РЕФЕРЕНДУМ за ИМЕТО

 

Основата на спорот меѓу Атина и Скопје, не е името Република Македонија. Тоа само користи преку него да се пренесат суштинските проблеми, кои свесно или не никој не сака да ги отвори. Ова признание деновиве во анализа за грчката фондација за европска и надворешна политика, го изнесува поранешниот советник на грчката влада и актуелен неформален консултант на министерството за надворешни работи, Евангелос Кофос. Оперирајќи со извештаите на МКГ на оваа тема од 2001-та и оваа година, но и со своето долгогодишно искуство на врвен историчар и познавач на македонското прашање, Кофос излегува со препораки за можно надминување на проблемот што според него подеднакво ги оптоварува двете влади.

„На Скопје и на сите оние што се за компромисно решение треба да им биде јасно дека граѓаните на ФИРОМ не може да ја нарекуваат Македонија татковина, зашто тоа е поширок регион кој се простира уште во три држави. Ова е црвената линија за Грција и Грците“, наведува во својата анализа Кофос.

„Славомакедонците со новата етногенетичка догма која се шири до антиката, атакуваат на хеленското културно наследство и ги повредуваат чувствата на Грците што живеат на југот на земјата. Ова може да запали и да предизвика судир на идентитети во регионот и пошироко“, предупредува Кофос.

„Името Македонија со кое се идентификува се што доаѓа од регионот Македонија, а не само од ФИРОМ, мора правно да се класифицира“, сугерира Кофос.

Тој не смета оти грчката позиција е максималистичка, напротив географската одредница кон името Македонија, би ги смирило духовите, и не би претставувало плодна почва за претензионистички амбиции. Кофос предлага Република Македонија што е само дел од географскиот регион Македонија да се вика Вардарска Македонија.

„На граѓаните што живеат во таа Македонија, треба да им биде дозволено слободно да ја изразат својата етничка припадност и идентитет и тоа треба да биде респектирано. Македонци како што се нарекуваат себеси, во латинична транскрипција би било Македонци, како такви да бидат заведени од страна на англискиот, францускиот, германскиот, грчкиот и од сите други јазици- упатува Кофос. Но, вели оти терминот за идентитетот што ќе биде наведен во личните документи и во графите за националност да произлезе од името на државата, во претпоставена варијанта, Вардарска Македонија. Кофос со сугестија, во странските јазици да се изнајдат соодветни географски форми за именките и придавките Македонци – Македонски.

Кофос спори и со политиката на странските јазици кои, имаат еден термин маседониан, без да користат дополнително објаснување за кој дел од географскиот регион Македонија, станува збор. Кофос дури оди дотаму што предлага, луѓето што живеат во деловите од регионот Македонија да се идентификуваат на следниов начин: ние би биле славомакедонци, во Албанија –албански Македонци, во Грција, грчки Македонци во Бугарија да се нарекуваат бугарски Македонци.

Нотирајќи го предлогов како можно излезно решение, Кофос сугерира Грција да се обврзе на сите можни начини да помогне за наш забрзан влез во НАТО и во ЕУ. Ова би било запечатено со траен документ во ОН, кој би ја заменил времената спогодба во која според него, е минусирано прашањето за името.