Александар III Македонски

Страната

СВЕДОШТВА

Историјата не е само минато

АНТИЧКО-МАКЕДОНСКАТА СВЕСТ КАЈ МАКЕДОНЦИТЕ ОД 20 ВЕК

Пишува: Александар ДОНСКИ

Документ во кој Македонците се сметани како потомци на античките Македонци имало дури и во Архивата на ВМРО на Ванчо Михајлов!
Француски академик смета дека денешните Македонци се потомци на античките!
Следниот цитат несомнено има посебна тежина. Станува збор за документ пронајден во архивата на ВМРО на Ванчо Михајлов, во кој не само што децидно се потенцираат етничките разлики помеѓу Македонците и Бугарите, туку и за денешните Македонци јасно се вели дека се директни потомци на славните антички Македонци! Еве што пишува во овој документ:

"...Некогаш имало славна земја со храбар народ што дал светски владетели како Филип и Александар Македонски. Многу древни народи, иако слегуваа од светската сцена, по извесно време, пак се издигнуваа. Зошто да не се случи истото и со Македонците?... Зашто ако еден народ, што си има свои обичаи, вера, јазик, традиција и друго опстанал тврдо после толку ропства, тоа значи дека тој народ е способен за слободно постоење!... Бугарија нека им го даде на мирен начин на Македонците она што е македонско. Зошто Бугарија уште го држи туѓото и го прикажува како свое? Зарем Македонците се Бугари? Колку што се Македонците Бугари - толку се и Бугарите Македонци! Разликата е голема! Едните биле на Балканскиот Полуостров уште од пред Христа, а другите дошле во 7 век... Доста веќе со игри околу несреќата на македонскиот народ! Време е да се викне: Македонија на Македонците. Ослободената бугарска Македонија да им се даде на слободните Македонци. Дајте и автономија на Македонија додека е време!" (цит. според Блаже Ристовски).

Овој документ е потпишан со псевдонимот "Комитски", а пишуван е во декември 1932 година. Ова значи дека и меѓу членовите и симпатизерите на ВМРО на Ванчо Михајлов имало такви кои го прифаќале античко-македонското етничко потекло.

Дури и организацијата на МПО (еден вид наследници на ВМРО на Ванчо Михајлов) во градот Лорејн (САД), формирана во март 1924 година, го носела името "Александар Велики" и имала свое знаме на кое биле прикажани името и ликот на овој наш славен цар. На Собранието на оваа организација зборувал и тогашниот секретар на МПО, Михаил Николов. Претседател на оваа организација бил Никола Меланов од Костурско, а во раководството бил и Трајче Вангелов (исто така од Костурско), додека секретар бил Иван Томев од с. Брајчино (Преспанско). Мнозинството членови на оваа организација биле Македонци од преспанските села.

За фактот дека античките Македонци не биле никакви Грци, туку посебен народ со своја култура и цивилизација, кои ја надминувале елинската, пишувале и Васил Ивановски - Бистришки (во 1934 година), како и Ангел Динев (во 1938 година).

КУЛТОТ ЗА АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

Меѓу двете светски војни во прилепската чаршија особено бил развиен култот за Александар Македонски. Во врска со ова македонскиот национален деец од тие времиња Димче Аџимитрески сведочи:

"Ние имавме една стара книга за Александар Македонски. Така ние се воспитувавме. Го сметавме за наш крал и сонувавме за такво кралство што некогаш тој го создал" (цит. според Блаже Ристовски).

Во триесеттите години, од славата на Александар Македонски се восхитувале и членовите и раководството на тајната македонска организација, позната под името ММОР (модифициран збор од францускиот збор mort, што значи: смрт - според девизата: Смрт или слобода!) на која активист бил и Димче Аџимитрески. Еве што запишал нејзиниот раководител Благоја Димитров од Скопје:

"Основна задача беше да се зборува на македонски, да се купуваат книги. Се формираа ќелии од по тројца членови и секоја таква ќелија си имаше своја библиотека. Имавме и книги за Александар Македонски и сето тоа го сметавме како наше" (цит. според Блаже Ристовски).

Интересно е да се спомне дека во раководството на оваа тајна македонска организација (покрај Аџимитрески и Димитров), тогаш се наоѓал и поетот Венко Марковски, како и Стојан Јовановски, а близок до Организацијата бил и познатиот македонски поет Кочо Рацин. Оваа организација се залагала за обединета и независна Македонија, со признавање на националните права на Македонците, но во ноември 1934 година била пробиена, а некои од нејзините членови биле уапсени од големосрпската полиција.

Во периодот меѓу двете светски војни и младината од Охрид била опфатена со култот за Александар Македонски. Поетот Гоце Митески од Охридско сведочел дека интелектуалната младина од регионот Дебарца за време на Втората светска војна била воодушевена од својот предок Александар Македонски. Веќе спомнавме дека во 1942 година и самиот Митески напишал песна за Александар Македонски, во која направил фантастичен спој помеѓу него и македонскиот револуционер од крајот на 19 и почетокот на 20 век - Гоце Делчев.

По Втората светска војна култот на Александар Македонски и славата на античка Македонија стануваат уште позасилени во редовите на илегалните анти-југословенски македонски организации во Македонија и во странство, како и меѓу пошироките слоеви на македонското иселеништво. Полека, но сигурно, врз основа на цврсти докази, овој процес конечно незапирливо напредува и помеѓу денешниве генерации Македонци.

