Мистериозна старица со ѓаволски рогови

Цанг Руифенг 101-годишна старица е чудо на природата. На нејзиното чело пред година дена се јавил израсток, кој денес е долг цели 6 сантиметри и во целост наликува на она што во народните преданија е познато како ѓаволски рог.

Ова немаше да остане толкава мистерија, доколку на спротивната страна на челото на старицата во последно време не се појавеше уште еден нов рог.

Нејзината здравствена ситуација, односно ни малку пријатниот изглед со рог на челото, го загрижи нејзиното семејство, кое живее во селото Линлоу, во кинеската провинција Хенан. Нејзиниот најмал син, од вкупно шесте, 60-годишниот Цанг Гошенг, изјави дека од почетокот семејството не било загрижено за состојбата на старицата кога се појавувал тврд израсток. Но, сега кога таквиот израсток од 6 сантиметри добил типична форма на ѓаволски рог, семејството е во вчудовидувачка и загрижена ситуација.

„Сега нешто почнува да ѝ расте и на десната страна, а по секоја логика и тоа ќе биде рог“, велат нејзините синови. Засега бабата не е однесена на лекар, па останува да се претпоставува дали се работи за некој природен феномен, или за ѓаволско привидение..

- Оваа направа е извонредна и уникатна. Дизајнот е убав, а астрономијата е прецизно точна. Начинот на кој е дизајниран механизмот прави да останете со отворена уста. Кој и да го создал ова, го правел со екстремна внимателност. Во поглед на историска вредност, морам да кажам дека овој механизам е повреден и од Мона Лиза, изјавил професорот Michael Edmunds од универзитетот Cardiff, предводник на тимот кој го проучувал механизмот.

Камењата Дропа

Во 1938-та година, експедицијата во Baian-Kara-Ula во Кина, предводена од археологот д-р Chi Pu Tei, направи зачудувачко откритие. Во околните пештери се наоѓале траги од древна култура која некогаш владеела на тие простори. Закопани во правот на времето, стотици дискови од камен биле поставени во внатрешноста на пештерата.

Сигурно си мислите дека тоа не е ништо посебно, но по нивна анализа се воспоставило дека дисковите своевремено биле вид на грамофонски плочи со дијаметар од девет инчи, кружен отвор во средината и очигледна спирална бразда.

Се верува дека плочите се стари повеќе од 10000 години. Спиралата, како што се воочило, е составена од минијатурни хиероглифи. Откако тие хиероглифи биле проучени и преведени од страна на научниците, се открило дека дисковите всушност раскажуваат неверојатна приказна за вселенски бродови кои се урнале на планините, управувани од луѓе кои самите се нарекувале Дропа.

Птицата Сакара – Египетски авион

Откриена во 1898-та година за време на ископувањето на гробот Pa-di-Imen во Сакара, Египет, птицата Сакара е артефакт со облик на птица направен од јаворово дрво. Оваа птица, со тежина од само 40 грама и распон на крилјата од 7 инчи, се проценува дека датира од околу 200-та година п.н.е. Недостатокот на документација и релевантни подадоци довеле до некои шпекулации.

Всушност, древните Египќани биле добро запознати со принципите на авијацијата. Дали овој артефакт своевремено претставувал само играчка на некое богато дете? Или пак, имал улога во одредени церемонии?

Без разлика на неговата намена, предметот има неколку реалистични карактеристики на птица. Со својата вертикална опашка, која потсетува на опашка на авион, оваа птица не наликува на ниту еден познат вид. Научниците дошле до заклучок дека овој предмет не може да биде ефективен колку летало на моторен погон заради недостаток на технологија, но можно е да служел како едрилица.

Батерија од Багдад стара 2000 години

Оваа направа претставува 5-1/2 инчи висок предмет направен од глина, во кој се наоѓа бакарен цилиндар зацврстен со асвалт. Во внатрешноста на цилиндарот, археолозите нашле оксидирано железно стапче. Во 1940-та година, Wilhelm König, германски директор на Националниот музеј на Ирак, дал претпоставка дека можеби станува збор за галвански плочи, кои веројатно служеле за позлатување на сребрени предмети.

Никој не успеал да докаже дека König не е во право, особено заради фактот што била потребна само киселина или алкална супстанца со која се полнела батеријата со цел да се произведе електричен полнеж.

