Кога би имале само уште еден ден...

Posleden den nema da mi se veruva, a i od kaj ke znam deka toj ke mi e posleden den, soako me udri kola namesto kaj ke najdam vreme da se zboguvam so najbliskite?

... .... ....bi stavila uste 2-3 tetovazi, bi im kazala na site sto mislam za niv i kolku gi sakam, i bu mu priznala se na toj so mi e u glava....

pa jas ke go napravam....samo togas bi go ubrzala.....

Neznam sto bi napravila...vsusnost mislam deka nikoj od nas neznae.
Ama grozna tema.....

Од самиот почеток ја мислам темава и навистина не знам одговор..Ни приближен..

Најтешко е да дознаеш кога ти е судниот момент..
Кога сите би дознале кој ќе ни биде последен момент, тогаш може да мислеиме што би правеле..
Дали ќе се радувам, дали ќе шетам или ќе средам нешто кое што може да се среди во последен момент..
Но, понекогаш ни треба цел живот да спознаеме нешто, или пак многу денови за да сработиме нешто..Се ствараме 9 месеци, растеме цел живот..Учиме цел живот, јадеме, спиеме..
Што би ми значел 1 ден??? што би му направила ...??
Да го дадам, не е бомбона да ја делам, да шетам?? Од каде да знам дали ќе бидам способна да шетам...

Што е е ден ден...?
Доколку би го дознала..
Сакам само момент кога ќе ги погледнам (ако ми е дозволено тоа), моите најблиски, моите кои сум ги стекнала, донела на овој свет, со таква нежна насмевка и радост во очите, гордост во срцето што навистина поминав прекрасен живот и уште повеќе што стекнав и донесов на свет луѓе кои се и ќе бидат горди на мене и најмногу на себе, што проживеав нешто што ретко кој знае да го искористи..со огромна љубов и почитување..ни во еден момент не лупајки глава за минатото..
Ништо повеќе не сакам..

ASTRIX напиша: веројатно без исклучок сите ке почувствуваме страв.

нормално се јавува првин ова чувство, на страв од самото заминување од овој свет..затоа реков многумина во постовите изнесоа забава, лумпување итн...сепак не е така..

Изменето од maja - 22.Февруари.2007 во 12:07

Paa odma bi zaminal vo vselenata nekam da umram na zemjata