МПЦ ГО ПРИЗНАВА НАШЕТО АНТИЧКО-МАКЕДОНСКО ПОТЕКЛО

Вистината дека античките Македонци се античките предци на денешната македонска нација е прифатена и како официјален став на Македонската православна црква. Покрај Преамбулата на Уставот на МПЦ (каде ова е запишано), како илустрација ќе ја спомнеме изјавата на Митрополитот на Полошко-кумановската епархија, г. Кирил, дадена за в. "Нова Македонија" на 02.10. 1999 година. Во врска со потеклото на македонската нација, митрополитот Кирил, изјавува:

"Нашите македонски корени ги наоѓаме во најдревниот документ, родословната таблица од Десеттата глава на книгата Битие, каде од Бога, преку пророкот Мојсеј, Македонците сме вброени во редот на најдревните народи, а Македонија е овенчана со славата на најстарите држави".

И во светската јавност во последно време се забележуваат извесни артикулации во оваа насока. Така, на пример, на 10.08. 2000 година во рамките на квалификациите за Купот на УЕФА се одигра меѓународниот фудбалски натпревар помеѓу познатиот романски прволигаш "Универзитатеа"од Крајова и македонскиот ФК "Победа" од Прилеп. Познатиот романски спортски весник "Pro-Sport" на денот на одигрувањето на натпреварот (10.08. 2000 година) објави напис во кој напиша дека (цитат): "...Македонците од Победа од Прилеп се наследници на големиот водач на војската од антиката Александар Македонски".

Дури и истакнати научни кругови во Европа во последно време сметаат дека денешните Македонци се потомци на древните. Пак ќе го спомнеме францускиот академик Жорж Сербело Саланјак (Georges Cerbelaud Salagnac), кој во 1992 година во Париз објави книга под наслов "Етничките потекла на Европјаните" ("Les origines ethniques des Europeens", Editions Perrin, 1992, Paris, France). Во оваа книга францускиот академик тврди дека денешните Македонци се потомци на античките. Тој пишува дека и навистина во 6 век на Балканот се појавиле Словените, но дека тие, како заостанато племе, не можеле да станат доминантни жители на Македонија, поради што бргу се претопиле во античките Македонци, кои тогаш биле културен и цивилизиран народ. Пишувајќи за Словените тој вели: "...Не зависејќи од никаков авторитет, не формирајќи никојпат еден организиран народ и очигледно незајакнати од нови елементи, тие конечно се растопуваат во популацијата на староседелците... Словените кои ќе ги најдеме подоцна во Илирија апсолутно не произлегуваат од нив".

Откако дава објаснување кои биле древните Македонци, потенцирајќи дека тие не биле никакви Грци, овој истакнат француски академик пишува:

"Македонците постојат и денес во Македонија, поделени на два дела. На југ грчката провинција Македонија, на север Република Македонија... И едните и другите имаат јасна свест за своето заедничко етничко потекло, и од Скопје и од Солун тие не се чувствуваат како странци" (исто, стр. 96).

Секако постојат и други вакви пројави на прифаќање на етничкото античко македонско потекло од страна на Македонците од 19 и 20 век и оваа појава допрва треба уште посериозно да се истражува. На крајот посебно треба да се потенцира констатацијата дека декларирањето на Македонците од 19 и 20 век како потомци на античките Македонци има неспоредливо поголема тежина од декларирањето на поедини етнички Македонци како: Грци, Срби или како Бугари. Ќе одговорам и зошто го тврдам ова.

За да се декларираат Македонците од 19 и 20 век како: Грци, Бугари или како Срби најголема причина биле баснословните износи што Грција, Србија и Бугарија ги фрлале за своите пропаганди во Македонија. Но, кој ги убедувал тогашните Македонци да се декларираат како потомци на античките Македонци? Се разбира, никој! И не само што никој отстрана не ги убедувал нашите предци да се декларираат како потомци на античките Македонци, туку странските пропаганди со сите сили се обидувале да го задушат ваквото декларирање, истовремено убедувајќи ги дека тие им припаѓаат на нивните нации. Притоа, многубројните историски докази за вековната национална посебност на Македонците биле криени од Македонците во егзархиските (бугарски), патријаршиските (грчки) или во српските цркви и училишта. Затоа ваквото декларирање, кое не само што не било поттикнувано, туку дури било и попречувано, има далеку поголема тежина од инаквото декларирање на Македонците од 18, 19 и 20 век. Ваквото декларирање не е настанато како резултат на ниту една странска пропаганда, туку истото Македонците го наследиле од своите предци и во тоа се состои неговата исконска сила.

(Продолжува)

Каснакоски напиша: Македоне да те прашам - на кој јазик му била книгата на Аџимитревски за Александар, која го терала да сонува?

На разбирлив јазик Каснакоски, штом и децата разбирале што им говори дедото, па дури и младите сонувале за тоа кралство.

Ај сега

Boogie напиша: Ај сега

Браво на Пламен Павлов. Така мислеле и Мажовски и Д.В. Македонски и Џинот.

Taka pishuva Herodot za nas - po Indijcite sme bile najmnogubrojni.

Каснакоски напиша: Опишани се делата. Како и да е. Дај да видиме на кој разбирлив јазик била книгата за Александар. Ако е на старославјански или црковнославјански не ми се верува да е многу разбирлив. На македонски не може да биде по разбирливи причини. Какви други варијанти има? На некој од јазиците на пропагандите? На кој точно?

Ако дедото бил свештеник, за него црковнословенскиот ќе биде разбирлив јазик, но, тој вели дека дедото им читал од тие книги, што значи не бил црковнословенски, затоа што децата не би го разбрале тој јазик.

Може да била некоја книшка на народен јазик, а може и на некој од јазиците на Црквите во Македонија.

Изменето од Македон - 30.Јули.2010 во 12:59