Необјасниви фосили и метални предмети

Геологијата е релативно „нова“ наука. Нејзиниот развој, кој има поминато низ многу експерименти, е апсолутно извонреден и корисен во многу други научни полиња. Сепак, постојат уште многу работи кои допрва треба да се разоткриваат. Таков е случајот со фосилот на човечки отпечаток од рака пронајден на грутка вар за кој се проценува дека е стар повеќе од 110 милиони години, потоа исто толку стар фосилизиран човечки прст, како и едно откритие на отпечаток од човечко стапало за кој се претпоставува дека бил направен со сандала, а датира од пред повеќе од 300 милиони години.

Овие неверојатни фосили од отпечатоци и останки ги имаат оставено научниците збунети. Во овој контекст мора да се споменат и 65 милиони години старите овални метални цевки во подземјето на Франција, како и невообичаениот блок од јаглен откриен пред 124 години, кој содржи метална коцка која не е возможно да се има создадено природно во неговата внатрешност.

Мапата Piri Reis

Во 1929-та година, група на историчари пронајдоа неверојатно откритие, напишано на кожа од газела. После извршена анализа и истражување, тие открија дека тоа претставува вистинска мапа нацртана во 1513-та година од Piri Reis, познат адмирал на Руската морнарица, за кој се пронајдени бројни документации.

Овој адмирал ги има нацртано Европа и Северна Африка, крајбрежјето на Бразил, неколку острови (Азорските, Канаринските и митскиот остров Антилија), па дури и Антарктикот, за кој се мисли дека е откриен повеќе од 300 години подоцна. Најзбунувачката работа не лежи во фактот што мапата укажува на потреба од хронолошка прераспределба на територијалните откритија, туку во тоа што всушност топографијата на Антарктикот ја дава детално разработена, а истовремено не ја опишува дека била покриена со мраз. Последен пат кога тоа се случило било пред повеќе од 6000 години. Тука се наметнува прашањето како можел еден турски адмирал од пред повеќе од половина милениум да нацрта мапа на континент кој последниве 6000 години е покриен со мраз?

Цртежите Nazca

Цртежите (или линиите) Nazca дефинитивно имаат нешто вонземјанско во нив. Откриени во 1930-та година, овие цртежи опфаќаат 450 квадратни километри и повеќе од 200 метри должина.

Тие отсликуваат линии, геометриски фигури, животни и фигури кои науката сеуште ги нема сфатено (многумина сметаат дека станува збор за соѕвездија). Било да се создадени за боговите или од некоја друга причина, очигледно е дека се наменети да се гледаат од небото.

 Научниците имаат проблеми обидувајќи се да откријат како е можно овие цртежи да бидат дизајнирани и направени без некој да дава инструкции од птичја перспектива. Нам ни преостанува само да им се восхитуваме на овие неверојатни фигури и да продолжиме да се прашуваме како и зошто биле создадени од страна на луѓето наречени Nasca.

Мистериозниот град Nan Madol изграден на корали

Градот Nan Madol бил изграден помеѓу 200-та година п.н.е. и 800-та година од нашата ера, на корален гребен близу Микронезија на Тихиот Океан. Овој град се состоел од 100-тина вештачки островчиња направени до басалтови блокови, поврзани со надвозници.

Од самиот почеток, ова откритие будело мешавина од збунетост и восхит кај експертите. Најпрво, градот изгледал апсурдно – 250 милиони тони крајбрежен басалт сред пустелија. Како биле транспортирани и совршено наместени овие огромни блокови? Дури и со денешните стандарди, тоа би бил навистина импресивен инженерски подвиг. Дополнително, причината за неговата изградба сеуште останува мистерија. Археолозите немаат ни доволно траги што станало со цивилизацијата одговорна за создавањето на градот Nan Madol.

Саксајхуманските ѕидови

Во близината на градот Куско, на повеќе од 3500 метри надморка височина, овие неверојатни ѕидини најпрво почнале да ги восхитуваат шпанските освојувачи. Тие биле вчудоневидени кога откриле дека луѓето кои живееле таму, според нив, биле неуки и немале способност за логичко размислување кое било потребно за да се изгради едно вакво чудо.

Всушност, станува збор за три концентрични ѕидови, со просечна должина од 360 метри и висина од околу 6 метри, кои се направени од блокови од варовник тешки по 300 тони. За изградбата на ѕидовите не бил користен малтер или било кој друг вид на цемент, но истите се поставени толку збиени еден до друг што не би можел ни остар нож да се протне низ два блока. Научниците се обиделе да го постигнат ова со многу помали димензии, но нивните напори за реплицирање на тесниот склоп на Саксајхуманските ѕидови биле безуспешни.