od Torata (del od Stariot Zavet). Toa se zakonite nameneti za nekogashnite evrei.

P.S. Rekov "nekogashnite evrei" zatoa sto deneshnive ne gi sledat tie drakonski zakoni.

И борете се против нив се додека го снема сплеткарењето и додека верата Аллахова не биде присутна. А ако престанат... та, Аллах го гледа она што го работат.
(Сура Аl-Аnfal 8:39)

О пејгамберу (пророк, Мухамед), поттикнувај ги верниците кон борба. Ако меѓу вас има дваесет трпеливи ќе победат двесте, а ако, пак, меѓу вас има сто ќе победат илјада од оние кои не веруваат зашто оние се, навистина, луѓе кои не сфаќаат.
(Сура Аl-Аnfal 8:6)

О верници, што ви беше кога ви беше речено: "Појдете во борба на Аллаховиот пат"- како да сте на земјата заковани? Повеќе ли сте задоволни со животот на овој свет од животот на Ахирет? Па, уживањето во животот на овој свет е ништо во однос на уживањето на Ахирет!
(Сура Аl-Тawba 9:38)

Ако не појдете во борба Toj ќе ве казни со болка и ќе ве замени со друг народ, а вие во ништо не ќе Му наштетите. Аллах е Кадар за се!
(Сура Аl-Тawba 9:39)

Појдете во борба, било да сте слаби или јаки, и борете се на патот Аллахов и со имотите ваши и со животите ваши. Ете, тоа ви е подобро само да знаете!
(Сура Аl-Тawba 9:41)

О верници, борете се против неверниците кои се околу вас, и нека при вас најдат тврдост. И знајте дека Аллах, навистина, е со богобојазливите!
(Сура Аl-Тawba 9:123)

Борете се против нив, а Аллах ќе ги казни со рацете ваши, и ќе ги понизи, а вам ќе ви помогне против нив, и Он ќе ги излечи градите на народот вернички!
(Сура Аl-Тawba 9:14)

И вие не ги убивавте, туку Аллах ги убиваше. И кога фрлаше ти не фрлаше, туку Аллах фрлаше за да ги испроба верниците со искушение убаво. Аллах, навистина, е Слушач и Зналец!
(Сура Аl-Аnfal 8:17)

Борете се против оние кои не веруваат во Аллах и во Денот Ахиретски и кои не го забрануваат она што го забранија Аллах и пејгамберот Негов, и кои не ја застапуваат вистинската вера на оние на кои им е дадена Книгата се додека не дадат џизија со рацете, потчинето!
(Сура Аl-Тawba 9:29)

Оние би сакале вие да бидете неверници како што оние се неверници: да бидете еднакви. Па, нив не земајте ги за заштитници се додека не се иселат на Аллаховиот пат. А ако ги свртат плеќите- тогаш, пофаќајте ги и убивајте ги каде било да ги најдете. Од нив не земајте ни заштитник ни поддржник!
(Сура Nissa 4:89)

Аллах, навистина, ги љуби оние кои се борат на Неговиот пат во редови како да се, токму, бедеми зацврстени!
(Сура Es-Saff 61:4)

О верници, не напуштајте ги претпазливостите ваши, тргнете во мали дружини или тргнете во големи дружини... Па, нека се борат на Аллаховиот пат оние кои го продаваат овој свет за Ахирет. А на оној кој се бори на Аллаховиот пат, било да загине било да победи, Ние ќе му дадеме награда голема!
(Сура En-Nissa 4:71,74)

Јас ќе внесам терор во срцата на неверниците, исечете им ги главите и сите прсти!
(Сура 8:12)

О верници, плашете се од Аллах и барајте начин на кој ќе Му пристапите, и борете се на Неговиот пат за да бидете спасени!
(Сура 5:35)

О Пејгамберу (Мухамед), бори се против неверниците и дволичните, и биди строг кон нив! Џенемот е престојувалиште нивно.
(Сура 9:73)

Messenger напиша: hleb20 , toa sto go citirash e od Torata (del od Stariot Zavet). Toa se zakonite nameneti za nekogashnite evrei.

 

Точно така. Како што имавме прилика да видиме, сите цитати што hleb20 ги наведе се цитати од стариот завет кои што се однесуваат на старозаветните евреи. Но тие заповеди не се однесуваат на христијаните. Христијаните не се под стариот завет, туку под новиот. А во новиот завет Христос им заповеда на овој начин да се справуваат со непријателите и со оние кои не ја споделуваат нивната вера:

 

"Љубете ги своите непријатели и молете се за оние кои ве прогонуваат." (Христос во Матеј 5:44)

 

"Не противете му се на злото, туку ако некој те плесне по твојот десен образ, сврти му го и другиот. Ако некој сака да се суди со тебе и да ти ја земе кошулата, остави му ја и наметката.."

(Христос во Матеј 5:39,40)

 

"Никому не враќајте зло за зло." (1 Солунјаните 5:14)

 

"Ако е можно, доколку зависи од вас, бидете во мир со сите луѓе!" (Римјаните 12:18)

 

"Не одмаздувајте се, туку дајте му место на Божјиот гнев." (Римјаните 12:19)

 

"Ако твојот непријател е гладен, нахрани го, ако е жеден, напој го." (Римјаните 12:20)

 

"Не оставај да те победи злото, туку победи го злото со добро." (Римјаните 12:21)

 

"Тогаш Исус му рече: Врати го мечот на своето место, зашто сите што се фаќаат за меч - од меч ќе загинат." (Христос во Матеј 26:52)

 

"Синот Човечки не дојде да погубува човечки души, туку да ги спаси" (Лука 9:56)

 

"Јас ве испраќам како овци меѓу волци. Затоа бидете мудри како змии и безопасни како гулаби" (Христос во Матеј 10:16)

 

"Љуби го својот ближен како себеси!" (Христос во Марко 12:31)

 

"Возљубени, да се љубиме еден со друг, зашто љубовта е од Бог и секој кој љуби од Бог е роден и Го познава Бог. А кој не љуби, не го познава Бог, затоа што Бог е љубов. (Во продолжение следува евангелието) Во тоа ни се откри Божјата љубов, кон нас, што Бог Го испрати во светот Својот Единороден Син за да живееме преку Него. Љубовта е ова: Не дека ние сме Го возљубиле Бог, туку Тој не возљуби нас и Го испрати Својот Син како жртва помирница за нашите гревови.

(1 Јованово 4:7-10)

Znachi za tebe e potpolno vo red nekogo da go otepash zatoa sto ne e vernik kako tebe i ne saka da bide toa ?

hleb20 напиша: Gore navedenite ajeti jasno pokazuvaat vo koe vreme Allah gi povikal na vernicite da odaat vo vojna. Vo vremeto koga bese objavuvan k*ranot lugeto veruvale vo sve i svashta i neizbezno bila vojnata , pa Allah dz.sh kazuva deka ne im e grev vo neophodnost shto ne tie jasno tuka.